داستان بی هیچ دلیل
قسمت چهارم
بخش سوم
شب درست موقعی که بابک زنگ می زد من خودم و آماده کرده بودم که یک مدت مثل هر شب با اون حرف بزنم .... ولی خبری نشد یکساعت گذشت .... دو ساعت ..... ولی اون زنگ نزد تا آخر شب چشمم به تلفن بود و مضطرب تا پایان شب صبر کردم دیگه دلم به شور افتاده بود . نمی توانستم تصور کنم چه اتفاقی ممکنه افتاده باشه که اون به من زنگ نزده انتظار داشتم امشب با مادر قول و قرار بزارن .......
دلم نمی خواست حالا در چنین موقعیتی خودم به بابک زنگ بزنم. مرتباً بالا و پایین می رفتم و قرار نداشتم همه متوجه ی بی قراری من شده بودن و با دلواپسی رفتن به خونه هاشون ........
بالاخره ساعت دوازده شد و من ناامید شدم و رفتم بخوابم با خودم گفتتم : خوب حتما که نباید هر شب زنگ بزنه شاید داره کاراشو می کنه ....
شاید گرفتاری داره یا با دوستاش جشن گرفته ... آره همینه ....حالا یک شب زنگ نزنه... چی میشه مگه ؟ فردا بهم میگه چی شده بود
ولی تا صبح درست نخوابیدم و با هر صدایی هراسون از جا می پریدم.
صبح هم با خستگی و اضطراب به مدرسه رفتم..... ولی تو مدرسه تا ظهر سه بار به خونه زنگ زدم ببینم خبری شده یا نه ولی مادر می گفت : نگران نباش زنگ می زنه مریض که نبود اینقدر التماس کنه بعد بزاره بره ، صبر داشته باش ..... دیدم راست میگه ...
ولی بازم دلم طاقت نیاورد از همون جا به خونه ی بابک زنگ زدم .... می دانستم بابک هر روز ساعت دوازده میاد خونه استراحت می کنه و دوباره بعد از ظهر میره محل کارش .. ولی تلفن را کسی جواب نداد....
بعد به موبایلش زنگ زدم وی اونم خاموش بود ......
تا شب صد بار موبایل اونو گرفتم ولی همچنان خاموش بود و تلفن آفاق خانم رو هم نداشتم که زنگ بزنم .......
اونشب هم از بابک خبری نشد .......
من چند روزی را با اضطراب و دلواپسی مرتباً به خونه ی بابک و موبایلش زنگ زدم ولی اوضاع همون بود .
سکوت تلخی تو خونه ی ما حکم فرما شده بود از بس از من پرسیده بودن چی شد ؟ خبری نشد؟ بابک زنگ نزد ؟ دیگه خسته شده بودم و خیلی عصبی ...
ناهید گلکار
