مرسیییی مونا جون...اصلا ندیدم داستان چی بود الان پستا رو خوندم متوجه شدم
راستش آهو جون...بنظر من همچین جبهه گیری تندی شاید ی دلیلی داشته باشه یا مثلا ی پیشینه ای یا خاطره ای داشته باشه...نمیدونم...
من تجربه پسر داشتن رو ندارم...و در زمره آدمائیم که پسر داشتن یا دختر داشتن واقعا برام از اولشم فرقی نداشت...اما چون خواهر نداشتم همیشه آرزوی داشتن ی دخترو یا بیشتر رو داشتم...
الان اگه بخوام از تجربم بگم...درست مثل نظر الهام...وجود مانیا انقدر پرشوره...انقد عشق داره...انقد انگیزه داره که شاید منو حامد تجربه این حس برامون دیگه تکرار نشه...
بهرحال آرزو میکنم که بزودی مادر بشی و حس مادر بودنو که خیلییییی خیلیییییییییی فراتر ازاین حرفاست تجربه کنی...
واسه خودمم آرزو میکنم بچه بعدیمم دختر باشه و بچه بعدتریم پسررر