بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

بچه ها عاااالیه

سی سال بعد
آلبی چند سال بعد موفق شد تا عشق را در جزیره آزاد اعلام کند و کسانی که قصد ازدواج داشتند دیگر از جمع قبیله ترد نمی شدند، البته بعد از حدود 20 و اندی سال از تصویب این قانون در جزیره، هنوز تعداد زیادی از بومیها به رسم قدیم در سن شانزده سالگی جشن تولید مثل را به جا می آوردند. آلبی هر گونه آزار و اذیت افراد را به خاطر عقاید خود ممنوع اعلام کرده است.
فابیو که در زمان سقوط پرواز مرگبار 35 سال سن داشت، پس از اعلام رسمی رفع ممنوعیت ازدواج با بلا صاحب سه فرزند شده، آنها در جزیره کوچک زندگی می کنند. فرزند بزرگتر آنها الساندرو 28 ساله و دارای یک فرزند پسر به نام آندره می باشد، فرزند دوم و سوم آنها آنجلا و آدریانا 25 و 22 ساله و مجرد هستند.
فرداد و نازنین هم در جزیره کوچک زندگی می کنند و حالا 65 و 60 ساله می باشند،دارای یک فرزند به نام اروند می باشند.
سلنا 55 ساله و متیو 57 ساله صاحب یک فرزند پسر و یک فرزند دختر شده اند. برایان 27 ساله و سوزان 25 ساله هر دو مجرد هستند ولی برایان و آنجلا (فرزند فابیو و بلا) به زودی قصد ازدواج دارند. خانواده سلنا و متیو همگی در جزیره کوچک زندگی می کنند.
پییر 56 ساله در جزیره بزرگ زندگی می کند و مجرد مانده است. جک نیز سال دیگر 70 ساله خواهد شد، او نیز تشکیل خانواده نداده است و در جزیره بزرگ زندگی می کند.
آلبی در 45 سالگی ازدواج کرده دارای دو فرزند پسر به نامهای آلیسیو 16 ساله و آنتونیو 12 ساله می باشد. آلبی هم اکنون 65 سال سن دارد و در جزیره بزرگ به عنوان یک چهره مذهبی از احترام ویژه ای برخوردار است، همچنین پس از فوت رئیس قبیله آلبی ریاست قبیله را از پانزده سال پیش به عهده گرفته است.
........

آلیسیو همراه با روشنایی سپیده دم چشمهایش را گشود، شب گذشته وقتی به اندازه کافی از قلمرو قبیله فاصله داشت، تصمیم گرفته بود تمام طول شب را با حالت نیمه هشیار روی شاخه درخت بلندی سپری نماید. حالا با روشن شدن هوا اولین کاری که باید انجام میداد ساختن یک سرپناه بود، پس شروع به کار کرد...
جزیره بزرگ چند ساعت بعد
پییر  روی شاخه کنده درختی در نزدیکی ساحل نشسته و به دریا خیره شده بود. حتی دیگر خودش هم به خاطر نمی آورد این عادت از کی و کجا سراغش آمده است. در افکار خود غوطه ور بود که سوزان مثل یک گربه وحشی پاورچین پاورچین و بدون سر و صدا خود را از پشت روی شانه های پییر انداخت و فریاد زد: عمو پیییر!
پییر که دیگر به این شوخیهای سوزان عادت کرده بود برگشت و با لحن مهربانی گفت: سوزان! چطوری؟ ،سوزان گفت: عمو پییر فکر می کنی حال آلیسیو خوبه؟ پییر دهانش را گشود تا چیزی بگوید اما در همان لحظه هاله سیاه رنگی در خط افق پیدا شد که جلو می آمد و هر لحظه واضح تر می شد، پییر چشمان خود را تنگ و گشاد کرد و به سوزان گفت: سوزان اونجا رو! تو هم می بینی؟؟ سوزان با تعجب به کشی بزرگی که هر لحظه به جزیره نزدیکتر میشد چشم دوخته بود و نجواگونه گفت: عمو پییر !! پییر گفت: باز هم برگشتن، باید همون زیست شناسا باشن زود برو به همه خبر بده که قایم شن. منم میرم به آلبی و جک خبر بدم زود باش دختر زود باش... هنوز کلمات آخر از دهان پییر خارج نشده بود که سوزان مثل برق و باد به سمت کلبه های مسکونی دوید تا خبر را هر چه زودتر به اهالی برساند.
کشتی نزدیک و نزدیکتر شد و در فاصله نسبتا دوری از جزیره لنگر انداخت، سه قایق که هرکدام 5 سرنشین داشت به سمت جزیره روانه شدند...