دلداده :
بهزاد
چند قسمت آخری که از تو خوندم متن خوبی نوشته بودی وادمو به خوندن وادار میکرد ولی یه چیزی که هست ویکم برام سواله اینه که شاهو خیلی به تصویر نکشیدی شاه هست ولی مثل شاه نیست حضورش گاهی وقتا خیلی کم رنگه وبیشتر تمرکز روکارشان شابین وگهگداری هم مارتین لوودیک من وا روین مونتانا میگذره بعد یه چیز دیگه مگه عقرب سرخ نگفته بود که اون زهرنه بوداره نه رنگ نه مزه تازه هم به تدریج آدمو میکشه پس موتانیشا از کجا فهمیده بود آب زهرآلود شده
خسته نباشی
سلام دلداده خیلی ممنون از نقدت، حتما بیشتر روش کار میکنم.
جواب سوالات هم راستش شاه الان دیگه داره به سنی پا میذاره که کمتر حضور مستقیم توی همه اتفاقات داره(البته یه جاهای خیلی مهم هنوزم حضور مستقیم داره که میرسی بهش) و بیشتر تصمیم گیرنده ست.
در مورد عقرب سرخ هم، خوب وقتی این حجم از کشته رو دیدن و بدن های مسمومین و حالشون رو بررسی کردن، متوجه شدن که سمه. اغلب سم ها همینطوری هستن که طرفی که میخوره چون هیچ رنگ و طعم و بویی نداره، متوجه نمیشه. اما وقتی خورد و مرد، دیگران میفهمن که سم بوده.
