وااای بچه ها من هر چی فکر میکنم داستانی که بهزاد توش قهرمان باشه و بیاد منو نجات بده به ذهنم نمیرسه
نمیدونم چرا آخر همه داستانهام به بن بست میخوره مثلا خواستم بگم خدایی نکرده خدایی نکرده آتیش میگیرم بهزاد یهو سر میرسه بعد دیدم اگه این بهزاده که چوبو میگیره دستشو و منِ بیچاره رو یه فَس میزنه به این امید که آتیشو خاموش کنه و بعد آهو با 50 درصد سوختگی و 90 درصد کوفتگی به دیار باقی میشتافه 
بعد گفتم ولش کن یه داستانِ دیگه : مثلا من دارم از خیابون رد میشم و یهو یه ماشین که ترمزش بریده جلوم سبز میشه و بهزاد میاد نجاتم میده بعد دیدم نه بابا اگه این بهزاده که چنان منو پرت میکنه اونورِ خیابون که سرم میخوره به جدول و جا در جا بازم به دیار باقی میشتافم 
خلاصه گفتم مثلا من تو آسانسور گیر کردم بهزاد میاد نجاتم بده با زورِ بازوش درِ آسانسورو باز میکنه ( دره خرابه و باز نمیمونه ) و منم در حالی که درِ آسانسور کمی بالاتر از جای اصلیش قرار گرفته با زور خودمو میکشم بالا و در میانه ی راه برای خلاص شدن از آسانسورم که با چشمای مهربونم نگاهی به بهزاد میکنم و میگم ازت ممنونم بعد بهزادم که تا حالا هیچ دختری بیشتر از یک ثانیه بهش نگاه نکرده بوده حول میشه و درِ آسانسور و ول میکنه و وقتی در بسته میشه نصفِ من میفته بیرون و نصفِ دیگه م تو آسانسور میمونه و من بازم به دیار باقی میشتافم 
خلاصه خستتون نکنم خواستم بگم من این چند روزه خیلی تلاش کردم و به مغزم فشار آوردم ولی بعد به این نتیجه رسیدم که اگه میخوام زنده باشم و همچنان به ملتِ هنرجو خدمت رسانی کنم باید قیدِ این داستانو بزنم 
آیا شما موافق نیستید ؟ 
از شما دوستانِ عزیز تقاضا دارم موافقت خودتون رو به آدرسِ ( بهزاد بیخود کرده قهرمان باشه دات کام ) ارسال نمایید.
