۱۵:۴۱ ۱۳۹۳/۶/۱۹
فرمایش شما کاملاً صحیح و متینه فقط لطفاً در اینگونه موارد جمع نبندید چون فکر میکنم آمار آقایانی که همسرشان ، آنها را بعنوان بانک پول و ... و نه همراه و همدل در مسیر زندگی میبیند بیشتر از این خانمهایی باشد که شما فرمودید ، کاش در ادامه به اینگونه خانمها هم این تذکر را میدادید
چون حقیر فکر میکنم اگر در هر اختلافی طرفین 50 درصد به هم حق میدادند دنیا گلستان میشد و اختلافات برطرف میشد.
مثالی از این مسئله میتونه این باشه :
خانم خانه پس از بیدار شدن در صبح سحر ( منظور ساعت 11 و نیم صبحه ) بعد از صرف صبحانه نهار ، ظروف را با ماشین ظرفشویی ، لباسها را با ماشین لباسشویی شسته و حداکثر هال و آشپزخانه را با جارو برقی تمیز کرده و نهایتاً مختصر خریدی هم از بابت گشت گذار کرده بعد از خوردن ناهار از حدود ساعت 6 عصر شروع به آماده کردن شام میکند که مرد بیچاره که ساعت 5 صبح بیدار شده با عجله تا مسیر سرویس دویده و بدون صبحانه تا ظهر با ماشین آلات مشغول کار بوده و بعد از ناهار با سرپرستش مرافعه کرده و تا ساعت 6 غروب اضافه کار کرده و ... خسته و کوفته به منزل میرسد حالا خدا وکیلی بگویید برخورد اولیه اکثریت خانمها در این گونه مواقع چیست ؟ از رو ترش کردن به خاطر فراموش شدن سالگرد نامزدی و عدم تواایی مرد برای بردن خانم و بچه ها به خرید و پارک بعلت دیر رسیدن مرد به خانه و بوی عرق دادن مرد و جوراب هایش و ..... هزار نوع غر و پر دیگر بگیر تا آه و ناله کردن بابت اینکه یکسره مثل کلفت در خانه مشغول شست و شور و رفت و روب و .... بدون هیچگونه مزدی بوده ، بجای سلام و احوال پرسی با روی خوش و بوسه مهربانانه و پذیرایی مختصر تا رفع خستگی شوهر ...... خداوکیلی چند درصد خانمهای ایرانی جوان ما ( منظورم نسل مادرهامون نیست که دیگه تکرار نشدنی هستن ) به روش پایانی عمل میکنند ؟ تا شوهر هم اون مواردی که شما ذکر کردید را انجام ندهد ؟
ویرایش شده توسط مهندس غریب در تاریخ ۱۹/۶/۱۳۹۳ ۱۵:۴۲