بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

اشكان باانگشت اشك هاي پريسا رو پاك كرد و سرش رو توي آغوش كشيد و آرام گفت: از سرشب تا حالا يه چيزي هست كه نميخواي بگي زود بگو ببينم چي شده؟ چي تونسته اشك عشق منو در بياره ؟ پري جونم منتظرمااااا 
چي شده خانومي ؟
پريسا فقط نگاه ميكرد و ساكت بود
ساكت بود و ازين حالت لذت ميبرد ازين آرامش كه توي صحبتهاي اشكان بود ازين آغوشي كه احساس ميكرد دلش براش تنگ ميشه 
صداي اشكان بلند شد پريسا ... پري خانوم ... چي شده ؟؟؟
نكنه نگران جواب آزمايش فردايي ؟؟؟
نگران نباش عزيزم مطمئنم هيچ چيز نگران كننده نيست عزيزم حالا فردا ميريم ميبيني وبعد كلي به اين نگرانيت ميخندي 
پريسا هنوز ساكت بود و گوش ميداد
اصلا نميدونست چي بايد بگه ...

تا حالا به اشکان دروغ نگفته بود...مجبور بود
پریسا با جسارت گفت: امروز تماس گرفتن گفتن جواب آزمایش اماده نیست و خودشون تماس میگیرن...
نگران نباش...
اشکان اون شب اصلا معنیه رفتار پریسا رو نمیفهمید...
صبح روز بعد اشکان زودتر بیدار شد صبحانه رو آماده کرد ... با آواز صدا میزد...پریسا...پریــــــــــــــــــسا.... همیشه صبحانه رو با هم میخوردن.... هر روز پریسا ازینکه باید صبح زود بیدار بشه غر غرش میومد و همیشه اشکان بهش انرژی میداد...
بر عکس همیشه پریسا خیلی آروم سر میز صبحانه نشست و صبح بخیر گفت...
اشکان بارها و بارها فکر میکرد که چی شده ...این تغییر رفتار از کجا میاد...
بعد صبحانه اشکان با همون انرژی همیشگی گفت زود لباس بپوش امروز با ماشیم من میریم! میخوام خودم برسونمت شرکت.عصر میام دنبالت بریم بیرون... پریسان در جوابش گفت تو برو من مرخصی گرفتم یکم به کارای خونه برسم...نزدیک عیده....
اشکان دیگه کم کم داشت نگران میشد...هیچی نگفت... رفتار پریسا براش عجیب بود... گریه شبونه...جواب آزمایش... مرخصی بدون هماهنگی...
از پریسا خداحافظی کرد و رفت نشست توو ماشین...درحالی که نگرانیش لحظه به لحظه بیشتر میشد گوشی موبایلشو برداشت و شماره دکتر پریسا رو گرفت...

اشکان پرسید چه ساعتی باید بریم؟ پریسا جواب داد ساعت چهار. اشکان نگاهی به ساعتش انداخت ساعت دوازده بود. به پریسا گفت: بیام خونه ناهار رو با هم بخوریم؟ پریسا جواب داد: ناهار درست نکردم. اشکان گفت: توی راه یه چیزی می گیرم میام.
حدود ساعت دو پس از صرف ناهار روی تختشان دراز کشیده بودند. پریسا در ذهنش دنبال کلماتی می گشت تا همه چیز را به اشکان بگوید. ضربان قلبش تند شده بود از گوشه چشم به اشکان نگاه می کرد. بالاخره تمام جراتش را جمع کردو گفت: دیروز جواب نمونه برداری رو گرفتم. اشکان احساس کرد چیزی در دلش فرو ریخت. پریسا ادامه داد: جواب آزمایشم مثبته. بعد از گفتن این جمله سکوت کرد و به چهره اشکان خیره شد. اشکان گفت:یعنی چی؟ انگار حتی جسارت این را نداشت تا اسم بیماری را بر زبان بیاورد می خواست این را از زبان خود پریسا بشنود. پریسا که با تمام وجود سعی می کرد محکم باشد گفت: سرطان....و اندوهی که به زحمت در اعماق قلبش حبس کرده بود به ناگاه رها شد و سیل اشک روی گونه هایش روان گردید. اشکان که انگار مسخ شده بود پریسا را در آغوش کشید و محکم او را به سینه فشرد و زمزمه کرد:آروم باش... چیزی نیست. پریسا در میان هق هق گریه هایش گفت: به مسئول آزمایشگاه گفتم آزمایش خواهرمه می خوام بدونم چقدر وقت داره....گفت نهایت یک سال...اشکان که حس ناامیدیش به خشم تبدیل شده بود شروع به ناسزا دادن کرد و گفت: غلط کرده مردیکه احمق مگه دکتره! پریسا تو چرا حرفش رو باور کردی؟ مگه اون یارو کیه؟ یه بی سواد احمق. به خدا فقط پام برسه به اون خراب شده...ساعتی بعد  آرامتر  شده بود که گفت: دیگه چیزی تا چهار نمونده پاشو بریم. دکتر باید نظر بده....