مهرنوش :
بهزاد خان ما یک تعاریفی کردیم از اقلیم ها بر اساس تعریفی که فرک جون مطرح کرد در کافه ی گفتگو و بعد اقلیم ها رو انتخاب کردیم، همون تعاریف پایه ی تصور ما در داستان نویسی بود که یک سرزمین یخ زده هست و یکی پر از رود و یکی خشک
خیلی هم لازم نیست که آب و هوا رو به نزدیکی و دوری از خط استوا ربط بدیم چون ارتفاع و خیلی چیزهای دیگه هم می تونه خیلی موثر باشه مثلا در همین ایران کویر مرکزی که خشک ترین منطقه کره ی زمین هست با ارتفاعات زاگرس که سرچشمه ی بیشتر رودخونه های ایران هستن تقریبا هم عرض هستن ولی اقلیمشون خیلی متفاوت هست، در دزرتلند ما گفتیم اون وسط یک صحرا قرار گرفته به اسم ساهارا که ممکنه به دلیل یک رشته کوه یا ارتفاع کم یا یک چیز دیگه ایجاد شده باشه.
در مورد معرفی نکردن پلین و پایان در کانسیل اول و پررنگ شدن یکدفعه اونها قبول می کنم که نقطه ضعف هایی وجود داشته
در مورد اتفاق هماهنگ نشده هم خیلی سفت و سخت مطرح نکرده بودیم، اول اینکه تنها قانون محکم و واضح ما این بود که یک کشور رو کامل شکست ندیم و افراد مهمش رو نکشیم! همین
و بعد ضمنی اعلام کردید که کسی در جنگ شما دخالت نکنه، منم در واقع وارد جنگ نشدم و با یک ابتکار به توقف جنگ کمک کردم که البته می شه از زاویه های متفاوتی بهش نگاه کرد ولی منظور من دامن زدن به ادامه ی جنگ نبود.
ولی نمی شه توقع داشت در دنیای واقعی همسایه ها نخوان از وضعیت پیش آمده به نفع خودشون استفاده کنن.
در ضمن در دنیای قدیم جمع آوری ارتش طول می کشید و شما که کل ارتشتون توی پادگان نبود برای همین من اینجوری استنباط کردم که شما در حال فراخوان و جمع آوری ارتش و مسلح کردن و آماده سازی افراد هستید. ولی طبیعی بود که شاردل در حالی که ارتشش وارد کشور شما شده بود هر روز به پیشروی ادامه بده
ما هم برای سرعت عمل از پرچمداران شمال و شمال غربی استفاده کردیم که عملا نزدیک مرز باشن و فورا بشه راهشون انداخت.
به هر حال اینکه اون نقطه که ماستران و بقیه باریکه باشه کوهستان هست یا خوش آب و هوا ترین نقطه های سرزمین من(که تو گفتی) یا صحرای بی آب و علف که نمیشه توش تحمل کرد(به گفته فرک) یکیشون میشه درست باشه. گیریم که اصلا صاحب اقلیم هم نظری نداشته باشه. در مورد جاهای دیگه هم یه منطقی هست اینکه سیلور پاین یخ زده ست و اقلیم شمالی گذاشتیمش به دلیل واقعی بودنشه. برای همین حالت واقعیش این میشه که یه جاهایی اون پایین جنگلیه یه جاهایی یه رودهایی داره و یه جاهایی بعضی هم کوه یا بیابان دارن. باید مثل جنگ ها و سیاست ها جغرافیامون هم با کلیتی که داریم حفظ بشه اما به واقعیات هم نزدیک باشه تا حد ممکن.
به هر حال حضور نظامی و به قول داستان قارت کردن شهرها و روستاها و ... با یه ارتش جزیی از جنگه که چون جزو توافقاتمون نبود داستانمون کلا منطق خاصی رو دنبال نمیکنه.
اونم که گفتم توی دنیای قدیم غیر ممکنه بوده که بزرگترین ارتشش رو یک کشور به سمت کشور دیگه گسیل کنه و تا وسطهاشم بیاد ولی اون یکی کشور اصلا به نزدیکترین شهر به پایختش هم نرسه، در حالی که همسایه کناری با یه ارتش 30 هزار نفری جفت اقلیم ها رو رد کرده و رسیده تو اقلیم دوم! یعنی سه هفته بعد رو که من نوشتم(چون تو کافه توافق کردیم آقا بریم سه هفته بعد). یه ارتش 50 هزار نفری از پایتخت یک کشور رفته مرکز یه کشور دیگه، یه ارتش 30 هزار نفری از اقلیم سوم رفته تو اقلیم اول، ارتش اقلیم وسط تازه رسیده جنوب نزدیک ترین شهرش به پایتخت. این اعداد و ارقام زیاد جور در نمیاد به نظر من. معمولا کشورها تکون بخورن همه میفهمن و توی متنهامونم هست که خیلی زود همه متوجه شدیم.
به هر حال به نظر من وقتی این صفحه رو میخوندم احساس کردم که داستان اصلا قوام و انسجام درستی نداره و اتفاقات به ترتیب نمیفتن.
