فلسفه هفت سین چیست؟

نماد اجزای سفره ی هفت سین 

اجزاء سفره ی هفت سین:
سنجد: نماد عشق و دلباختگی است و از مقدمات اصلی تولد و زایندگی. عده ای عقیده دارند که بوی برگ و شکوفه درخت سنجد محرک عشق است.
سبزه: نماد شادابی و سرسبزی و نشانگر زندگی بشر و پیوند او با طبیعت است.
سمنو: نماد زایش و باروری گیاهان است و از جوانه های تازه رسیده گندم تهیه می شود.
سکه: که نمادی از خیر و برکت و درآمد است.
سیب: هم نماد  مهر و مهرورزی.
سماق و سیر :نماد چاشنی و محرک شادی در زندگی به شمار می روند.

اما غیر از این گیاهان و میوه های سفره نشین، خوان نوروزی اجزای دیگری هم داشته است:

دراین میان « تخم مرغ» نماد زایش و آفرینش است و نشانه ای از نطفه و نژاد.

«آینه» نماد روشنایی است و حتماً باید در بالای سفره جای بگیرد.

«آب و ماهی» نشانه برکت در زندگی هستند.

ماهی به عنوان نشانه اسفند ماه بر سفره گذاشته می شود.

کتاب مقدس هم یکی از پایه های اصلی سفره هفت سین است و براساس آن هرخانواده ای به تناسب مذهب خود، کتاب مقدسی را که قبول دارد بر سفره می گذارد.

چنانچه مسلمانان قرآن، زرتشتیان اوستا و کلیمیان تورات را بر بالای سفره هایشان جای می دهند.

درسر سفره هفت سین زرتشتیان درکنار اسپند و سنجد، « آویشن» هم دیده می شود که به گفته موبد فیروزگری خاصیت ضدعفونی کننده و دارویی دارد و به نیت سلامتی و بیشتر به حالت تبریک بر سر سفره هفت سین گذاشته می شود.

شاخه های سرو، دانه های انار، گل بیدمشک، شیر نارنج، نان و پنیر، شمعدان و... را هم می توان جزو اجزای دیگر سفره هفت سین دانست.