من شما را به چالش دعوت میکنم!

درود و سلام بر همه  دوستان و همراهان 

من اينجا يه صفحه چالش ايجاد كردم تا دوستان رو به چالش هاي مختلف دعوت كنيم،تا هر روز برگ جديدي از پتانسيل هاي نهفته خود را رو كنيم و حس طنز و شوخ طبعي هميشگي دوستان گسترش پيدا كنه 

فقط چند مورد :

1- سعي كنيم چالش ها در حد عرف باشه و كسي معذب نشه براي انجام دادنش.

2- هر كسي رو كه دوست داشتيد مي تونيد به اين چالش ها دعوت كنيد.

3- سعي كنيم چالش ها ابتكاري و خلاق باشه تا لذت بيشتري ببريم.

نوشان : 
من یه چند دست لباس بر میدارم اول. بعد آلبوم عروسیم و طلاهامو بر میدارم بعد دیگه تو این دونیای وانفسا چیزی ندارم که بخوام دنبال خودم بکشونم اگه چمدونمو خودم نخوام حمل کنم تا جایی که جا داره کتابهامو هم توش میزارم و تمام
من دعوت میکنم از خود مونا و فاطمه

ای راحت طلب ................................

سلااااااام

با عرض معذرت برای دیرکردم توی چالش قبلی . باید بگم به خدااااااااا راضی نیستم تا توی چالش قبلی شرکت نکنم به چالش جدید جهش کنم .

همونطور که گفتم کتابی که دارم میخونم ولی به دلیل بعضی مشغله هام هنوز نتونستم تمومش کنم کتاب "مردانه بازی کن زنانه پیروز باش هست " که بازم همونطور که گفتم برای خانمای شاغله و تفاوت خانم ها و آقایونو توی محیط کار میگه . از چیزایی که توی این صفحات آخر برام جالب بود همین دو تا عکسه که براتون گذاشتم .

نوشان : 

arnina : 

نوشان : 
بابا این شکلکهای باحال و از کجا میارید شما ماله من چرا نداره؟

از اینجا http://www.sheklake-maed.blogfa.com/

چه جوری باهاس ازش بهره ببرم آرنینا؟

هر کدوم رو که لازم داری کلیک راست . کپی . بعد بیا همینجا پست کن . فقط باید تو صفحه پیشرفته باشی .

همه رو از مونا یاد گرفتم .

در مورد چالش موناجون که فکر کنم آرنیناجون دعوتم کرده :

چمدونمو در این حالت از وسایلی پر میکردم که تو آینده به دردم بخوره و به عبارتی یه دردی از دردامو حداقل بتونه دوا کنه ...به عبارتی هر چیزی که فکر کنی مهمه از جمله کارت ملی - شناسنامه - پول - طلا - یه سری لباس و یک سری مواد خوراکی بر میداشتم که خدایی نکرده تلف نشم بعدم میرفتم با غم و اندوه فراوان به بدبختیام برسم آخه این چه وضعیه که من باید با یه چمدون صحنه رو ترک کنم (تصورشم سخت و دردناکه)

آرنینا این چه طرز مثال زدنه هم وطن! ظهله/زحره/ظحرع؟؟ بچه ها رو ترکوندی

نه دوستان عزیزم مثلا تصور کنید بیان بهتون بگن این چمدون کوچیک/ساک رو پر کن و به همراه عزیزانت قرار هست به یک ماجراجویی یا سفر شگفت انگیز بریم البته معلوم نیست کی برمی گردیم نگران پول یا خرید چیزهایی که لازم داری نباش اونجا همه چی به وفور در اختیارت هست/ پس چیزایی که دوست داری رو بردار

راستی دقت کردین چالش هفته بعد رو کی باید انتخاب کنه 

آماده باشین یه فکر بکر دارم 

چقد اینا قشنگن

مرسی مونا و آرنینا 

فرک (Ferak) : 

آرنینا این چه طرز مثال زدنه هم وطن! ظهله/زحره/ظحرع؟؟ بچه ها رو ترکوندی

نه دوستان عزیزم مثلا تصور کنید بیان بهتون بگن این چمدون کوچیک/ساک رو پر کن و به همراه عزیزانت قرار هست به یک ماجراجویی یا سفر شگفت انگیز بریم البته معلوم نیست کی برمی گردیم نگران پول یا خرید چیزهایی که لازم داری نباش اونجا همه چی به وفور در اختیارت هست/ پس چیزایی که دوست داری رو بردار

دقیقا .

خودم هم تعجب کردم چرا همچین مثالی زدم . خواستم مثلا بهش تشریح کنم که یه ضرب العجلی درکاره . فکر نکنه خوشان خوشان می خواد بره سفر . آخه مونا اشاره ای به سفر نکرده .

به خبری که هم اینک از وزارت کشور به دستمون رسید توجه فرمایید :
قانون تعیین چالش تغییر یافت . زین پس به جای اولین نفر شرکت کننده . آخرین نفر چالش بعد را تعیین خواهد کرد .
با متخلفان برخورد قانونی خواهد شد .

ای بابا چه شانسی داری فرک . جون .

mona mona : 

و اما چالش هفته بعد 

اگه به اندازه یه چمدون جا داشته باشي برای برداشتن چیزهایی که دوستشون داری، چه چيزهايي رو  توش میذاشتی؟

و من دعوت ميكنم از آهو. بهزاد لابي. مهرنوش. كژال .arnina

نمیدونم چرا یاد این شعر سهراب  افتادم :

باید امشب بروم...

چمدانی را که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد با خود ببرم...

و به سمتی بروم که درختان حماسی پیداست...

رو به آن وسعت بی واژه که همواره مرا میخواند...

خوب من فرض گرفتم میخوام برم تو یه جزیره خیلی باحال یه مدت ریلکس کنم(البته با اینکه تنها هستم اما مواد غذایی و اولیه و ... توش به وفور گذاشتن که کسی که اونجا رو اجاره میکنه حالش رو ببره).

پس منم لباسام رو میبرم و یه دوربین عکاسی باحال که فیلم هم خوب بگیره. لپ تاپم که توش کلی فیلم و موزیک و ... هست و امکان وصل شدن به اینترنت داشته باشم. یه هد ست خیلی خفن و چند جلد کتاب باحال و حیف که دوچرخه توی چمدون جا نمیشه اما اگه اسکوتر برقی جا شه کفایت میکنه. دیگه کفش مخصوص دویدن و مایو و طناب و چاقو های خفن و یه کم ابزار و کرم ضد آفتاب 

من اگه قرار باشه برم و ندونم که مقصدم کجاست و قرار باشه یه سفر مبهم داشته باشم  حتما یه یکم آب و غذا با خودم میبرم! چون تحمل گرسنگی رو ندارم
مقصدم چه جای خوبی باشه چه بد  ترجیح میدم چیز اضافه با خودم نبرم و چمدونم سبک باشه.راستش بدم نمیاد موبایلمم بزارم و برم که یه مدت از همه جا بی خبر باشم و از قید و بند همه چیز آزاد باشم.
پس من فقط یکم آب و غذا با خودم میبرم و یه تیزی واسه دفاع

elham khajoi : 
 

واااااقعا بعضی شرکتها همچین حال و هوایی دارن بری توش دیگه باید عاشق شی

من برای اینکه بانو و بابای شنگول رو به این چالش دعوت کنم از یه زاویه دیگه هم مینویسم! همونطور که تو چالش قبلی تعریف کردم، کتاب بی نام سرنوشت آدمیه که یه بیماری مرموز داره و یهو بی هیچ اخطار قبلی مغزش به پاهاش دستور میده که به جهتی نامعلوم تا جان در بدن داره راه بره و فقط وقتی متوقف میشه که در حین راه رفتن خواب بره و بیفته رو زمین. هر کجا که باشه. تو این شرایط وقتی از خواب بیدار میشم دوست دارم چی توی چمدون یا کوله م داشته باشم؟!

آب، غذایی که سردش بد مزه نباشه با سلیقه من(مث تن ماهی، پیتزا، ساندویچ مرغ و ...)، مُسکِن،  فلاسک چایی داغ و قند، دارو برای دلدرد یا اسپاسم و مشکلات احتمالی، لباس متناسب با فصل، جهت یاب ماهواره ای که پلیس یا خانواده بفهمن کجام، چاقو که همه جا باید باشه، صابون و مواد ضدعفونی کننده و بی حس کننده زخم های احتمالی و کثیفی ها، دیگه چی؟ 

بهزاد لابی : 

من برای اینکه بانو و بابای شنگول رو به این چالش دعوت کنم از یه زاویه دیگه هم مینویسم! همونطور که تو چالش قبلی تعریف کردم، کتاب بی نام سرنوشت آدمیه که یه بیماری مرموز داره و یهو بی هیچ اخطار قبلی مغزش به پاهاش دستور میده که به جهتی نامعلوم تا جان در بدن داره راه بره و فقط وقتی متوقف میشه که در حین راه رفتن خواب بره و بیفته رو زمین. هر کجا که باشه. تو این شرایط وقتی از خواب بیدار میشم دوست دارم چی توی چمدون یا کوله م داشته باشم؟!

آب، غذایی که سردش بد مزه نباشه با سلیقه من(مث تن ماهی، پیتزا، ساندویچ مرغ و ...)، مُسکِن،  فلاسک چایی داغ و قند، دارو برای دلدرد یا اسپاسم و مشکلات احتمالی، لباس متناسب با فصل، جهت یاب ماهواره ای که پلیس یا خانواده بفهمن کجام، چاقو که همه جا باید باشه، صابون و مواد ضدعفونی کننده و بی حس کننده زخم های احتمالی و کثیفی ها، دیگه چی؟ 

سلام

شما زحمت بکشید دست پپری رو بگیرید بیایید ی جلسه پیشم، ویزیت تون کنم. به اضافه خانومایی ک تیزی جاساز کردن تو چمدونشون.

ماشینتون جا داشت اون دوست عزیزم ک داعش سر کوچه شونه رو هم با خودتون بیارید

پرینت اون کامنتایی ک تو کافه، در جستجوی مونا مونا هم گذاشتید با خودتون بیارید حتما

ضمنا مُسکِن رو اعراب گذاری نمیکردین هم ما برداشت دیگه ای نمی کردیم؛ اینجوریمونو نیگا نکنید از ی درصدی آی کیو ی نرمال برخورداریم، ب لطف خدا

دعوت تون رو هم در اسرع وقت لبیک میگم، ب روی چشم

بهزاد لابی : 

من برای اینکه بانو و بابای شنگول رو به این چالش دعوت کنم از یه زاویه دیگه هم مینویسم! همونطور که تو چالش قبلی تعریف کردم، کتاب بی نام سرنوشت آدمیه که یه بیماری مرموز داره و یهو بی هیچ اخطار قبلی مغزش به پاهاش دستور میده که به جهتی نامعلوم تا جان در بدن داره راه بره و فقط وقتی متوقف میشه که در حین راه رفتن خواب بره و بیفته رو زمین. هر کجا که باشه. تو این شرایط وقتی از خواب بیدار میشم دوست دارم چی توی چمدون یا کوله م داشته باشم؟!

آب، غذایی که سردش بد مزه نباشه با سلیقه من(مث تن ماهی، پیتزا، ساندویچ مرغ و ...)، مُسکِن،  فلاسک چایی داغ و قند، دارو برای دلدرد یا اسپاسم و مشکلات احتمالی، لباس متناسب با فصل، جهت یاب ماهواره ای که پلیس یا خانواده بفهمن کجام، چاقو که همه جا باید باشه، صابون و مواد ضدعفونی کننده و بی حس کننده زخم های احتمالی و کثیفی ها، دیگه چی؟ 

از یه خانم بیشتر به تمیزی و بیماری ها اهمیت دادید اگه قرار بود اینا معیار باشه برای برنده ی این چالش من حتما شما رو تا اینجا انتخاب میکردم .