رضا چرچیل قسمت سی و سوم:
رضا، شهرام و لاله در خانه امن پاکستان بودند. شهرام که دیگر طاقتش را از دست داده بود رو به رضا کرد و گفت: آقا این چه بازییه دیگه! اگه از خروج تو کسی بوئی ببره کل پروژه ها به گند کشیده میشه. این چه داستانیه که حتما باید خودت باشی؟!
رضا تمام مدتی که شهرام با سر و صدای زیاد در حال انتقاد از او بود سرش را پایین انداخته بود. لاله در حالیکه لیوان آبمیوه اش را در دست داشت به سمت شهرام آمد و با دست به شانه او که رو مبل نشسته و به جلو نیم خیز شده بود زد و گفت: هی! آروم باش.
بعد رو به رضا گفت: نمی خوای بگی موضوع چیه؟
رضا نفس عمیقی کشید و در چشمان لاله خیره شد و گفت: نمی خوام دیگه برگردم. هیچ ماموریتی در کار نیست پولا رو گفتم نقد کنی که اینجا تقسیمشون کنیم. طبق برنامه هفته آینده کره جنوبی هستم. فرار من که برملا بشه شما دو تا هم توی ایران دیگه نمی تونید بمونید.
شهرام که حسابی از کوره در رفته بود از جایش بلند شد و دستی به موهایش کشید. دچار چنان شک عصبی شده بود که قادر به حرف زدن نبود. لاله لیوان آبمیوه را روی میز گذاشت، نمی توانست از رضا چشم بردارد"همش به خاطر شادابه نه؟!"
رضا سری تکان داد و گفت: همش اون نیست خودمم دیگه خسته شدم.
لاله دوباره گفت: رضا تصمیمت بچه گانه است شاداب جاش امنه. هر جا که بخوای میفرستیمش. آبا که از آسیاب افتاد هروقت بخوای بهش سر می زنی. همه چیو خراب نکن.
"من تصمیمو گرفتم ننه. بی خودی خودتو خسته نکن. فقط گفتم که شما دو تا تو دردسر نیفتین"
شهرام می خواست به سمت رضا یورش ببرد که لاله دستش را گرفت و فریاد زد: "بس کن!"
شهرام زیر لب نجوا می کرد" بدبخت شدیم! ... " و بعد دوباره فریاد زد: حداقل می گفتی دیگه برنمی گردیم بیشتر روی نقد کردن پولا کار می کردیم...
رضا که دیگر تحمل داد و فریادهای شهرام را نداشت برای قدم زدن به حیاط رفت.
......................
