کافه نویسندگان

سلام به همه دوستان عزیزم

برای اینکه خط داستان گم نشه بهتره که یه جایی داشته باشیم تا در مورد داستان گاهی به بحث و گفتگو بنشینیم و چه جایی بهتر از کافه نویسندگان. قبلا این اتفاق در کافه گفتگو می افتاد که به دلیل حجم بالای مباحث، بحث تخصصی داستان نویسی در لابه لای بقیه صحبت ها گم می شد. 

خب در ابتدا من چند پیشنهاد دارم که اگه  دوستان موافق بودند بعد از تصویب اجرایی بشه.

پیشنهاد اول: برای تصویب هر پیشنهادی باید حداقل نیمی از دوستان با آن موافق باشند.

دوم: موضوع داستان نیز از این امر مستثنی نیست و برای موضوع داستان هم باید رای موافق نیمی از دوستان کسب گردد.

سوم: هر داستان روز شنبه شروع و در روز چهارشنبه خاتمه یابد.  اضافه نمودن تعداد روزها یا کاستن آن با رای نیمی از دوستان امکان پذیر است.

چهارم: در هر داستان نفراتی که در آن داستان خاص مشارکت مستمر داشته اند حق دارند در پایان بندی داستان هم شریک شوند. (کسی که کمتر از 4 پست در داستان داشته نمی تواند در پایان بندی مشارکت کند.) 

پنجم: هر داستان با 4 پست به پایان می رسد یعنی وقتی داستان رو به پایان می رود، با یک پست انتهای داستان بسته نشود و امکان اضافه کردن مطلب برا ی بقیه دوستان که در نوشتن داستان مشارکت مستمر داشته اند امکان پذیر باشد. 

حالا این آخری رو برای چی گفتم: مثلا ممکنه برای شما اصلا مهم نباشه چرا مهران رفت توی اون جریانو چی شد ولی یکی از دوستان  بخواد داستان رو از دید سوم شخص تعریف کنه(بهزاد) و بگه چرا اینطوری شد یا خیلی از بچه ها که فقط خواننده هستن منتظرن دلیل رو هم بخونن. یا مثلا توی این داستان آخر کسی بخواد تکلیف قسمت عاشقانه سامی و الکس رو روشن کنه.(خودم، شایلان، نوشان) پس انتهای داستان هم مشارکتی بسته شه.

ششم: اگر نشانه یا سرنخی در داستان ایجاد شد توسط شخص ایجاد کننده یا هر کدام از دوستان تکلیف اون قضیه هم روشن شه اینجوری نشه ته داستان یه سری چنگال کنار یه قبر بمونه یا مثلا اینکه چرا دهکده در نقشه نیست بی جواب باشه.) اینجوری داستان استخوان دار تر میشه.

در ابتدا هیئت نویسندگان اینجا نام نویسی کنن. ( کسانی که می خوان در داستان نویسی شرکت کنن.)

در صورت نام نویسی و شرکت نکردن در سه داستان پیاپی شخص از هیئت به طور خودکار حذف میشه و مجددا باید نام نویسی کنه.

لطفا اول نام نویسی کنید بعد  این شش پیشنهاد من رو به رای بگذارید. در صورتی که پیشنهادی دارید بنویسید تا در صورت تصویب اجرایی بشه.

متشکرم از همتون.

نوشان و مهرنوش ممنون از توصیه هاتون و اونها رو گوشه ذهنم نگه میدارم وقت نوشتن قسمتهای بعد
.
یه دیالوگ جالب توی یک فیلم این بود که: لازم نیست با کسایی ازدواج کنیم که بهشون اعتماد داریم
- و به کی باید اعتماد کنیم؟
-فقط خانواده خودمون
مهرنوش تو که بازی تاج و تخت رو دیدی چطور سانسا با رمزی ازدواج کرد؟ البته نمی خوام داستان خودمو لو بدم ولی شاردل دنبال ایجاد این پیونده الانم که گفتم به خاطر این بود که توی قسمت بعد بهش اشاره می کنم . با این وجود توصیه شما رو هم گوشه ذهنم دارم

در قدیم وقتی بدبینی و دشمنی بوده با ازدواج حلش می کردن مثل فرستادن دختر سرسی به دورن برای ازدواج با شاهزاده

نوشان : 

بهزاد خان دیر کردی ولی چون دلیلت قانع کننده بود میبخشمت  البته اگه نمی بخشیدمت با یه اسم و یه آواتار نمیتونستم تو این دنیای لایتناهی پیدات کنم اعمال قانونت کنم بنابراین همون بخشش بهتره

به نظر من اگه وقت داشتی و این دو هفته وقفه پیش نمی اومد میتونستی ماجرای معبد و هیجان انگیز تر بنویسی داستانت با هیجان خیلی زیادی شروع شد ولی افت کرد شاید بهتر بود اون پیرمرد مراحل سخت تری جلوی پای رومل بگذاره بعد بهش نیرو بده 

البته داستان همچنان قشنگ و پر کششه ولی جا داشت بهتر باشه

نقد دیگه ای ندارم

خدافز

آره خداییش خیلی سرم شلوغه. العفو 

درست میگی متاسفانه چون دیر اومدم و شما دو قسمت نوشتید، جا نداشت که کل قسمت رو به همون موضوع بپردازم. ولی سعی کردم که نشون بدم قدرت این جادوگرها چیه.

خدافس

مهرنوش : 
بله اینم می شه ولی خیلی سخته!

مجبور شدم ایده م رو لو بدم،  

بهزاد لابی : 
باحال بود مهرنوش
من متوجه نشدم الان عملیات انجام شده یا میخوای شروع کنی؟ و اینکه ما چقدر از عزم شما برای حمله مطلع میشیم.
اینی که میگی درسته که همچین ازدواج هایی سخت پیش میاد. اما خوب توی دنیای قدیم خیلی وقتها برای صلح کردن هم همچین کارایی میکردن. یعنی در شدیدترین شرایط خصمانه، یهو یه ازدواج باعث صلح نسبی میشد یا موردهای مشابه.
در مورد قدرت نیروی ارتش ها و امکانات و قاره هایی که میشه پیدا کرد و کشورگشایی کرد(مثل همین بار که جزو توافق بوده) اینا رو باید کم کم مشخص کنیم که خیلی متفاوت ننویسیم تعداد نیروهای ارتشمون و قدرتشون و ... که باور پذیری توافقات مشکل نشه.

مرسی بهزاد خان، نه ما هنوز هیچ کاری نکردیم تازه می خوایم اقدام رو شروع کنیم و احتمالا وقتی ارتش ما به خونه بر نگشته حمله ی شما شروع می شه، در مورد قدرت ارتش ها هم 2 تا راه حل وجود داره، اول اینکه با توجه به منابع و صرف وقت و اولویت هر کشور این محاسبه رو انجام بدیم و یا اینکه تعدادی تقریبا متعادل رو برای هر کشور در نظر بگیریم و نتیجه ی جنگ ها رو با توجه به توافقات قبلی مشخص کنیم که فکر کنم این راه دوم بهتر باشه

در مورد ازدواج با توجه به مثال هایی که فرک جون زد کاملا توجیه شدم و نیاز به لو رفتن سناریو هم نبود 

در مورد نقشه هم فرک جون بعد از اضافه شدن قاره جدید در شرق گفت این نقشه ی کل دنیاست و الان همه ی اقلیم ها بعد از اقیانوس به یک ساحل دسترسی دارند ولی اگر می خوایم تغییر بدیم دنیا رو همین الان کامل کنیم که سناریو با توجه به همه ی کلیات و جزییات جلو بره

در مورد اطلاع از وضعیت لشکر کشی ها هم به نظر من از واقعیت های دنیای قدیم الگو برداری کنیم، در اون موقع معمولا دنیا در بی خبری نسبی به سر می برده و معمولا جاسوس ها می تونستن اخباری رو مخابره کنن که اخبار جاسوس هم با تاخیر زیاد و با ریسک زیاد می رسیده و خیلی وقتها درست نبوده، مثلا ما تا وقتی شما در مرزهای جنوبی مستقر نشدین متوجه نشدیم و یا وقتی شاردل به کشور شما حمله می کرد نزدیک مرز متوجه شدیم، الان هم شما متوجه می شید که ما داریم یه کارایی می کنیم و یا ما متوجه می شیم شما می خواید به ما حمله کنید ولی نه خیلی زودتر و نه خیلی با جزییات مگر اینکه دیگه خیلی واقعه نزدیک شده باشه.

البته نظر من اینطوری هست، اگر شما موافق نیستید یا بقیه بچه ها لطفا نظرتون رو بگید.

بهزاد لابی : 
من الان قسمت های جدید رو میخونم. اگه بشه همین امروز یکی دیگه مینویسم که دعام کنید.

بهزاد من الان میخوام بنویسم با این فرض بنویسم که به من خبر دادین یه کتیبه تو سرزمینمه که احتمالا داره دزدیده میشه؟

دقیقا
چون اینجا ما در مورد کلیات استراتژی توافق کردیم باید سعی کنیم که اون توافق رو زیبا و بی نقص اجرا کنیم، در حالت واقعی اگر ارتش اکسیموس که این 2 سال خیلی تمرین کرده و روش سرمایه گذاری شده به نحوی که خزانه ی کشور خالی شده بخواد از سرزمین اکسیموس دفاع کنه، با توجه به سرمایه گذاری خوب دزرتلند روی ارتشش و همینطور پیوستن ارتش سیلور پاین امکان پیروزی نداره ولی شدت جنگ به نحوی خواهد بود که باعث نابودی تا 80% از ارتش های طرفین خواهد شد و این روی روند داستان در سیزن بعدی اثر بدی می گذاره و بعد از همچین جنگی امکان صلح و دوستی هم کاملا از بین می ره، ما پیش خودمون این شکست رو پیش بینی کردیم و می دونیم که فعلا با این اوضاع روابط دیپلوماتیک کار زیادی از ما بر نمی یاد، پس نقشه ای کشیدیم که از تلفات جنگ پیش رو بصورت عمده ای کم کنه و قمار کردیم که پایتخت و نصف بیشتر کشور سقوط نکنه و این شانس رو برای ما زنده نگهداره که زمین هایی رو که از دست میدیم دوباره بدست بیاریم، در مورد تاکتیک ها و استراتژی اکسیموس الان توضیح نمی دم که جذابیتش از بین نره

نوشان : 
هیچ وقت فکر نمیکردم روز تعطیل ساعت 10 شب بیام داستان منتشر کنم بعد با یه جمله من مینویسم مواجه شم
بهزاد بدو

من چون توی هفته خیلی سرم شلوغه سعی میکنم این ساعت ها جبران کنم 

نوشان : 

بهزاد لابی : 
من الان قسمت های جدید رو میخونم. اگه بشه همین امروز یکی دیگه مینویسم که دعام کنید.

بهزاد من الان میخوام بنویسم با این فرض بنویسم که به من خبر دادین یه کتیبه تو سرزمینمه که احتمالا داره دزدیده میشه؟

به قول مهرنوش دیگه یواش یواش داری میفهمی اما خوب اونا هم مثلا تو این 10، 15 روز که فرک زمان رو پیش برده حمله رو شروع کردن.

مهرنوش : 

مرسی بهزاد خان، نه ما هنوز هیچ کاری نکردیم تازه می خوایم اقدام رو شروع کنیم و احتمالا وقتی ارتش ما به خونه بر نگشته حمله ی شما شروع می شه، در مورد قدرت ارتش ها هم 2 تا راه حل وجود داره، اول اینکه با توجه به منابع و صرف وقت و اولویت هر کشور این محاسبه رو انجام بدیم و یا اینکه تعدادی تقریبا متعادل رو برای هر کشور در نظر بگیریم و نتیجه ی جنگ ها رو با توجه به توافقات قبلی مشخص کنیم که فکر کنم این راه دوم بهتر باشه

در مورد ازدواج با توجه به مثال هایی که فرک جون زد کاملا توجیه شدم و نیاز به لو رفتن سناریو هم نبود 

در مورد نقشه هم فرک جون بعد از اضافه شدن قاره جدید در شرق گفت این نقشه ی کل دنیاست و الان همه ی اقلیم ها بعد از اقیانوس به یک ساحل دسترسی دارند ولی اگر می خوایم تغییر بدیم دنیا رو همین الان کامل کنیم که سناریو با توجه به همه ی کلیات و جزییات جلو بره

در مورد اطلاع از وضعیت لشکر کشی ها هم به نظر من از واقعیت های دنیای قدیم الگو برداری کنیم، در اون موقع معمولا دنیا در بی خبری نسبی به سر می برده و معمولا جاسوس ها می تونستن اخباری رو مخابره کنن که اخبار جاسوس هم با تاخیر زیاد و با ریسک زیاد می رسیده و خیلی وقتها درست نبوده، مثلا ما تا وقتی شما در مرزهای جنوبی مستقر نشدین متوجه نشدیم و یا وقتی شاردل به کشور شما حمله می کرد نزدیک مرز متوجه شدیم، الان هم شما متوجه می شید که ما داریم یه کارایی می کنیم و یا ما متوجه می شیم شما می خواید به ما حمله کنید ولی نه خیلی زودتر و نه خیلی با جزییات مگر اینکه دیگه خیلی واقعه نزدیک شده باشه.

البته نظر من اینطوری هست، اگر شما موافق نیستید یا بقیه بچه ها لطفا نظرتون رو بگید.

من توی سرم یه چیزهایی هست در مورد قاره جدید در جنوب اما برخلاف توافقات عمل نمیکنم که الکی خیلی قوی بشم برای همین لازم نیست خیلی نگرانش باشیم و بذاریم با خود داستان پیش بره.

درسته وضع لشکرکشی ها تا حدی قابل فهم هست اما نه خیلی سعی میکنیم با یه ریتم همه رو پیش ببریم با کلیتش موافقم. در مورد کلیت ارتش ها هم چون عددها خیلی مشخص نیست و هر کسی یه چیزی میگه به نظر من هم روش دوم رو پیش ببریم و خیلی درگیر اعداد و ارقام نشیم که راحت تر باشه.