آهو :
خب دوستان با اینکه میدونم دیر شده اما با اجازه تون میخوام جواب سوال هفته ی پیشو بدم .
اول اینکه من از دختر بچه خیلی خیلی خیلی زیاد بدم میاد اصلا دوست ندارم دختر دار بشم ولی پسر بچه رو خیلی دوست دارم .
دوست دارم خیلی از خصوصیاتش به خودم بره البته حمل بر خودستایی نشه اما مهربونی . به فکر دیگران بودن . کمک کردن به دیگران . دنبال معنویات بودن . تشنه ی یاد گرفتنِ چیزای خوب بودن . مستقل بودن . توانایی بر دوش کشیدنِ مشکلات به تنهایی . ناتموم نگذاشتنِ کارها و پیگیریشون تا رسیدن به موفقیت . توجه نکردن به نظرات منفی و ادامه دادن به راه و ... از خصوصیاتیه که من دارم و دلم میخواد بچه م هم داشته باشه منتها شاید من یه جاهایی در برخورد با بچه م متفاوت از خانواده م عمل کنم و راهی رو برم که احساس میکنم باعث میشه بچه م از نظر موفقیت مادی و معنوی بالاتر از من قرار بگیره .
من الان یه برادرِ 13 ساله دارم که چون باهاش 14 سال اختلاف سنی دارم یه جورایی تو بزرگ کردنش سهیم شدم و جالبه بدونید برادرم خیلی خیلی از نظر شخصیتی به من شباهت داره واسه همینه که تقریبا میشه گفت من خیلی بیشتر از بقیه ی اعضای خانواده درکش میکنم و بهش نزدیکم واسه همین احساس میکنم اگه بچه م هم از نظر شخصیتی شبیه من باشه حس خوبی نسبت بهش دارم و مثل بعضیا نیستم که اصلا تحمل آدمِ شبیه خودشونو ندارن .
ولی از نظر ظاهری خیلی دوست دارم که بچه م به مادرم بره چون پسرِ خواهرم هم به مامانم رفته و بزنم به تخته خیلی خوشگله منم خیلی دوست دارم پسرم سفید با چشمای درشتِ زاغ باشه
آهوجان یه چیزی بگم ناراحت نشی توی عصرماآلودگیهایی که توهواتوموادغذایی مون هست باعث نازایی خانمها شده به فراوونی اطرافمون میبینیم خانم هایی روکه به دنبال درمان نازایی هستن چه بسا میلیونهاتومن خرج می کنن تایه بچه بدنیابیارن انشالله انشالله توجزواونانباشی که آرزوی داشتن یه دخترروبکنی وخدای نکرده حسرت شونه زدن موهاشوداشته باشی انشالله بدون دردسروبی دغدغه هردوجنس روخدابهت بده مزه هردوش روبچشی عزیزمی
