Diamond 😎 :
سلام چطورینن
چیکار میکنید با خونه نشینی
من که عادت کردم، بیرون برم انگار بیشتر دلم میگیره
اینجا شده مث شهر ارواح
اصن شب که بری بیرون بیشتر میپوکی، گرفتن لامپای تو خیابونا رو خاموش کردن بیشتریشو
پارکها که کلا بستس و تارییییک
مغازها به جز سوپریا تعطططیل
خیابونا خلوتتت
راههای روستاهای اطراف شهر و خود شهر هارو هم بستن که کسی وارد نشه
اصن یه وضعععی
حالا که قم یه خورده کمتر شده ، حالا اینجا شروع شده امار یزد خیلی بالاا رفته ، تو خیابون که میری چقدر حجله زدن یا میبینی دنبال امبولانس مرده کش هستن
یا تو قبرسون با فاصله وایسادن مرده خاک کنن
اخ اخ نگم براتون اینجا وضعش خیلی خرابه.
سلام دایموند خوبی؟
منم هیچی دیگه یواش یواش داره اثرات این خونه نشینی خودشو نشون میده و یه تایم هایی بی قرار میشم. وقتی مجبور میشم برم خرید، احساس میکنم رفتم جزایر هاوایی تفریح!
عجب چه اوضاع بدیه. تهرانم اوضاعش خیلی بده اما چون خیلی بزرگه نمیشه اتفاقاتش رو با چشم خودم ببینم. روزا با اینکه سرده یه نیم ساعت میرم تو بالکن که ازین حالت رخوت بیام بیرون. احساس میکنم ویتامین خورشیدیم(نه لزوما ویتامین D) اومده پایین 
اینجا هم همه پاساژها و اینجور جاها بسته شده.
چیکار کنیم حوصله مون کمتر سر بره؟
من که الان شروع کردم به نوشتن داستان و میخوام تا یه کم دیگه قسمت جدید رو منتشر کنم که داستان نویسی مون دوباره راه بیفته.
