بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

...و با صدای بلند قهقهه زد ، مت بی تفاوت نگاهی بهش انداخت و خارج شد اولین کاری که باید می کرد یه جای خواب و کمی غذا بود که بشدت بهش نیاز داشت اینبار دیگه حواسش جمع می کرد اصلا اجازه نمی داد که این موتور سوار های محلی تو کارش دخالت کنن به سمت متل کوچک خارج از شهر رفت یه اتاق گرفت و سفارش شام داد به اتاقش رفت و یه دوش اب گرم گرفت بعد از خوردن شام کمی استراحت کرد وقتی چشم باز کرد ساعت 3:25 دقیقه صبح بود الان موقش بود! بی سر و صدا از اتاق خارج شد برای اینکه جلب توجه نکنه ماشین رو خاموش حل داد به سمت پایین تپه و بعد دور از خانه و آبادی ماشین رو روشن کرد ...حالا باید به قبرستان شهر می رفت پایین تپه بهشت الکس نا خواسته بهش خط داده بود که باید از کجا شروع به تحقیق کنه همه جا تاریک بود و مت ناچار بود چراغهای ماشین رو خاموش کنه تا کسی متوجه اش نشود . در تاریکی و سکوت به قبرستان نزدیک شد ما شین رو کمی دور پارک کرد و پیاده راه افتاد .....

خیلی ترسیده بود و سرجاش خشکش زده بود تا حالا اینهمه ترس رو تو وجودش حس نکرده بود. صدای اروم خش خش پشت سرش نوره قوی روبروش... هیچکاری نمیتونست بکنه خطر رو با تمام تنش احساس میکرد ... نفسهاش سرد پیشونی ای که هر لحظه قطره ای عرق ازش میچکید صدای دره ماشین رو شنید که اروم باز شد اما هیچی معلوم نبود ...صدای خش خش هم از پشت سر هر لحظه بهش نزدیکتر میشد تا اینکه یک چیز سرد رو روی سرش احساس کرد... این سردیه یک اسلحه بود که به نشانه ی تهدید ب سرش چسبانده شده بود... . حالا یک مرد قوی هیکل روبروش و یک نفر دیگه با یه اسلحه که ب سرش چسبیده از پشت سر ... یعنی چی میخاست بشه اینا کی بودند؟....

دوباره جاده و اینبار سوار بر فورد قدیمی خودش بود. صدای زنگ موبایلش رشته افکارش را پاره کرد: مت، یعنی نمی تونستی تا صبح صبر کنی، باید همیشه بدون خداحافظی بری؟!! امیدوار بودم اینبار قبل از رفتن صورت دخترت رو ببوسی و براش توضیح بدی که چرا یک ماهه درست و حسابی نتونسته پدرش رو ببینه. مت نفس عمیقی کشید: عزیزم حق با توئه. شاید اِما نتونه موقعیت منو درک کنه. اما وقتی می خواستیم ازدواج کنیم من همه چیو برات توضیح دادم جسی. من یه پلیسم. تو هم همسر یه پلیسی عزیزم. باید صبورتر از این باشی. حالا باید قطع کنم به اِما بگو کل آخر هفته رو خونه ام. از طرف من ببوسش دلم براش تنگ شده. جسی سکوت کرد و سپس گفت: مت! قبل از اینکه بخوای قهرمان بازی دربیاری به من و اِما فکر کن. ما اینجا منتظرتیم. خداحافظ عزیزم.
دوباره به همان پمپ بنزین رسیده بود از آنجا با کافه پاتوق جیمی تماس گرفت. باید با جیمی صحبت کنم .... بهش بگو تد باهاش کار داره

در همین حین صدای زنانه الکس را از پشت سر شناخت: هی مردک بهتره از این پیرمرد فاصله بگیری. جیمی حالت خوبه؟
مت رویش را برگرداند و الکس را پشت سرش دید که کلتش را به سمت او نشانه رفته بود.
کلاه گیس و ریش را با عصبانیت از سر و صورتش جدا کرد. جیمی او را شناخت و گفت: نترس مت اون دخترمه! الکس من می شناسمش اینم مثل تو پلیسه باهاش کاری نداشته باش.
الکس که از فاش شدن رازش حسابی عصبانی شده بود گفت: این گریم مسخره برای چیه؟!
مت مبهوت گفت: جیمی پدرته؟!! بعد خودش را جمع و جور کردو گفت: فکر کردم شاید توی گاراژ تنها نباشه...
الکس سر کلت را پایین آورد و گفت: تنهاییم چی می خواستی بهش بگی؟