سلام دایموند خوبی؟
منم هیچی دیگه یواش یواش داره اثرات این خونه نشینی خودشو نشون میده و یه تایم هایی بی قرار میشم. وقتی مجبور میشم برم خرید، احساس میکنم رفتم جزایر هاوایی تفریح!
عجب چه اوضاع بدیه. تهرانم اوضاعش خیلی بده اما چون خیلی بزرگه نمیشه اتفاقاتش رو با چشم خودم ببینم. روزا با اینکه سرده یه نیم ساعت میرم تو بالکن که ازین حالت رخوت بیام بیرون. احساس میکنم ویتامین خورشیدیم(نه لزوما ویتامین D) اومده پایین 
اینجا هم همه پاساژها و اینجور جاها بسته شده.
چیکار کنیم حوصله مون کمتر سر بره؟
من که الان شروع کردم به نوشتن داستان و میخوام تا یه کم دیگه قسمت جدید رو منتشر کنم که داستان نویسی مون دوباره راه بیفته.
سلام ممنون خوبم ، اره اینجا شهر کوچیکیه همه چیو میشه با چشم غیر مسلح دید😁مث تهران نیس
حالا خوبه میری خرید فکر میکنی میری تفریح ، حالا ما چی ، ما باید با ترس ولرز بریم یه چی بخریم بعدش بیایم همه رو با اب و صابون بشوریم از شیر مرغ تا جون ادمیزاد 😁🙄 مثلا بستنی با کیک حوس کردم رفتم خریدم بعدش اومدم شستمشوون ، اصن دیگه داریم کم کم وسواس میگریم معلومم نیس این ویروس کوفتی کی میخواد بره
فعلا که هوا به جای اینکه گرم بشه بهتر بشه ، برعکس سرد شده این حالا حالا ها نمیره😑
منم میرم تو حیاط یه خورده هوا تازه بخورم ، اخه امسال تازه چن تا درخت کاشتیم توی باغچمون منم ذوق میکنم برم ببینم برگاشون در اومده یا شکوفه زدن یا نه، اینقده باحاله فقط خداکنه سرما نزنن 😎
من که شبا حوصلم سر نمیره میشینم فیلمای تلویزیون میبینم
روزا هم که تو اینستا میچرخم یا اینکه فیلم دانلود میکنم میبینم یا میخوابم یا میخورم😂😜 دیگه اینجوری میگذرونم
خیلی خوبه که دوباره داسنان نویسی رو شروع کردی مخصوصا تو که که استعداد و قوه تخیلت بالاست خیلی خوبه باریکلا😌
