سلام به همه
مرسی آسمان جان خیلی چالش جالبی بود.
بوهای خیلی زیادی هست که آدم رو به گذشته می بره، یکی از بوهایی که در اعماق حافظه ی بچگی من مونده بوی یکی از ادکلن های پدرم هست که متاسفانه اسمش رو نمی دونم ولی هر جا که این بو به مشامم می خوره خیلی اثر قوی از نوستالژی و احساس آرامش برام درست می کنه، چند وقت پیش با یکی از دوستام و پسرش رفته بودیم بیرون و توی یک پاساژ(پالادیوم تهران) دوستم پسرشو گذاشت آرایشگاه که خودمون تو پاساژ یه دوری بزنیم، وقتی اومدیم دنبالش همون بو توی آرایشگاه بود و بعدا شیشه ادکلن زو که سبز رنگ بود با همون شکل 30 سال پیش دیدم! خیلی برام جالب بود
