داستان انجیلا 💘
قسمت دهم
بخش چهارم
مثل مرده ای متحرک لباسم رو عوض کردم و صورتم رو شستم ...
تصمیم داشتم آرایشم رو یکی دو روزی نگه دارم چون می دونستم که دیگه نمی ذاره من خودمو درست کنم ولی با حرف های چندش آور احمقانه ای که شنیده بودم دلم می خواست آرایشم رو که هیچی پوست صورتم رو هم بکنم تا اون دیگه از من خوشش نیاد ...
اون شب یعقوب با همون خودخواهی و ظلمی که در رفتارش داشت , منو تصاحب کرد ...
هیچ وقت نفهمیدم چرا احساس من براش مهم نبود و دائما دم از دوست داشتن من می زد ...
مگه میشه یک نفر رو اینطور تحت فشار و عذاب قرار داد و اسمشو دوست داشتن گذاشت ؟ ...
از اینکه نمی تونستم حرف بزنم ، از اینکه از جدایی و آبروریزی می ترسیدم , وجودم پر از خشم شده بود ...
فردا که پاتختی بود مادر یعقوب با خواهرش اومدن دنبال من و رفتیم خونه ی آنا و تا غروب یعقوب رو ندیدم ...
در واقع یک نفس راحت کشیدم ...
ولی سر شب اومد دنبالم و قبل از اینکه مهمون ها برن حکم کرد که منو با خودش ببره ...
تو راه حرفی نزد ...
رسیدیم خونه ... بدون اینکه نظر منو بپرسه یا حرفی بزنه یک مرتبه منو بغل کرد و محکم فشار داد و بوسید ... طولانی و زجر آور ... بعدم منو مثل یک تکه گوشت قربونی برد به اتاق خواب ...
فردا آنا ماشین بابا رو پر کرد از کادوهایی که برای من آورده بودن و با هم اومدن خونه ی من ...
یعقوب سر کار نرفته بود ... اون با برادر بزرگش و پدرش وسایل ماشین می فروختن و اختیارش دست خودش بود ...
از آنا و بابا استقبال کرد ... به نظر خوب میومد ...
کمک کرد با بابا کادوها رو آوردن تو خونه ولی من هیچ اشتیاقی برای دیدن کادوها نداشتم ...
اما یعقوب یکی یکی اونا رو چک کرد و پرسید کی آورده و طوری با آنا رفتار می کرد که ممکنه آنا چند تایی رو برداشته باشه ... این بود که به هر دوشون برخورد و با اوقات تلخ زود رفتن ...
ناهید گلکار
