آغوش اجباری
قسمت سی و یکم
- علیک ... برو زود لباساتو عوض کن بیا سالادو درست کن ...
- باشه الان میام
رفتم اتاق لباسمو با یه دامن بلند گل گلی سفید و صورتی پوشیدم ... روسری سفیدمم سر کردم
اهل ارایش کردن نبودم اصلا ازشون خوشم نمی اومد ولی یه برق لب داشتم , اونو به لبام زدم و رفتم بیرون
وسایل سالاد و از یخچال در آوردم و داخل ظرفشویی گذاشتم و با چند قطره ریکا شروع کردم به شستنشون
وقتی تموم شد , نشستم و سالادو درست کردم و گذاشتم تو یخچال
چند دقیقه بعد صدای زنگ در بلند شد
مامان و بابا رفتن بیرون ولی من جلو در ورودی وایساده بودم
عمو حسین که وارد شد یه نگاه به سر تا پام انداخت و با محبت جواب سلامم رو داد و گفت : زنده باشی دخترم
زن عمو حسین هم پیشونیمو بوسید و وارد خونه شد
آخرین نفر محسن بود
- سلام حنا خانوم
- سلام آقا محسن
دوباره اون نگاه آتیشیشو بهم دوخت و با لبخند از کنارم گذشت
این یه چیش می شدها همین که نگاش به من میفتاد لبخندش غنچه می زد
رفتم کنار مامان نشستم ... حس می کردم همه نگاها رو منه
سرمو تو یقم فرو کرده بودم
با سقلمه ای که مامان بهم زد , از آب شدن خودم خارج شدم و به مامان نگاه کردم
- پاشو چایی بیار دختر ... تو چرا اینجوری اینجا نشستی ؟
وای اصلا حواسم نبود ...
از جام بلند شدم و رفتم آشپزخونه
سینی رو آوردم و استکان ها رو روش چیدم ... دو تا قندون هم کنارشون گذاشتم و شروع کردم به ریختن چایی
وقتی تموم شد , رفتم پذیرایی ... اول از عمو حسین شروع کردم و آخرین نفر شد محسن
دستشو اورد رو استکان گذاشت ولی هرچی منتظر شدم چایی رو برنداشت
سرمو بلند کردم که ببینم چرا برنداشته
با نگاش غافلگیر شدم
وقتی دید منم نگاش می کنم , باز لبخند زد و چایی رو برداشت
سینی رو برگردوندم آشپزخونه و دوباره رفتم کنار مامان نشستم
چند دقیقه گذشت که بلند شدم استکان ها رو جمع کردم و رفتم آشپزخونه
مامان اومد و گفت که برم سفره رو پهن کنم
داشتم سفره رو پهن می کردم که محسن جلوم سبز شد
- بدین به من
- نه ممنون , زحمت می شه
- چه زحمتی ... بده دیگه
نذاشت حرف بزنم و سفره رو از دستم گرفت ......
