بقیه داستانو بنویس ...

سلام دوستان همینطور که از اسم تاپیک مشخصه هدف این تاپیک تقویت داستان نویسی و صد البته ارتقای قدرت تخیل افراده . تو این تاپیک یه داستان شروع میشه و  شما میتونید ادامه ی اون داستانو با تخیل خودتون رقم بزنید و اتفاقات و احساسات و ماجراهای جدید رو به داستان اضافه کنید .

قوانین تاپیک: ادامه داستان باید حداقل یه خط و حداکثر پنج خط باشه . هر کسی که میخواد ادامه داستانو بنویسه اول یه پست میذاره و اعلام آمادگی میکنه و بعد تو پست بعدی ادامه داستانو مینویسه تا در حین تایپ کردن ادامه داستان یه نفر دیگه ادامشو زودتر نذاره و همه چی قاطی نشه . داستانو جوری بنویسید که وابسته به جنسیت خاصی نباشه تا هم خانمها و هم آقایون بتونن خودشونو بذارن جای شخصیت اصلی داستان و اتفاقات رو دنبال کنن .

منتظر حضور گرمتون توی این تاپیک هستیم

سه هفته بعد پریسا چند تا از تابلوهایش را در نمایشگاه نقاشیِ دوستش مریم در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داده بود. اولین باری بود که به هنری که از کودکی با او رشد کرده بود به طور جدی پرداخته بود و برای دیدن بازخورد بازدیدکنندگان بسیار هیجان زده بود. شیما و تارا در کنار پریسا ایستاده و از دیدن نقاشیهای او حسابی جا خورده بودند. پریسا قیمت بسیار پایینی برای تابوهایش اعلام کرده بود و به همین خاطر چند تابلو بسیار زیبا او به سرعت به فروش رفت.
شیما هم یکی از تابلوهای نقاشی پریسا را انتخاب کرده بود و گفت می خواهد آن را برای شروین بخرد. قرار بود هفته آینده به لندن و به زندگی اش با شروین بازگردد. شیما دست پریسا را در دستانش گرفت و گفت: پریسا آشنا شدن با تو مثل یه معجزه بود، وقتی تو رو دیدم اینقدر به پوچی رسیده بودم که دیگه هیچ انگیزه ای واسه زندگی کردن نداشتم. عاشق شروین بودم و به خاطر یه مشکل کوچیک چقدر زندگی رو برای خودم و اون سخت و تلخ کرده بودم. تو واقعا فوق العاده ای پریسا. پریسا در چشمان شیما محبت و مصمم بودن را می دید. پریسا گفت: خودت فوق العاده ای چی داری می گی من همه اینا رو مدیون تو و تارا هستم. از ناامیدی و این حرفا نگو که اصلا بهت نمیاد. حرفای تو اون شب توی بام تهران....شیما گفت: ظاهرم همیشه قوی و محکمه ولی اون روزا واقعا از درون از هم پاشیده بودم، ...پریسا وسط حرفش پرید و گفت: حرف پولو نزن که ناراحت می شم این هدیه من به تو و شروینه...

نقاشیهای پریسا

تارا سکوت کرده بود با خود فکر میکرد .شوهرش وضع مالی خوبی داشت و او به زندگی مرفه اش فکر میکرد. در آخر به حرف آمد و گفت : پریسا خودت میدونی که من تو زندگیم چقد خوش گذروندم. ولی راستش چند وقته خیلی به زندگیم فکر کردم از وقتی استعفا دادی و زدی به سیم آخر یه فکرایی تو سرمه شیما گفت: و هم میخوای استعفا بدی ؟ تارا خندید اصلا کار کردن من از اول اشتباه بود شیما من میخوام واسه خودم زندگی کنم. پریسا گفت: یه جایی هممون به این نتیجه میرسیم باید واسه خودمون زندگی کنیم . زندگی به یه سبک دیگه بدون نگرانی از آینده نامعلوم چه خوشها که می تونستم بگذرونم ولی واسه پول جمع کردن ازش گذشتم الانم باز خوشحالم از اینکه میبینم هنرم طرفدار داره احساس غرور میکنم انگار بخشی از من میتونه بدونه من به زندگیش ادامه بده. شیما گفت : عین یه بچه پریسا با لبخند حرفش را تایید کرد: بالاخره تصمیم گرفتی تن بدی به خواسته شروین شیما گفت: تن دادن فعل خوبی نیست من با کمال میل میخوام مادر بشم شاید اسمشم بزارم پریسا .........

تارا خندید و گفت: حالا از کجا مطمئنی بچه تون دختر میشه. شیما در حالی که می خندید گفت: به اینش فکر نکرده بودم ولی واقعا دلم می خواد یه دختر داشته باشم.
یک هفته بعد پریسا، اشکان، مهران و تارا، شیما را تا فرودگاه همراهی کردند. شیما در پوست خود نمی گنجید و برای بازگشت لحظه شماری می کرد، شروین هم انگار از او بی تاب تر بود و ساعت به ساعت تماس می گرفت و منتظر بازگشت شیما بود.
پریسا که در اثر مصرف داروهای متعدد حسابی لاغر و تکیده شده بود، جلو رفت و شیما را در آغوش کشید و گفت: اگه تا آخر امسال زنده بمونم بازم می بینمت. شیما دستهای لاغر و رنگ پریده پریسا را در دست گرفت و گفت: حتما پریسا، با شروین واسه سال نوی خودمون میایم. پریسا با چشمان گودافتاده اش نگاه مهربانی به شیما کرد و گفت: تمام سعیم رو می کنم. اشکان دستش را به دور شانه پریسا انداخت و او را سمت خود کشید و گفت: شوخی می کنه حتما می بینیمتون.
شیما سرش را به پنجره هواپیما تکیه داده بود و به همه اتفاقاتی که بعد از ترک شروین رخ داده بود فکر می کرد که هواپیما با تکان کوچکی از زمین بلند شد.....

تصاویر پایانی