۱۱:۵۳ ۱۳۹۷/۱/۲۱
بچه ها یکی از بهترین برنامه هایی که توی عید دیدم مصاحبه مهران مدیری و عادل فردوسی پور در برنامه دورهمی بود. واقعا لذت می برم آدمهایی مثل عادل رو می بینم که اینقدر به زندگی و کار و همه چیز با عشق نگاه می کنن و اینهمه نیروی حیات و انرژی زندگی در حرفها و نگاهشون به همه چیز موج میزنه.
همه می دونیم این روزها و این سالها همه ما ایرانیها درگیر مشکلات بزرگ اقتصادی هستیم. همه دوستانم از هز قشری که هستن درگیرن، اون دوستی که می خواست بره خونه توی اروپا بخره و از این طریق اقامت بگیره به مشکل خورده، دوستم که می خواست خونه شون رو بزرگتر کنن و کلی برای این کار برنامه ریزی کرده بودن، دوستی که اان در کانادا زندگی می کنه و اجاره های اینجا رو تبدیل به دلار می کنه و اونجا هنوز کار و هیچ منبع درامدی ندارن، و و و...درسته توی نقطه سختی از زندگی ایستادیم اما فکر کنم باید از ایرج جنتی عطایی باشه: هنوزم میشه قربانی این وحشت منحوس نشد----هنوزم میشه تسلیم شب و اسیر کابوس نشد
حالا خنده تون نگیره از مدل بیان کردن موضوع توسط من، یهو این شعر به یادم اومد...میخوام بگم بچه ها حداقل ما پراکنده کننده ناامیدی و یاس نباشیم. الان هرجا میشینیم همه از این حرفهای مایوس کننده میزنن، شما نظرتون چیه؟ با من موافقید یا مخالف؟
