من فریاد سکوتم من را از چشمهایم نه...
از حرفهایم نه...
ازرفتارم نه...
من را از سکوتم بشناس من باسکوتم حرفهایم را فریاد میکنم...
من را از نوشته هایم بشناس من حال خوبم را با تصویر به اشتراک نمیگذارم حال خوب من یک خودکارست وکاغذ...
من را ازافکارم بشناس من مجموعه ای از افکار بی سروتهی هستم که هیچ زمینه ای از من برایت به ارمغان نمی اورد همینها انسان هارا از هم جدا میکنند
ادم ها دسته دسته اند...
دسته ای با خوبیت خوبند...
دسته ای باخوبیت ناراحت میشوند...
دسته ای برایشان مهم نیست....
دسته ای حال خوبت را خوب تر میکنند وحال بدت راخوب
باید سپاس گذار بود از چنین افرادی
افرادی که ازپشت چند استیکر وقربان صدقه های ابکی بغضت را میفهمند
افرادی که از کوتاه تایپ کردن حرفهاییت تا انتهای تنهایی ات رسوب میکنند
افرادی که بایک جمله کوتاه حال دگرگونت را دوبار ه میسازند
مابه این افراد خیلی بدهکاریم به اندازه تمام حال های خوبمان به اندازه تمام سد هایی که برایمان شکستند تا فوران احساساتمان ناگهان اوار نشود اری مابه این ادها اندازه یک زندگی بدهکاریم اما خوب است گاهی فقط یک تشکر ساده باعطر بابونه برایشان بفرستیم
