فرک: در وضعیتی که در داستان توصیف شده بود ارتش ریورزلند در موقعیتی نبود که برای درگیری با یک جمع محدود از سربازان اکسیموس راه خودش رو از مسیر پایتخت کج کنه و این به باور پذیری داستان لطمه ی جدی زده
ولی در عین حال در توصیف صحنه ی نبرد عالی بودی و توصیف سختی های نبرد در یک تنگه برای یک ارتش بزرگتر و همینطور مزیت نیزه های بلند و ایده ی دور زدن تنگه و مجبور کردن مدافعین به عقب نشینی و خالی کردن تنگه عالی بود.
همینطور مکالمه ی کیموتو با شاردل و تفکیک باسمن ها و تکاما از دید کیموتو و بی توجهی ظاهری شاردل به این موضوع داستان رو جذاب کرده بود
نکته ی منفی دیگه ای که به نظر می رسه بی توجهی شاردل به این موضوع که خودش آغاز کننده ی یک جنگ به منظور کشور گشایی بوده و در نظر گرفتن خودش و مردمش در جایگاه مظلوم هست که چون این موضوع از یک پادشاه اصلا بعید نیست امتیازی کسر نمی کنم!
فرک جون خلق شخصیت گلوری، ارتباطش با کیموتو و بعد با پلین خیلی خوب بود.
بهزاد:
بهزاد خان قسمت اول شما واقعا عالی بود.
قسمت آخر از عالی هم عالی تر بود! جلسه ی صلح به بهترین نحو ممکن برگزار شد 
نوشان:
نوشان جون به نظر من بکار بردن کلماتی مثل سوئیت و هتل در دوران باستان یکمی با حال و هوای کلی داستان متناقض باشه.
ولی بعد از اون در توصیف فضای پر تنش حاکم بر اون روزها خیلی خوب بودی، یک مشکل بزرگ در مکالمه بین اسپروس و کیموتو وجود داره که خودش یک باسمن هست! تمام صحبت های اسپروس برای کیموتو می تونه شدیدا توهین آمیز باشه چون اسپروس کل باسمن ها رو خونخوار نامید و هیچ تفکیکی بین اونها و تکاما قایل نشد، البته ریشه این مشکل می تونه ضعف فرک جون در شفاف کردن این وضعیت باشه.
به نظر من در اون شرایط جنگی بعد از ناپدید شدن شارلی، اسپروس باید فورا نسبت به اکسیموس ها و ریورزلندی ها مشکوک و بدبین می شد و احتمال می داد شارلی قربانی گروگان گیری این طرفهای درگیر شده ولی اصلا چنین فکر نکرد!
مکالمه ی منطقی اسپروس با کیموتو بدون در نظر گرفتن باسمن بودن کیموتو خوب و منطقی بود.
مذاکره ی اسپروس با پلین عالی بود.
به نظر من موضوع دلبان بلند پرواز عقاب و ارسال پیک به رومل یکمی ضرب آهنگ داستان رو که در مقطع پر هیجانی قرار داشت کند کرده بود ولی در کل این قسمت هم خیلی خوب بود.
