قطاري به مقصد خدا

قطاری كه به مقصد خدا می رفت لختی در ایستگاه دنیا توقف كرد. و پیامبر رو به جهان كرد و گفت : مقصد ما خداست. كیست كه با ما سفر كند؟كیست كه رنج و عشق را توآمان بخواهد ؟

كیست كه باور كند دنیا ایستگاهی است تنها برای گذشتن ؟

قرنها گذشت اما از بی شمار ادمیان جز اندكی بر ان قطار سوار نشدند.

از جهان تا خدا هزار ایستگاه بود .در هر ایستگاه كه قطار می ایستاد كسی كم می شد .قطار می گذشت و سبك می شد . زیرا سبكی قانون خداست .

قطاری كه به مقصد خدا می رفت به ایستگاه بهشت رسید . پیامبر گفت اینجا بهشت است . مسافران بهشتی پیاده  شوند اما اینجا ایستگاه اخر نیست .

مسافرانی كه پیاده شدند بهشتی شدند .

اما اندكی باز هم ماندند قطار دوباره راه افتاد و بهشت جا ماند .ان گاه خدا رو به مسافرانش كرد و گفت : درود بر شما راز من همین بود . ان كه مرا می خواهد در ایستگاه بهشت پیاده نخواهد شد .

و ان هنگام كه قطار به ایستگاه اخر رسید دیگر نه قطاری بود و نه مسافری و نه پیامبری.

شیطان !

مثل یك مهمان ناخوانده وارد شد . حضورش ناگهانی نبود ، انگار عادت 

كرده بود كه بدون درب زدن وارد شود . خودش بود ، شیطان . 

گفتم باز هم تو ! اقلاً درب بزن و وارد شو ! 

قهقهه سرداد و گفت : با دستهای بسته كه نمیشه درب زد . ببین 

بعضی از آدمها دست مرا هم از پشت بسته اند . 

بیچاره راست می گفت ، دستهایش از پشت بسته شده بود . گفتم 

لعنت بر شیطان ، حق با توست . خُب چه فرمایشی داشتید؟ 

قیافه حق بجانبی گرفت و گفت : چه حرفها !!! من سایه به سایه 

همراه همه آدمها هستم . هزاران سال است كه حتی یك لحظه هم 

استراحت نداشته ام . 

گفتم : كار و بارت چطوره ؟ 

آهی كشید و گفت : نپرس ، كوزه گر از كوزه شكسته آب میخوره . 

دست هر كی را گرفتیم و به یك جایی رسوندیم فقط لعن و نفرینش 

نصیب ما شد . 

گفتم : ببین شیطان رجیم ، سه تا سوال داشتم - گفت خواهش میكنم 

، هزارتا سئوال كن . 

گفتم : اول بگو ببینم تو چرا شیطان شدی ؟ 

گفت : ای بابا ! این هم از اون حرفهاست - من فقط برابر آدم سجده 

نكردم و با اون همه دب دبه و كب كبه ام از عالم فرشتگان رانده شدم ، 

اما شما آدمها زورتون میاد جلوی خدا هم سجده كنید . 

بیچاره راست می گفت . 

گفتم : سئوال دوم اینكه بیشتر وقتها را كجا میگذرونی ؟ 

گفت : این سئوالت ب‍َدَك نیست من بیشتر وقتها در كاخها ، پشت 

میزهای ریاست ، توی جیبهای گَل و گشاد ، توی جاهای رنگارنگ ، 

توی چشمها ، روی زبانها ، توی پاها و خلاصه همه جا هستم . 

گفتم : آخرین سوالم اینه كه تو کجایی هستی ؟ 

زد زیر خنده و حالا نخند و كی بخند . آنگاه گفت : ما همین جایی 

هستیم ، هم ولایتی خودتون ، یعنی تبعیدی همین آب و خاكیم ، اصلاً 

ما خونه زاد هستیم . 

داشت همینطوری وراجی میكرد كه خوابم برد . ولی لعنت بر شیطان ، 

توی خواب هم دست بردار نیست.

جبرئیل

می‌گن یه روز جبرئیل می‌ره پیش خدا گلایه می‌کنه که:‌آخه خدا؟ این چه وضعیه آخه؟ ما یه مشت ایرونی داریم توی بهشت که فکر می‌کنن اومدن خونه باباشون! بجای لباس و ردای سفید، همشون لباسهای مارک‌دار و آنچنانی می‌پوشن! هیچکدومشون از بالهاشون استفاده نمی‌کنن، می‌گن بدون بنز و بی‌ام‌و جایی نمی‌رن! اون بوق و کرنای من هم گم شده، یکی از همین‌ها دو ماه پیش قرض گرفتش و دیگه ازش خبری نشد! آقا من خسته شدم از بس جلوی دروازه بهشت رو جارو کردم. امروز تمیز می‌کنم، فردا دوباره پره از پوست تخمه و هسته هندونه و پوست خربزه! من حتی دیدم بعضی‌هاشون کاسبی می‌کنن و هاله های بالاسرشون رو به بقیه می‌فروشن!

خدا میگه:‌ ای جبرئیل! ایرانیان هم مثل بقیه،‌ فرزندان من هستن و بهشت به همه فرزندان من تعلق داره. این‌ها هم که گفتی خیلی بد نیست! برو یه زنگی به شیطان بزن تا بفهمی مشکل واقعی یعنی چی!

جبرییل زنگ میزنه به جناب شیطان. دو سه بار می‌ره روی پیغامگیر تا بالاخره شیطان نفس نفس زنان جواب می‌ده: جهنم. بفرمایید؟

جبرییل میگه:‌ آقا خیلی سرت شلوغه انگار!

شیطان آهی می‌کشه میگه:‌ نگو که دلم خونه. این ایرانی‌ها اشک منو در آوردن به خدا! شب و روز برام نزاشتن! تا روم رو می‌کنم اینطرف، یه آتیشی دارن اون‌طرف به پا می‌کنن! تا دو ماه پیش که اینجا هر روز چهارشنبه سوری بود و آتیش بازی!...حالا هم که .... ای داد!!! آقا نکن! جبرییل جان من برم... اینها دارن آتش جهنم رو خاموش می‌کنن که جاش کولر گازی نصب 

مثبت اندیشی خیلی زیباست

روزی زنی از خواب بیدار می شود در آینه نگاه می كند و متوجه می شود

كه فقط سه تار مو روی سرش مانده.

بخود می گوید: فكر می كنم بهتر باشد امروز موهایم را ببافم؟

همین كار را می كند و روز را به خوشی می گذراند.

روز بعد از خواب بیدار می شود و خودش را در آینه نگاه می كند و

می بیند كه فقط دو تار مو روی سرش مانده.

بخود می گوید: امروز فرقم را از وسط باز می كنم.

او همین كار را می كند و روز را بخوشی می گذراند.

روز بعد بیدار می شود و خودش را در آینه نگاه می كند و می بینید كه

فقط یك تار مو روی سرش مانده.

بخود می گوید: امروز موهایم را از پشت جمع می كنم. او همین كار را

می كند و روز شادی را می گذراند.

روز بعد بیدار می شود و خودش را در آینه نگاه می كند می بیند كه حتی

یك تار مو هم روی سرش باقی نمانده.

بخود می گوید: امروز مجبور نیستم كه موهایم را درست كنم. 

زندگى مانند قهوه است

چند دوست دوران دانشجویی که پس از فارغ التحصیلی هر یک شغل های مختلفی داشتند و در کار و زندگی خود نیز موفق بودند، پس از مدت ها با هم به دانشگاه سابقشان رفتند تا با استادشان دیداری تازه کنند. 



آنها مشغول صحبت شده بودند و طبق معمول بیشتر حرف هایشان هم شکایت از زندگی بود. استادشان در حین صحبت آنها قهوه آماده می کرد. او قهوه جوش را روی میز گذاشت و از دانشجوها خواست تا برای خود قهوه بریزند. روی میز لیوان های متفاوتی قرار داشت؛ شیشه ای، پلاستیکی، چینی، بلور و لیوان های دیگر. 



وقتی همه دانشجوها قهوه هایشان را ریخته بودند و هر یک لیوانی در دست داشت، استاد مثل همیشه آرام و با مهربانی گفت: بچه ها، ببینید، همه شما لیوان های ظریف و زیبا را انتخاب کردید و الان فقط لیوان های بدشکل و ارزان قیمت روی میز مانده اند. دانشجوها که از حرف های استاد شگفت زده شده بودند، ساکت بودند و استاد حرف هایش را به این ترتیب ادامه داد: 



در حقیقت، چیزی که شما واقعا می خواستید قهوه بود و نه لیوان. اما لیوان های زیبا را انتخاب کردید و در عین حال نگاهتان به لیوان های دیگران هم بود. 



زندگی هم مانند قهوه است و شغل، حقوق و جایگاه اجتماعی ظرف آن است. این ظرف ها زندگی را تزیین می کنند اما کیفیت آن را تغییر نخواهند داد. البته لیوان های متفاوت در علاقه شما به نوشیدن قهوه تاثیر خواهند گذاشت، اما اگر بیشتر توجه تان به لیوان باشد و چیزهای با ارزشی مانند کیفیت قهوه را فراموش کنید و از بوی آن لذت نبرید، معنی واقعی نوشیدن قهوه را هم از دست خواهید داد. 



پس، از حالا نگاهتان را از لیوان بردارید و در حالی که چشم هایتان را بسته اید، از نوشیدن قهوه لذت ببرید.

خنده

گویند وقتی كه برادران یوسف علیه السلام، او را در چاه آویزان كردند تا او را به آن بیفكنند، طبیعی است كه یوسف خردسال در این حال محزون و غمگین بود، اما در این میان غم و اندوه، دیدند لبخندی زد، خنده ای كه همه برادران را شگفت زده كرد، از هم می پرسیدند، یعنی چه؟ اینجا جای خنده نیست؟ گفتند بهتر است از خودش بپرسیم. یكی از برادران كه یهودا نام داشت، با شگفتی پرسید: برادرم یوسف! مگر عقل خود را باخته ای، كه در میان غم و اندوه، می خندی؟ خنده ات برای چیست؟ یوسف با جمال، كه به همان اندازه و بیشتر با كمال نیز بود، دهانش چون غنچه بشكفید و گفت: روزی به قامت شما برادران نیرومندم نگریستم، با خود گفتم: ده برادر نیرومند دارم، دیگر چه غم دارم! آنها در فراز و نشیب زندگی مرا حمایت خواهند كرد و اگر دشمنی به من سوء قصد داشته باشد، با بودن چنین برادران شجاع و برومندی، چنین قصدی نخواهد كرد، و اگر سوء قصدی كند، آنها مرا حفظ خواهند كرد. اما چرا خدا را فراموش كردم، و به برادرانم بالیدم، اكنون می بینم همان برادرانم كه به آنها بالیدم، پیراهنم را از بدنم بیرون كشیدند و مرا به چاه می افكنند. این راز را دریافتم كه باید به غیر خدا تكیه نكنم، خنده ام خنده عبرت بود، نه خنده خوشحالی.

لاغر شدن به روش صد در صد تضميني - طنز

روزي مرد بخيلي به يك موسسه لاغري مراجعه كرد تا لاغر شود.منشي به او گفت بفرماييد در چه سطحي مي خواهيد ثبت نام كنيد ؟ بخيل گفت : چه سطوحي داريد؟ منشي گفت : ما در اينجا در دو سطح ثبت نام مي كنيم يكي در سطح ويك (ضعيف) و يكي در سطح پاور(قدرت) اگر سطح ويك را انتخاب كنيد مبلغ ثبت نام يك ساعت و 1000 تومان است و اگر سطح پاور را انتخاي كنيد 2 ساعت و 3000تومان است . بخيل با خود انديشيد من كه زياد لاغر نيستم الكي چراسه هزار تومان بدهم و سپس سطح ضعيف را انتخاب كرد . وي را به مكاني در بسته هدايت كردند در آنجا دختر جوان و زيبايي ايستاده بود مسئول موسسه گفت : شما يك ساعت وقت داريد كه اين دختر را در اين مكان بسته گير بياندازيد ضمن اينكه با اين جست و خيز لاغر مي شويد اگر توانستيد او را كمتر از يك ساعت بگيريد باقي يك ساعت وي در اختيار شماست! پس بخيل بسيار خوشحال شد و بدنبال دختر دويد تا وي را بگيرد ولي دختر بسيار چابك بود و مرتب از دست وي فرار مي كرد تا اينكه بخيل در مكاني دختر را به چنگ انداخت ! اما هنوز اقدامي نكرده بود كه زنگ پايان يك ساعت به صدا درآمد! بخيل هر چه اصرار كرد كه پول يك ساعت اضافي را ميدهم و بگذاريد اينجا باشم افاقه نكرد و وي را از آن مكان بيرون كردند.بخيل با خود گفت :  فردا استثنائا خساست را كنار مي گزارم و سطح پاور را انتخاب مي كنم و دو ساعت آن مكان را كرايه مي كنم تا يك ساعت را صرف گرفتن دختر كنم و يك ساعت را .... پس روز بعد پيش منشي آن موسسه رفت و 3000 تومان زد به روي ميز و گفت سطح پاور لطفا!!! بخيل را به همان مكان ديروز هدايت كرده و در را نيز از آنطرف قفل كردند . اما شخص بخيل اثري از دختر درآنجا نديد ناگهان چشمش به مردي بسيار هيكلي و درشت اندام خورد! بخيل وحشت زده پرسيد تو كيستي و آن دختر كجاست ؟ شخص هيكلي گفت : آن دختر مربوط به سطح ضعيف است و من مربوط به سطح پاور و حالا من دو ساعت دنبال تو مي كنم و تو نيز دو ساعت وقت داري كه خودت را از چنگ من نجات دهي و فرار كني و گرنه .........

http://www.blogfa.com/layouts/shamim/puce_menu.gif" v:shapes="Picture_x0020_5" />معجزه عشق 

جان بلانکارد ازروی نیمکت برخاست . لباس ارتشی خود را مرتب کردوبه تماشای انبوه جمعیت که راه خود را ازمیان ایستگاه بزرگ مرکزی پیش می گرفتندمشغول شد.اوبه دنبال دختری می گشت که چهره اورا هرگز ندیده بود اما قلبش رامیشناخت دختری با یک گل سرخ که از سیزده ماه پیش دلبستگی اش به اوآغاز شده بود.از یک کتابخانه مرکزی فلوریدا با برداشتن کتابی ازقفسه ناگهان خود راشیفته ومسحور یافته بود . امانه شیفته کلمات بلکه شیفته یادداشت هایی با مدادکه درحاشیه صفحات آن به چشم میخورد . دست خطی لطیف ازذهنی هوشیارودرون بین وباطنی ژرف داشت . درصفحه اول جان توانست نام صاحب کتاب رابیابد : دوشیزه هالیس  می نل با اندکی جست جو وصرف وقت اوتوانست نشانی دوشیزه هالیس را پیداکند جان برای اونامه ای نوشت وضمن معرفی خود از اودرخواست کرد که با اونامه نگاری کند درطول یک سال ویک ماه پس از آن دوطرف به تدریج با مکاتبه ونامه نگاری به شناخت یکدیگر پرداختند. هرنامه همچون دانه ای بود که برخاک قلبی حاصلخیز فرو می افتاد وبه تدریج عشق شروع به جوانه زدن کرد .جان درخواست عکس کرد ولی با مخالفت میس هالیس روبرو شد . به نظر هالیس اگرجان قلبا" به اوتوجه داشت دیگر شکل ظاهری اش نمیتوانست برای اوچندان با اهمیت باشد. وقتی سرانجام روز بازگشت جان قرارسید آنها قرارنخستین دیدارملاقات خودراگذاشتند .7 بعدازظهر درایستگاه مرکزی نیویورک.هالیس نوشته بود: تومرا خواهی شناخت ازروی گل سرخی که برکلاهم خواهم گذاشت .بنابراین راس ساعت 7 بعدازظهرجان به دنبال دختری می گشت که قلبش راسخت دوست میداشت اماچهره اش راهرگز ندیده بود. ادامه ماجرارااززبان جان بشنوید: زن جوانی داشت به سمت من می آمد بلندقامت وخوش اندام موهای طلایی اش در باحالتی زیبا روی گوش های ظریفش جمه شده بودچشمان آبی به رنگ آبی گل ها بود ودرلباس سبزروشنش به بهاری می ماندکه جان گرفته باشد.من بی اراده  به سمت اوگام برداشتم کاملا" بدون توجه به اینکه اوآن نشان گل سرخ را برروی کلاهش ندارد. اندکی به اونزدیک شدم . لبهایش با لبخند پرشوری از هم گشوده شد امابه آهستی گفت ممکن است اجازه بدهید من عبورکنم ؟! بی اختیار یک قدم به او نزدیک تر شدم ودراین حال میس هالیس رادیدم که تقریبا" پشت سرآن دختر ایستاده بود. زنی حدود 40 ساله با موهای خاکستری رنگ که درزیرکلاهش جمع شده بود. اندکی چاق بود مچ پای نسبتا" کلفتش توی کفش های بدون پاشنه جا گرفته بودند . دختر سبزپوش از من دور شد ومن احساس کردم  که برسریک دوراهی قرارگرفته امازطرفی شوق تمنایی عجیب مرابه سمت دخترسبزپوش فرامی خواند وازسویی عاطفه ای عمیق به زنی که روحش مرابه معنی واقعی مسحورکرده بود به ماندن دعوت می کرد. اوآنجا ایستاده بودوبا صورت رنگ پریده وچروکیده اش که بسیار موقربه نظر میرسید وچشمانی خاکستری وگرم که ازمهربانی می درخشند/ دیگر به خود تردید راه ندادم . کتاب جلد چرمی آبی رنگی دردست داشتم که درواقع نشان معرفی من به حساب می آمد . ازهمان لحظه دانستم که دگیر عشقی درکارنخواهد بوداما چیزی بدست آورده بودم که حتی ارزشش ازعشق بیشتر بود . دوستی گرانبها که می توانستم همیشه به اوافتخار کنم . به نشانه احترام وسلام خم شده وکتاب را برای معرفی خود به سوی اودرازکردم . بااین وجود وقتی با او صحبت کردم ازتلخی ناشی از تاثری که درکلامم بود متحیر شده من جان بلانکارد هستم وشما هم باید دوشیزه می نل باشید. ازملاقات باشما بسیار خوشحالم ممکن است دعوت مرا به شام بپذیرید. چهره آن زن با تبسمی شکیبا ازهم گشوده شد وبه آرامی گفت :فرزندم من اصلا" متوجه نمیشوم ولی آن خانم جوان که لباس سبز برتن داشت وهم اکنون ازکنار شما گذشت از من خواست که این گل سرخ را روی کلاهم بگذارم وگفت اگرشما مرابه شام دعوت کردیدباید به شما بگویم که اودررستوران بزرگ آن طرف خیابان منتظر شماست اوگفت که این فقط یک امتحان است !!!!

 تحسین هوش وذکاوت میس می نل زیاد سخت نیست !

طبیعت حقیقی یک قلب تنها زمانی مشخص می شود که به چیزی به ظاهربدون جذابیت پاسخ بدهد!!!!!

هوسبازان وقتی زیبایی را می بینند دوستش دارند

 ولی عاشقان وقتی كسی را دوست داشته باشند

 !!!زیبا می بینند

تصادف زن و مرد !! - داستان پند آموز

دو ماشین با هم تصادف بدی می کنند، بطوریکه هردو ماشین بشدت آسیب میبینند .ولی راننده ها بطرز معجزه آسایی جان سالم بدر می رند.

وقتی که هر دو از ماشین هایشان که حالا تبدیل به آهن فراضه شده  بیرون می آیند ، خانم راننده میگوید: چه جالب شما مرد هستید،ببینید چه بروز ماشین هایمان آمده ! همه چیز داغان شده ولی ما کاملا" سالم هستیم .

این باید نشانه ای از طرف خداوند باشد که ما اینچنین با هم ملاقات کنیم و شاید بتوانیم زندگی مشترکی را با صلح و صفا آغاز کنیم ! 

مرد با هیجان پاسخ داد:بله ، کاملا" با شما موافقم این باید نشانه ای از طرف خدا باشد !

سپس زن ادامه داد و گفت : ببینید یک معجزه دیگر. ماشین من کاملا" داغان شده ولی این شیشه مشروب سالم مانده است .مطمئنا" خدا خواسته که این شیشه مشروب سالم بماند تا ما این تصادف و آشنایی خوش یمن را جشن بگیریم.

بعد زن بطری را به مرد داد .

مرد سرش را به علامت تصدیق تکان داد و در بطری را باز کرد و نصف شیشه مشروب را نوشید.

بعد بطری را به زن بر گرداند .زن بلافاصله بطری را به مرد برگرداند.

مرد گفت: مگر شما نمی نوشید؟! 

زن در جواب گفت: نه . فکر می کنم باید منتظر پلیس باشم .

http://www.blogfa.com/layouts/shamim/puce_menu.gif" v:shapes="Picture_x0020_7" />گنج

داستان اون مردي رو که سالها دنبال گنج مي گرده شنيديد؟



تا اينکه يه شب وقتي مي خوابه يکي توي خواب بهش ميگه که تير رو بذار توي کمون و پرتاب کن هر جا افتاد اونجا گنج هست . وقتي بيدار ميشه همين کار رو ميکنه . تير رو ميذاره توي کمون و پرتاب ميکنه ، مي افته جلوي پاي خودش شروع ميکنه به کندن . اونقدر ميکنه تا از خستگي خوابش ميبره . توي خواب دوباره اون شخص رو مي بينه . بهش ميگه مگه به من نگفتي که هر جا تير افتاد گنج هست پس چرا من چيزي پيدا نکردم ؟ 



ميگه که اون تير جلوي پاي خودت افتاد يعني که اون گنج تويي !



"گنج عالم يکجا در بدن انسان گرد آمده پس مي کوشيم به رمز قدرت و اسرار آن در سلسله بدن آدمي "

داستان عشق (زیباترین داستان سال)

روزگاري در جزيره اي دور افتاده تمام احساسها در كنار هم به خوبي و خوشي زندگي مي كردند 

خوشبختي. پولداري. عشق. دانائي. صبر.غم. ترس...هر كدام به روش خويش مي زيستند . 

تا اينكه يك روز دانائي به همه گفت: هر چه زودتر اين جزيره را ترك كنيد زيرا به زودي آب اين جزيره را خواهد گرفت اگر بمانيد غرق مي شويد 

تمام احساسها با دستپاچگي قايقهاي خود را از خانه هاي خود بيرون آوردند وتعميرشان كردند.

همه چيز از يك طوفان بزرگ شروع شدوهوا به قدري خراب شد كه همه به سرعت سوار قايقها شدندوپارو زنان جزيره را ترك كردند. در اين ميان عشق هم سوار قايقش بود اما به هنگام دور شدن از جزيره متوجه حيوانات جزيره شد كه همگي به كنار جزيره آمده بودند و وحشت را نگه داشته بودندو نمي گذاشتند كه او سوار بر قايقش شود. 

عشق به سرعت برگشت و قايقش را به همه حيوانات و وحشت زنداني شده سپرد. 

آنها همگي سوار شدند و ديگر جائي براي عشق نماند. قايقها رفتند و عشق تنها در جزيره ماند. جزيره هر لحظه بيشتر به زير! آب ميرفت و عشق تا زير در آب فرو رفته بود. 

او نمي ترسيد زيرا ترس جزيره را ترك كرده بود. فرياد زد و از همه احساسها كمك خواست. اماكسي به کمکش را نرسيد. 

در همان نزديكي قايق ثروتمندي را ديد و گفت:ثروتمندي عزيز به من كمك كن.

ثروتمندي گفت: متاسفم قايقم پر از پول و نقره و طلاست و جائي براي تو نيست. 

عشق رو به (غرور) كرد وگفت: مرا نجات مي دهي؟ 

غرور پاسخ داد: هرگز تو درآب ترشدي و مرا تر ميكني. 

عشق رو به غم كرد و گفت: اي دوست عزيز مرا نجات بده 

اماغم گفت: متاسفم دوست خوبم من به قدري غمگينم كه ياراي كمك به تو را ندارم بلكه خودم احتياج به كمك دارم. 

در اين حين خوشگذراني وبيكاري از كنار عشق گذشتند ولي عشق هرگز از آنها كمك نخواست. 

از دور شهوت را ديد و به او گفت: آيا به من كمك ميكني؟ شهوت پاسخ داد البته كه نه! 

سالها منتظر اين لحظه بودم كه تو بميري يادت هست هميشه مرا تحقير مي كردي همه مي گفتند تو از من برتري ، از مرگت خوشحال خواهم شد 

عشق كه نمي توانست نا اميد باشد رو به سوي خداوند كردو گفت :خدايا مرا نجات بده 

ناگهان صدائي از دور به گوشش رسيد كه فرياد مي زد نگران نباش تو را نجات خواهم داد. عشق به قدري آب خورده بود كه نتوانست خود را روي آب نگه دارد و بيهوش شد. 

پس از به هوش آمدن خود را در قايق دانائي يافت 

آفتاب در آسمان پديدارمي شد و دريا آرامتر شده بود. جزيره داشت آرام آرام از زير هجوم آب بيرون مي آمد و تمام احساسها امتحانشان را داده بودند 

عشق برخواست به دانائي سلام كرد واز او تشكر كرد 

دانائي پاسخ سلامش را داد وگفت: من شجاعتش را نداشتم كه به نجات تو بيايم شجاعت هم كه قايقش از من دور بود نمي توانست براي نجات تو بيايد 

تعجب مي كنم تو بدون من و شجاعت چطور به نجات حيوانات و وحشت رفتي؟ 

هميشه ميدانستم درون تو نيروئي هست كه در هيچ كدام از ما نيست. تو لايق فرماندهي تمام احساسها هستي.

عشق تشكر كرد و گفت: بايد بقيه را هم پيدا كنيم و به سمت جزيره برويم ولي قبل از رفتن مي خواهم بدانم كه چه كسي مرا نجات داد؟ 

دانائي گفت كه او زمان بود. 

عشق با تعجب گفت: زمان؟ 

دانائي لبخندي زد وپاسخ داد: بله چون اين فقط زمان است كه مي تواند بزرگي و ارزش عشق را درك كند.

حتما اين داستان رو تا آخر بخون

بسم الله الرحمن الرحيم 

مردي بود كور كه خيلي زود از خواب بيدار شد تا نماز صبح را با جماعت در مسجد بخواند وي لباس خود را پوشيد و وضو گرفت سپس راهي مسجد شد در نيمه راه پاي او ليز خورد و بر روي زمين افتاد و لباسش كثيف شد دوباره به خانه برگشت و لباسش را پوشيد و وضو گرفت و برگشت تا اينكه در مسجد نماز بخواند و براي بار دوم در همان مكان اول پايش ليز خورد و افتاد و باز هم لباسش كثيف شد دوباره به خانه برگشت و لباسش را عوض كرد و وضو گرفت و راهي مسجد شد در وسط راه با مردي كه چراغ در دستش بود روبرو شد از آن مرد پرسيد كه تو كي هستي مرد جواب داد كه من تو را ديدم كه دوبار در وسط را افتادي و با خودم گفتم كه راه تو را نوراني كنم تا بتواني به مسجد بروي و آن مرد با آن مرد كور به مسجد رسيدند و مرد كور به آن مرد گفت كه بيا داخل نماز بخوانيم اما آن مرد خودداري كرد دوباره به او گفت كه بيا نماز بخوانيم اين بار مرد به شدت خودداري كرد بعد از آن مرد كور از او پرسيد چرا دوست نداري نماز بخواني مرد در جواب گفت كه من شيطانم در بار اول من تو را بر زمين انداختم تا نتواني به مسجد بروي اما وقتي كه تو به خانه برگشتي خداوند تمام گناهانت را بخشيد و براي بار دوم كه تو را انداختم و تو هم دوباره به خانه برگشتي و راهي مسجد شدي خداوند تمام گناهان اهل بيت تو را بخشيد و براي بار سوم ترسيدم تو را بيندازم مبادا دوباره برگردي و خداوند بوسيله اين كارت تمام گناهان اهل روستا را ببخشد

راز خوشبختي

مغازه داري پسرش را فرستاد تا از خردمند ترين مرد دنيا سئوال کند راز خوشبختي چيست؟ پسر چهل روز در صحرا سرگردان بود و سرانجام به قلعه زيبايي رسيد که در بالاي کوه مرتفعي قرار داشت . مرد خردمند آنجا زندگي مي کرد .

« قهرمان ما به جاي روبرو شدن با آن مرد خردمند وارد تالاري شد که جنب و جوش بسياري در آن ديده مي شد : بازرگانان در رفت و آمد بودند ، مردم در گوشه و کنار با هم صحبت مي کردند ، دسته کوچکي از نوازندگان آهنگ آرامي را مي نواختند و روي ميزي لذيذ ترين خوراک هاي آن منطقه از دنيا به چشم مي خورد . مرد خردمند با همه صحبت مي کرد و پسر مجبور شد دو ساعت منتظر بماند تا نوبت او شود . 

« مرد خردمند با دقت به توضيحات پسر در مورد آمدنش گوش داد ، و گفت که در آن لحظه وقت ندارد در مورد راز خوشبختي به او توضيح بدهد . به پسر گفت که در قصر گشتي بزند و دو ساعت بعد باز گردد . 

« مرد خردمند قاشقي که دو قطره روغن در آن بود به پسر داد و گفت : " در ضمن مي خواهم کاري انجام دهي در حالي که مشغول گردش هستي ، اين قاشق را هم با خودت ببر اما نبايد بگذاري قطرات روغن از آن بريزد. "

« پسر چشمش را به قاشق دوخت و مشغول بالا و پايين رفتن از پلکان هاي قصر شد . بعد از دو ساعت نزد مرد خردمند باز گشت . 

« مرد خردمند پرسيد : " خوب ، آيا قاليچه هاي ايراني را که روي ديوارها بودند ديدي ؟ آيا باغي را که ده سال طول کشيد تا سر باغبان آن را ببارايد ، ديدي ؟ آيا در کتابخانه من متوجه دست نوشته هاي زيبا روي پوست آهو ديدي؟ 

« پسر خجالت زده شد و اعتراف کرد متوجه هيج يک از آنها نشده است . تمام توجه پسر اين بود که روغني را که مرد خردمند به او سپرده بود نريزد . 

« مرد خردمند گفت : پس دوباره برو و شگفتي هاي دنياي من را ببين . اگر خانه کسي را نشناسي نمي تواني به او اعتماد کني ." 

« پسر آسوده خاطر شد ، قاشق را برداشت و به تفحص در قصر پرداخت و اين بار متوجه همه کارهاي هنري روي سقف و ديوارها شد . باغ ها را ديد ، کوههاي اطرافش را ، زيبايي گل ها را و سليقه از را که در تمام چيزهايي را که ديده بود براي او تعريف کرد . 

« مرد خردمند پرسيد : " پس قطرات روغني که به تو سپرده بودم ، چه کردي ؟ " 

« پسر به قاشق نگاه کرد و ديد روغني در آن نيست . 

« خردمند ترين مرد عالم گفت " خوب نصيحتي به تو مي کنم و آن اين است که راز خوشبختي يعني ديدن همه شگفتي هاي جهان به اين شرط که هرگز قطرات روغن درون قاشق را فراموش نکني ."»

http://www.blogfa.com/layouts/shamim/puce_menu.gif" v:shapes="Picture_x0020_9" />داستان طناب

داستان را در دلتان با صداي بلند و با توجه بخوانيد. مطمئنا تا سال ها آن را در خاطر خواهيد داشت.

داستان درباره يك كوهنورد است كه مي خواست از بلندترين كوه ها بالا برود او پس از سال ها آماده سازي، ماجراجويي خود را آغاز كرد ولي از آنجا كه افتخار اين كار را فقط براي خود مي خواست، تصميم گرفت تنها از كوه بالا برود.

او سفرش را زماني آغاز كرد كه هوا رفته رفته رو به تاريكي ميرفت ولي قهرمان ما به جاي آنكه چادر بزند و شب را زير چادر به شب برساند، به صعودش ادامه داد تا اين كه هوا كاملاٌ تاريك شد.

به جز تاريكي هيچ چيز ديده نميشد سياهي شب همه جا را پوشانده بود و مرد نميتوانست چيزي ببيند حتي ماه وستاره ها پشت انبوهي از ابر پنهان شده بودند . كوهنورد همانطور كه داشت بالا ميرفت، در حالي كه چيزي به فتح قله نمانده بود، ناگهان پايش ليز خورد و با سرعت هر چه تمام تر سقوط كرد..

سقوط همچنان ادامه داشت و او در آن لحظات سرشار از هراس، تمامي خاطرات خوب و بد زندگي اش را به ياد ميآورد. داشت فكر ميكرد چقدر به مرگ نزديك شده است كه ناگهان احساس كرد طناب به دور كمرش حلقه خورده و وسط زمين و هوا مانده است.

حلقه شدن طناب به دور بدنش مانع از سقوط كاملش شده بود. در آن لحظات سنگين سكوت، چاره اي نداشت جز اينكه فرياد بزند:

"خدايا كمكم كن". ناگهان صدايي از دل آسمان پاسخ داد از من چه ميخواهي ؟ - نجاتم بده.

- واقعاٌ فكر ميكني ميتوانم نجاتت دهم؟!

- البته تو تنها كسي هستي كه ميتواني مرا نجات دهي.

- پس آن طناب دور كمرت را ببر!

براي يك لحظه سكوت عميقي همه جا را فرا گرفت و مرد تصميم گرفت با تمام توان به طناب بچسبد و آن را رها نكند.

روز بعد، گروه نجات آمدند و جسد منجمد شده يك كوهنورد را پيدا كردند كه طنابي به دور كمرش حلقه شده بود در حاليكه تنها يك متر با زمين فاصله داشت!!

و شما؟ شما تا چه حد به طناب زندگي خود چسبيده ايد؟ آيا تا به حال شده كه طناب را رها كرده باشيد؟ 

هيچگاه به پيامهايي كه از جانب خدا برايتان فرستاده ميشود شك نكنيد.

هيچگاه نگوييد كه خداوند فراموشتان كرده يا رهايتان كرده است.

هيچگاه تصور نكنيد كه او از شما مراقبت نميكند و به ياد داشته باشيد خدا همواره مراقب شماست.

دليل بودن خداوند چيست؟

مردي براي اصلاح موي سر خود و آنكارد كردن ريش خود به آرايشگاه رفتو تا اينكه آرايشگر شروع به تراشيدن موي سر مرد شد با او در مورد چيزهاي زيادي وارد صحبت شد كه بالاخره در مورد وجود خداوند با مرد سرگرم صحبت شد آرايشگر گفت كه من به وجود خداوند اعتقادي ندارم . مشتري گفت چرا اين چنين مي گويي آرايشگر گفت كه تو يك سري به خيابان بزن تا بر عدم وجود خداوند پي ببري ، اگر خداوند بود آيا انسانهاي مريض مي ديدي آيا اين همه انسان فقير و بي خانمان مي ديدي پس اگر خدا بود هيچ وقت ما اين چنين حاللاتي را مشاهده نمي كرديم من هرگز نمي توانم تصور كنم كه خداوند با اين همه رحمتي كه مي گويند داره مي گذارد اين چنين انسانهاي بدبخت وجود داشته باشند مشتري كمي فكر كرد اما جواب آرايشگر را نداد تا گفتگو منجر به بحث و دعوا نكشد بعد از اينكه كار تمام شد مشتري از آرايشگاه بيرون رفت و در خيابان مردي را ديد كه موي سر ژوليده اي داشت با ريشي بسيار دراز با رويي نامرتب سريع به آرايشگاه برگشت و به آرايشگر گفت كه آيا ميداني كه توي اين شهر اصلاً آرايشگري وجود ندارد آرايشگر با تعجب گفت كه چه مي گويي من آرايشگرم و حالا سر تو را تراشيدم سپس مشتري گفت كه اگر آرايشگري بود مثل اين مرد با موي سر دراز پيدا و ديده نمي شد آرايشگر گفت كه خير آرايشگران موجودند اما خود اين مردم پيش من نمي آيند تا موي آنها را بتراشم ، مشتري گفت همينطور هم در مورد خداوند است كه مردم به سوي خداوند روي نمي آورند موقعي كه حاجتي دارند و براي اين اينطور گرفتاري را در بين آنها مي بيني پس برادران عزيز الله است كه نيازهاي ما را فقط با دو ركعت نماز در دل شب برآورده مي كند الله اكبر ........... و من الله التوفيق

ثروتمند واقعی

داستان کوتاه بسیار زیبا و تاثیرگذار با نام”ثروتمند واقعی”

وقتی که نوجوان بودم، یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم. جلوی ما یک خانواده پرجمعیت ایستاده بودند. به نظر می رسید وضع مالی خوبی نداشته باشند. شش بچه مودب که همگی زیر دوازده سال داشتند ولباس هایی کهنه در عین حال تمیـز پوشیده بودنـد. دوتا دوتا پشت پدر و مادرشان، دست همدیگر را گرفته بودند و با هیجان زیادی در مورد برنامه ها و شعبده بازی هایی که قرار بود ببینند، صحبت می کردند…

وقتی به باجه بلیط فروشی رسیدند، متصدی باجه از پدر خانواده پرسید: چند عدد بلیط می خواهید؟پدر خانواده جواب داد: لطفاً شش بلیط برای بچه ها و دو بلیط برای بزرگسالان. متصدی باجه، قیمت بلیط ها را اعلام کرد .

پدر به باجه نزدیکتر شد و به آرامی از فروشنده بلیط پرسید: ببخشید، گفتید چه قدر؟!متصدی باجه دوباره قیمت بلیط ها را تکرار کرد. ناگهان رنگ صورت مرد تغییر کرد و نگاهی به همسرش انداخت . بچه ها هنوز متوجه موضوع نشده بودند و همچنان سرگرم صحبت در باره برنامه های سیرک بودند.

معلوم بود که مرد پول کافی نداشت. و نمیدانست چه بکند و به بچه هایی که با آن علاقه پشت او ایستاده بودند چه بگوید . ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و روی زمین انداخت. سپس خم شد و پول را از زمین برداشت، به شانه مرد زد و گفت: ببخشید آقا، این پول از جیب شما افتاد! مرد که متوجه موضوع شده بود، همان طور که اشک از چشمانش سرازیر می شد، گفت: متشکرم آقا.

مرد شریفی بود ولی درآن لحظه برای اینکه پیش بچه ها شرمنده نشود، کمک پدرم را قبول کرد…

بعد از این که بچه ها به همراه پدر و مادشان داخل سیرک شدند، من و پدرم آهسته از صف خارج شدیم و به طرف خانه برگشتیم و من در دلم به داشتن چنین پدری افتخار کردم و آن زیباترین سیرکی بود که به عمرم نرفته بودم .

دزد واقعی را بشناسید