باران تویـــــی ....
از آسمانم ماتم ببارید هراس بی تو ماندنم ادامه دارد
ببین نویسم ترانه بی تو چگونه پر کشد خیال واژه بی تو
به لب رسیده جان کجایی کجایی که طاقتم جدایی
باران تویی به خاک من بزن بازا ببین که بی مه تو من حال پر زدن ندارم
باران تویی به خاک من بزن بازا ببین که در ره تو من نفس بریده در گزارم
مگر ندانی چو از تو دورم بی راه ای خموش و تار بی عبورم
نمی توانم دگر برویم که من اسیر این غزانه تو …..
به لب رسیده جان کجایی کجایی رهی نمانده تا رهایی
باران تویی به خاک من بزن بازا ببین که بی مه تو من حال پر زدن ندارم
باران تویی به خاک من بزن بازا ببین که در ره تو من نفس بریده در گزارم
