یک روز پر انرژی با بهنوش بختیاری در رستوران سوسن خانمی ها
«بروبکس» گروهی که به قول اکبر آزاد با آهنگ «سوسن خانم» هیت شدند، با کمک ابزاری به نام کلیپ به شهرت رسیدند ولی این روزها تصمیمشان برای گرفتن مجوز جدی است.
به همین دلیل به اتفاق بهنوش بختیاری که یکی از طرفداران بروبکس است سری به رستوران این گروه 3 نفره زدیم و یک روز پر انرژی را سپری کردیم.
خشایار: به دلیل مشغله کاری خیلی از موسیقی دور شدیم ولی تصمیم داریم کار جدی بکنیم، به سراغ موسیقی‌مان می‌رویم، اما این بار به شکل مجاز. عزم‌مان را برای گرفتن مجوز جزم کرده‌ایم. تصمیم داریم کار مجازمان هم به همان شیوه قبل باشد، یعنی موزیک ویدئو. چند سال قبل، زمانی که می‌خواستیم مجوز بگیریم به ما می‌گفتند این شعر یعنی چی؟ قافیه‌اش کجاست؟ مثلا ما آن موقع نمی‌دانستیم که قصیده چیست و فقط می‌گفتیم اینها به هم می‌خورند و بامزه است! باور کنید ما ادبیاتمان رو پاس کرده بودیم و اتفاقا ادبیاتمان هم خوب بود، ولی به نظرم این شعر نو بود. به هر حال سال 81 به ما می‌گفتند کارهایتان از نظر ادبیات ایراد دارد ولی هنوز ناامید نشده‌ایم و خیلی جدی تصمیم گرفتیم باز هم به سراغ مجوز برویم، به این دلیل که الان با داشتن این رستوران کار مُجازی را در کشورمان انجام می‌‌دهیم و دلمان می‌خواهد حرفه اصلی‌مان هم در مسیر مجاز باشد. ولی باید یکسری چیزها را عوض کنیم و باز شاید باعث خلاقیت هم بشود.
بهنوش بختیاری: من برنامه‌ای دارم که اسمش آبرنگ است که خود آقای ضرغامی به من گفتند دستت باز است برای این برنامه، ولی بعد از گذشت چند قسمت برخی رسانه‌ها نسبت به این برنامه واکنش نشان دادند که چرا باید بهنوش بختیاری اینقدر شاد باشد. واقعا چه اشکالی دارد؟
خشایار: ذات شعر ما چیز بدی ندارد، ولی باید کمی آن را تغییر بدهیم. کار سختی است ولی باید یک سبک طنز خاصی را دنبال کنیم که بشود مجوز گرفت. کار سختی است و باید برایش راهی پیدا کرد. همین الان ما سه شعر آماده کرده‌ایم که مطمئنم اینها برای مجوز بروند، نیمی از آنها ممکن است حذف بشود ولی ما باز هم آنها را می‌فرستیم تا ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.
بهنوش: کارتان خیلی شاد است و آب و رنگ دارد. در واقع بچه‌ها کار طنز و رنگ و لعاب‌دار را سریع‌تر می‌بینند و بازی‌های جدی و غیرطنز را سخت‌تر می‌گیرند یا اصلا نمی‌شناسند. البته ناگفته نماند که یکی دیگر از دلایل محبوبیت شما به خصوص بین خانواده‌ها این بود که به شدت به قوانین احترام می‌گذارید.
خشایار: چون ما خیلی سعی کردیم در عالم غیر مُجازی، مجاز باشیم. شاید ابتدا این کار برایمان سخت بود ولی همین محدودیت‌ها ما را به ابتکار و خلاقیت واداشت، یکی از مسائل جذاب ویدئوی سوسن خانم این بود که زاویه دید بود. تنها دلیلش این بود که ما نمی‌‌خواستیم در موزیک ویدئو از دختر استفاده کنیم. یعنی دقیقا گفتیم دختر که نمی‌شود آورد، پس یک جور بهتری استفاده کنیم که ویدئو بهتر شود، اگر هم الان می‌گفتند اجازه دارید در کلیپ‌هایتان از خانم استفاده کنید، ما قبول نمی‌کردیم چون این شیوه از کار بهتر است.
بهنوش: راستی بعضی فکر می‌کردند شما ایران نیستید.
خشایار: هیچ‌وقت به مهاجرت فکر نکردیم. ما ایران را دوست داریم. چون واقعا کار کردن در ایران خیلی برایمان بهتر است تا بخواهیم به خارج از کشور برویم.
حمید: ما اینجا مخاطبان خود را داریم و می‌دانیم این مخاطبان از ما چه می‌خواهند. در صورتی که اگر قرار باشد برای کار به خارج از کشور برویم کارمان را باید از ابتدا شروع کنیم چون مخاطبمان را نمی‌شناسیم. در ضمن الان جوان‌های ما بیشتر از اینکه موسیقی‌هایی که خارج از کشور ساخته می‌شود را گوش دهند به موسیقی های داخلی و حتی مجاز روی آورده‌اند.
کیوان: بالاخره خانواده ما ایران هستند و دوست نداریم از آنها جدا شویم. همچنین اگر از مردم ایران دور شویم، خیلی خوب نیست.
