همه چیز در مورد ماهی قرمز

ماهی قرمز ( کاراسیوس آراتیس) که آن را ماهی طلایی نیز می گویند از جمله نخستین ماهیهایی هستند که توسط انسان در منزل نگهداری شدند و هم اکنون نیز از معمول ترین ماهیهای آکواریومی به شمار می آیند.

ماهی های قرمز بعنوان عضو کوچک خانواده ماهی کپور، بومی شرق آسیا هستند که برای نخستین بار اواخر قرن هفدهم به اروپا وارد شدند.

بخشی از شهرت ماهی قرمز به مقاومت این گونه بر می گردد. ماهی قرمز، ماهی آبهای سرد است و قادر است در اکواریوم بدون گرمایش یا در یک استخر ماهی در فضای باز به حیات خود ادامه دهد.

ماهی قرمز حتی قادر است برای مدت کوتاهی در یک استخر پوشیده از یخ نیز زنده بماند.

جفت گیری انتخابی به تولید ماهیهایی در رنگ های مختلف منجر شده است که بعضی از آنها از رنگ طلایی ماهیهای اولیه بسیار فاصله دارند. شکل بدن و ترکیب باله و چشم آنها نیز متفاوت است.

بیماری های ماهی قرمز

آشنایی با بیماری‌ های ماهی قرمز و روش‌ های پیشگیری و بعضا درمان‌ آن ها می‌ تواند برای جلوگیری از مرگ و میر این نوع ماهی مفید باشد.

بیماری های محیطی ماهی قرمز:

ماهی قرمز عمدتا به علت نگهدارى در ظروف نامناسب، تغذیه نادرست و عدم توجه به عوامل آب شامل: دمای آب،‌ میزان اکسیژن آب، اسیدیته آب، آمونیاک(سمی‌ ترین ترکیب موجود در آب است و از متابولیسم بدن ماهی به وجود می آید)، نیتریت‌ها (بعد از آمونیاک سمی ‌ترین ترکیب آب است)، نیترات ‌ها و نگهدارى ماهی قرمز در مقدار کمی آب در داخل تنگ تلف مى ‌شوند.

حال شایع ‌ترین بیماری های مربوط به محیط زندگی ماهی قرمز را مرور می ‌کنیم:

خفگی ماهی قرمز

عامل: کمبود اکسیژن (زیر 6 میلی‌ گرم در لیتر)

علائم: ماهی به سطح آب آمده و تنفس سریع دارد.

درمان و رفع مشکل: افزایش میزان هوادهی، کاهش تراکم ماهی، کاهش دمای آب (خیلی سرد نباشد)، رعایت فاصله مناسب از منابع حرارتی در آکواریوم‌ ها

بیماری تغذیه ای ماهی قرمز

عامل: نبود غذا و یا جیره غذایی نامتعادل
علائم: فرورفتگی شکم، بی ‌اشتهایی، ساییدگی باله ‌ها، رشد کم همراه با بی‌ حالی
درمان و رفع مشکل بیماری تغذیه ای ماهی قرمز: استفاده از جیره متعادل و کافی، استفاده از غذای زنده در تغذیه ، افزودن مولتی ویتامین و مواد کمکی به جیره غذایی

 اسیدی شدن آب ماهی قرمز

عامل: کاهش (PH) به زیر 6/5

علائم اسیدی شدن آب ماهی قرمز: شنای غیر طبیعی ماهی قرمز، به ‌طوری که ماهی در مسیری کوتاه شنا می کند و سپس متوقف می ‌شود. ماهی قرمز به سطح آب آمده و هوا را می ‌بلعد و موکوس زیاد در آبشش ترشح می ‌شود. پدید آمدن نقاط سفید و خاکستری در سر، سستی و بی ‌حالی ، تنفس سریع ، خونریزی‌ های نقطه ‌ای زیر پوستی

درمان و رفع مشکل: کنترل میزان PH آب و بالا بردن آن از طریق افزودن محلول آهک به آب

قلیایی شدن آب ماهی قرمز

عامل: بالا رفتن (PH ) به بیش از 8/4

علائم قلیایی شدن آب ماهی قرمز: خوردگی باله‌ها،  تغییر رنگ قهوه‌ای در آبشش‌ها، نداشتن تعادل، بروز نقاط سفید خاکستری در اطراف سر، موکوس زیاد پوستی و نیز خونریزی نقطه‌ای زیر پوستی

درمان و رفع مشکل: عوض کردن آب و کنترل PH

ضربه خوردن ماهی قرمز

عامل: حمل ‌و نقل غلط ماهی، دستکاری ماهی، برخورد ماهی با اشیا، استرس حمل و نقل

علائم ضربه خوردن ماهی قرمز: ریزش فلس ‌ها و ماندن در کف آب، از بین رفتن شعاع باله ‌ها، تیرگی کامل باله ‌ها،  تیرگی قرنیه، جراحت روی بدن، خونریزی چشمی، بی ‌اشتهایی، سستی و بی‌ حالی

درمان و رفع مشکل: کاهش تعداد ماهی در یک ظرف، افزایش حجم ظرف نگهداری با افزایش آب.

مسمومیت آمونیاکی ماهی قرمز

عامل: تغذیه بیش از حد ماهی، تجمع مانده‌ های غذایی در کف ظرف، تجمع مواد دفعی ماهی در ظرف

علائم مسمومیت آمونیاکی ماهی قرمز: شنای غیر طبیعی ماهی قرمز، باز بودن دهان و سرپوش آبششی در ماهی، تنفس در سطح آب،  پرش ماهی، خوردگی باله،  ترشح موکوس زیاد پوستی، سستی و بی‌ حالی

درمان و رفع مشکل: کاهش میزان PH آب، تعویض آب، استفاده از زئولیت در سیستم مداربسته و آکواریوم‌ ها

مسمومیت با دی اکسید کربن 

عامل: اکسیژن کمتر از 6 میلی گرم در لیتر و دی اکسید کربن بیشتر از 60 میلی گرم در لیتر

علائم مسمومیت با دی اکسید کربن ماهی قرمز: به پهلو افتادن ماهی، کندی تنفس، سستی، بی‌ حالی و بی‌ اشتهایی

درمان و رفع مشکل: استفاده از مواد بافری (مواد بافری همون خنثی کننده ها هستند .. بهترین کار برای درمان ماهی تعویض آب هست چون خیلی ها یا PH متر ندارن یا دستگاهشون کالیبره نیست که بتونن ببینن آبشون اسیدی شده یا قلیایی … اکثر ماهیهای نوروزی بدلیل سرد و گرم شدن آبشون بیماری قارچی میگیرن برای درمانشون میشه از نمک بدون ید و مقداری آهک و دوز خیلی خیلی کم فرمالین استفاده کرد)

مسمومیت با کلر

عامل: افزایش میزان کلر به بیش از 0/5 میلی‌گرم در لیتر

علائم: کمرنگ شدن ماهی قرمز، نداشتن تعادل، رنگ ‌پریدگی آبشش ‌ها، گود افتادگی چشم ‌ها، تنفس آهسته در سطح آب

درمان و رفع مشکل: تعدیل کردن آب با استفاده از مواد خنثی‌ کننده کلر (تیوسولفات سدیم)

بیماری‌های میکروبی

غیر از بیماری‌ های یاد شده، گروهی دیگری از بیماری‌ های ماهی قرمز توسط عوامل زنده ویروسی، باکتریایی، قارچی و انگلی به وجود می آیند که مشورت با دامپزشک برای درمان این بیماری ‌ها ضروری است.

پوسیدگی دم و باله، آبله پوستی، تجمع مایعات در بدن یا آب آوردگی شکم، بیماری چشمی، بیماری چرخش، خونریزی پوست، ایجاد انحنا در دم ماهی قرمز، تغییر محوطه دهان، ایجاد لکه‌های سیاه در دم ماهی قرمز، شنای غیرطبیعی، کمرنگ شدن پوست، ریزش فلس ماهی و بلند شدن پوست، برآمدگی‌های غیر طبیعی در آبشش، خونریزی آبشش، کاهش وزن، کمی تحرک، تحلیل شکم و رنگ پریدگی و انحنا در قسمت قدامی ستون مهره‌ها، کدورت چشم، بیرون زدگی چشم‌ها ، لکه‌های پوستی همه از علائم بیماری‌ های میکروبی هستند.