۱۲:۱۰ ۱۳۹۳/۳/۳
_جمله: (واکیه):جمله به دو بخش تقسیم میشود، مبتدا و خبر(نهاد و گزاره).
مانند: احمد در تهران زندگی می کند.
مبتدا خبر
1_مبتدا(اُدّشیه): کسی که در مورد او صحبت شود.
2_خبر(وِدهِی): صحبتی که در مورد مبتدا می شود.
_جمله در زبان هندی پنج نوع می باشد:
1_ ساده و مثبت: این خانه من است.
2_ منفی: هیچ کس نمی رود.
3_ سؤالی: ما چیکار کنیم؟
4_ امری: آنجا نروید.
5_ تعجبی: ای خدا
_زمان: زبان هندی دارای، سه زمان می باشد: حال، آینده،گذشته.
1_زمان حال: (ورتمان کال) :من می روم. (می جا رها هو)
2_زمان گذشته: (بُهت کال) :ما مشهد رفتیم. (هم مشهد گَی ته)
3_زمان آینده: (بهوشیا کال) : هفته آینده به مدرسه می روم.
_ضمیر فاعلی:
اول شخص (اتَّم پروش): من (می) ، ما (هم)
دوم شخص (مدهیم پروش): تو (تُم) ، شما (آپ)
سوم شخص (اَنیه پروش): او (وُه) ، آنها، ایشان (وِه لوگ)
_ضمیر مفعولی: سه نوع می باشد.
اول شخص (ایک وچین): به من، مرا، ما را، به ما (موجه)
دوم شخص (دیو وچن): تو را، شما را، به شما (تم هی)
سوم شخص (بَهُو وچن): به او، او را، آنها را، به آنها (اُنهی)
******
_جنس(لِنگ): در زبان هندی دو نوع جنس استفاده می شود.
الف) مذکر:(پولِنگ) احمد
ب) مونث: (استری لِنگ) سیما
_ترتیب جمله: در زبان هندی عموما این ترتیب در جمله استفاده می شود.
فاعل_ مفعول_ فعل
(کرتا_ کَرَم_ کِریا)
_(اُپسرگ) حروفی هستند که با آمدن در شروع کلمه، معنی آن کلمه را عوض می کنند. در زبان هندی آنها 22 کلمه اند:
پِر، پِرا، اپ، سَم، اَنو، اَو، نِس، نِر، دُس، دُر، وی، آ، نی، سوَُ، اَتی، اَبهی،
اَدهی، اَپی، پِرِتی، پَری، اُپ، اُت.
_(پِرتِیَی): این نوع کلمه به آخر دیگر کلمه می آیند: مانند: باغ + بان = باغبان
_(سَندهی): وقتی که دو کلمه با هم ربط داده می شوند، سندهی گفته می شوند.
مانند: سوری + اُودی = سُوریودَی
_(سماس): وقتی که دو کلمه جمع می شوند و یک کلمۀ جدید می سازند سماس گفته می شوند.