نوشان مشکل اول اینکه در متنت نقطه گذاری و ویرگول گذاری نمی کنی، خوندن رو سخت می کنه.(ولی نمره کم نمی کنم، فقط جهت بهبود در فصل بعد گفتم) در قسمت اول از توصیفات کامل و به جا لذت بردم. قضیه دلبان بلاتریکس خیلی زیبا تصویر شده بود. از اونجایی که بلاتریکس کشته شده، قضیه کیه درو و بلاتریکس رها شده حساب میشه.(مثلا من قضیه شاردلانی رو امتیاز کم نکردم چون هنوز کلی فرصت هست بهش پرداخته شه، ولی این داستان متفاوته و اگه حتی میخواستی توی فصل بعد بهش بپردازی در طی این فصل باید یه جاهایی یادآوریش می کردی)
قسمت دوم: کلا توی داستان از نامگذاریهات چه برای افراد ، چه برای شهرها و ... لذت می برم. مشخصه که فکر شده انتخاب می کنی. اینکه دلبان کیه درو یه سهره کوچیک بود یه کمی منو متعجب کرد، مثلا یه جایی به رابطه حیوانی که دلبان هر کس هست با روح یا شخصیت یا هر چیزی که توی ذهنت هست اشاره می کردی جذابیت ایجاد می کرد، چون به نظر میاد دلبان رندوم نیست.(البته امتیاز کم نکردم) عکس العملت نسبت به اتفاقات پیرامون سرزمین سیلورپاین(جنگ) خیلی کند بود، اسپروس خیلی دیر تصمیم گرفت چیکار کنه و به نظر خیلی مطمئن نمی رسید.(که یه مقدار زیادش به دلیل توافقاتمون در کافه بود که شاید نقشی که بهت داده شد رو دوست نداشتی-امتیاز کم کردم به خاطر اینکه ریتم داستان رو کند بود و عملا اتفاق مهمی توی قسمت دومت نیفتاد، به هرحال هر تصمیم داشتی رو میشد زودتر پیاده کنی)
قسمت سوم: توصیفات زیبا، باز هم کند در شکل دادن اتفاقی مهم و تعلل زیاد اسپروس در انجام عکس العمل به پیام اکسیموس
