شعر و شیدایی

نبضت رو سنجاق كن به روح من !


تا وقتی که قلبتان نبض دارد پای آدمهایتان باشید.
دل بدهید برای حال هم.
عاشقی کنید باهم.
چای عصرانه را همه دور هم باشید.
بی بهانه بخواهید صدای هم قسم هایتان را بشنوید.
لبخند های هم را سنجاق کنید به تنتان که مبادا فراموش شود.

دلخوری ها را بگذارید اشک شوق دیدار بشوید و ببرد.
سر بگذارید روی سینه ی عزیز جانتان و صدای زندگی را بشنوید.
هرتپش، تصدقی‌ست که برای کنارهم بودنتان میزند..
روزی میرسد که دلتان برای همین نوشتن ها ،صدا ولبخندها همین دستهایی که الان میشود گرفت و بوسید تنگ میشود...

باید نگاهتان وصله ی تن هم باشد تا ابد...



پریسا خان بیگی


yekfenjansheeer@