داستان انجیلا 💘
قسمت چهل و ششم
بخش سوم
مهبد اومد منو برد دکتر ...
اون می گفت : تا حالا ندیدم زنی بعد از نه ماه شیر دادن این طوری بشه ...
دارو و ماساژ و کمپرس آب داغ هم فایده ای نداشت ... دردی غیرقابل تحمل بود که فریادم رو به آسمون می برد و حتی نمی تونستم به گیرا شیر بدم ...
این وضع یک هفته ادامه داشت تا کم کم حالم بهتر شد ...
اما فکرایی که داشتم و باعث پریشونی خیالم می شد , بهتر نشد ...
گوشیم کنار دستم بود ... آنا و بابا پشت سر هم زنگ می زدن و فریبا و جاسم نگرانم شده بودن ...
و دیدم که چند بار زینب برای من پیغام فرستاد ... اونو خوندم و زود پاک کردم ...
پیام می داد : ممنونم , الهی هر چی از خدا می خوای بهت بده ...
بعدی : حالتون خوبه ؟ دردسری براتون درست نشد ؟ ...
بعدی : اگر خوبین یک خبر از خودتون به من بدین ... احساس گناه می کنم ... شنیدم مریض شدین , حتما به خاطر من بوده ...
قاسم که اذیتتون نکرده ؟ ممنون میشم خبر بدین , دلم براتون شور می زنه ... امیرحسین سلام می رسونه ...
وقتی حالم بهتر شد براش پیام دادم : سلام من خوبم , شما ناراحت نباشین چون به خاطر شما مریض نشدم ... التماس دعا دارم ...
دلم می خواست با زینب خانم حرف بزنم ولی نمی خواستم جلوی مامان و اکرم این کارو بکنم ...
با اینکه من حالم خوب شده بود ولی مهبد اجازه نمی داد اونا برن خونه ی خودشون و هر بار که حرف رفتن رو می زدن با لحن بدی باهاشون دعوا می کرد و انگار به زور اونا را نگه داشته بود ...
واقعا از کاراش سر در نمیاوردم ... نمی دونستم به خاطر منه که نمی ذاره اونا برن یا می خواد اینطوری سر منو گرم کنه و به کارای خودش برسه ...
به هر حال من بهش خوشبین نبودم ...
و درست بیست روز اونا رو نگه داشت ....
ناهید گلکار
