یه تیکه از آهنگی رو که دوست داری بنویس

شیرین من تلخی نکن با عاشق
تموم میشن گم میشن این دقایق
دنیای ما مال منو تو این نیست
رو کوه دیگه فرهاد کوه کنی نیست
ی روزی میاد که نمیدونیم چی هستیم
یاره کی بودیمو عشق کی بودیموچی هستیم
شیرین شیرینم واسه تو شدم ی فرهاد
شیرین شیرینم نده زندگیمو بر باد
من نمیگم فرهاد کوه کنم من
تیشه به کوها که نمیزنم من
فرهاد عاشقم قلم تیشمه
ازتو نوشتن همه اندیشمه
خواننده:داریوش

دوست دارم
دلم میگیره بی تــــو بی هوا
هر لحظه قلب من می شکنه بی تــــو
بی صدا
عشقت تو خونم ِ قلب تــــو قلب منه
هرجا تو هر نفس دل واسه تــــو
میزنه

دیوووووونههههههههههه...
اگه بری دیگه دلخوشی برام نمیمونههههههههههه
armin2afm

میاد بارون احساس
از ابر تیکه تیکه
که سقف نازک دل
دوباره کرده چیکه
چیکه چیکه...
آهای ای هم اتاقی
بیار شمع و چراغی
که شاید روی عشقو ببینم اتفاقی
ببین خورشید چشمام اسیر این چراغه
تموم خواسته من
همین یک اتفاقه

آلبوم نامه/ آهنگ بارون احساس

من از صدای گریه ی تو
به غربت بارون رسیدم
تو چشات باغ بارون زده دیدم
چشم تو همرنگ یه باغه
تو غربت غروب پاییز
مثل من از یه درد کهنه لبریز

با تو بوی کاگل و خاک
عطر کوچه باغ نمناک
زنده میشه
با تو بوی خاک و بارون
عطر پیر یه گلابدون
زنده میشه

تو مثل شهر کوچک من
هنوز برام خاطره سازی
هنوزم قبله ی معصوم نیازی
تو مثل یاد بازی من
تو کوچه های پیرو خاکی
هنوزم برای من عزیز و پاکی

چشمات ادامه ی غروبه
غروب شهر خسته ی من
تو چشات کهنه ها رو تازه کردم
تو مثل یک پل عبوری
طلوع قله های دوری
مثل گل عاشق شبنم و نوری

با تو بوی کاگل و خاک
عطر کوچه باغ نمناک
زنده میشه
با تو بوی خاک و بارون
عطر پیر یه گلابدون
زنده میشه

صدای تو صدای بازی
تو کوچه های پر غباره
لحظه ی دویدن و ترس فراره
قصه ی خوشبختی دیروز
به چشم من مثل سرابه
موندنت برای من تعبیر خوابه

شاعر: اردلان سرفراز
آهنگساز: سیاوش قمیشی

از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گرهم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هرلحظه جزاین دست مرا مشغله ای نیست
دیریست که از خانه خرابان جهانم
بر سقف فرو ریختن چل چله ای نیست
در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هرچند که تا منزل تو فاصله ای نیست
خواننده :داریوش

هرجورمیتونی بمون من باتو سازش میکنم
هربارمیگفتم نرو این بارخواهش میکنم
با زخم تنها ترشدن مهتاج تسکینم نکن
تنها ترازمن نیستی تنهاترازاینم نکن

دوست دارم همه روووووووووووووووووووووووو

وقتی که گل در نمیاد
سواری اینور نمیاد
کوه بیابون چی چیه
وقتی که بارون نمیاد
ابر زمستون نمیاد
این همه ناودون چی چیه
حالا تو دست بی صدا
دشنه ما شعرو غزل
قصه مرگ عاطفه
خوابهای خوب بغل بغل
انگار باهم غریبه ایم
خوبی ما دشمنی
کاش منو تو میفهمیدیم اومدنی رفتنی
تقصیر این قصه ها بود
تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن
سپیده امروز با ما بود
کسی حرف منو انگار نمیفهمه
مرده زنده خواب بیدار نمیفهمه
کسی تنهایمو ازمن نمیدزده
درد مارو درو دیوار نمیفهمه
واسه تنهایی خودم دلم میسوزه
قلب امروزی من خالی تر از دیروزه
سقوط من در خودمه
سقوط ما مثل منه
مرگ روزای بچه گی از روز به شب رسیدن
دشمنیامصیبته سقوط ما مصیبته
مرگ صدام مصیبته مصیبته حقیقت
تقصیر این قصه ها بود
تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن
سپیده امرو ز با ما بود
خواننده:داریوش

ای خالق هر قصه من این منو این تو
بر ساز دلم زخمه بزن این منو این تو
هر لحظه جدا از تو برام ماهی و سالی
با هر نفسم داد میزنم جای تو خالی
منم عاشق ناز تو كشیدن
بخاطر تو از همه بریدن تنها تو رو دیدن
منم عاشق انتظار كشیدن
صدای پا تو از كوچه شنیدن تنها تو رو دیدن

تو اون ابر بلندی كه دستات شفای شوره زاره
تو اون ساحل نوری كه هر موج به تو سجده میاره
تو فصل سبز عشقی كه هرگل بهارو از تو داره
اگه نوازش تو نباشه گل گلخونه خاره

تو آخرین كلامی كه شاعر تو هر غزل میاره
بدون تو خدا هم تو شعراش دیگه غزل نداره
بمون كه شوكت عشق بمونه كه قصه گوی عشقی
نگو كه حرمت عشق شكسته تو آبروی عشقی

گل گلدونه من شکسته در باد
تو بیا تا دلم نکرده فریاد
گل شب بو دیگه
شب بو نمیده
کی گل شب بو رو از شاخه چیده
گوشه ی آسمون
پر رنگین کمون
من مثل تاریکی
تو مثل مهتاب
اگه باد از سر
زلف تو نگذره
من میرم گمش میشم
تو جنگل خواب
گل گلدون من
ماه ایوون من
از تو تنها شدم
چو ماهی از آب
گل هر آرزو
رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه
دلم یه مرداب
آسمون ابری میشه
اما گل خورشید
رو شاخه های بید
دلش مگییره

از تمام آدمای این شهر بیزارم
چون از یکی شون خاطره دارم

قابل توجه حسام جان که خیلی داریوش رو دوست داره

سراب رد پای تو، کجای جاده پیدا شد؟
کجا دستاتو گم کردم، که پایان من اینجا شد؟
کجای قصه خوابیدی، که من تو گریه بیدارم
که هر شب هُرم دستاتو، به آغوشم بدهکارم
تو با دلتنگیای من، تو با این جاده هم دستی
تظاهر کن ازم دوری، تظاهر می کنم هستی
تو آهنگ سکوت تو، به دنبال یه تسکینم
صدایی تو جهانم نیست، فقط تصویر می بینم
یه حسی از تو در من هست، که می دونم تورو دارم
واسه برگشتنت هرشب، درارو باز می زارم

چشـــم من بیــــا مــــنو یــــــــاری بکـــن

گونه هام خشـــکیده شـــد کـاری بکن

غــــیر گــــریه مگه کاری می شـه کـــرد

کــــاری از مــــا نمــــیاد زاری بکـــن

اينجا بجز درد و دروغ هم خانه اي با ما نبود
در غربت من مثل من هرگز كسي تنها نبود
عشق و شعور و اعتقاد كالاي بازار كساد
سوداگران در شكل دوست بر نارفيقان شرم باد
هجرت سرابي بود و بس خوابي كه تعبيري نداشت
هر كس كه روزي يار بود اينجا مرا تنها گذاشت
اينجا مرا تنها گذاشت
اي نازنين اي نازنين در آينه ما را ببين
از شرم اين صد چهره ها در آينه افتاده چين

به من نگو دوست دارم

حالا که کار تو شده پر از نیرگ و ریا
حالا که دل تو شده فرسنگ ها دور ار خدا


به من نگو دوست دارم که باورم نمی شه
نگو ففقط تو رو دارم که باورم نمیشه

تو با این چرب زبونیت هی به من دروغ میگی
می خاهی گولم بزنی هی به من دروغ می گی

به من نگو دوست دارم که باورم نمی شه
نگو ففقط تو رو دارم که باورم نمیشه

تو با دله شکسته ام انقده جفا نکن
تو اگه دوسم نداری اینجوری بد تا نکن

به من نگو دوست دارم که باورم نمی شه
نگو ففقط تو رو دارم که باورم نمیشه

ای به داد من رسیده تو روزای خودشکستن
ای چراغ مهربونی تو شبای وحشت من
ای تبلور حقیقت توی لحظه های تردید
تو شب ازمن گرفتی تو منو دادی به خورشید
اگه باشی یا نباشی برای من تکیه گاهی
میون اینهمه دشمن تو رفیقی جون پناهی
یاورهمیشه مومن تو برو سفرسلامت
غم من نخور که دوریم برای من شده عادت
ناجی عاطفه من شعرم از تو جون گرفته
رگ خشکه بودن من از تن تو خون گرفته
اگه مدیون تو باشم اگه از تو باشه جونم
قدر اون لحظه نداره که منو دادی نشونم
یاور همیشه مومن تو برو سفرسلامت
غم من نخور که دوریم برای من شده عادت