می خواهم در شروع از یک کسب و کار خونگی در افغانستان شروع کنم.
ببینید یک بانوی افغانی چطور با ترشی درست کردن ب هیک کارخونه رسیده:
مثل ترشی عمه لیلا و چند مورد مشابه دیگه:
کار و باری که از آشپزخانه شروع شد
شرکت تولیدی پودر سوپ «فرح فرحت فیضی» که مسوول آن خانم دستگیرزاده است، در بخش تولید مربا، ترشی و پودر سوپ کار میکند. خانم دستگیرزاده مدعی است که اولین شرکت تولید پودر سوپ در افغانستان و مواد لازمهی آن از تولیدات زراعتی افغانستان است و مقویترین سوپ برای جوانان و اطفال است.
خانم دستگیرزاده میگوید: «بهتازگی میخواهم با قوای مسلح افغانستان یک قرارداد ببندم که تمام عساکر وطن از سوپ ما مستفید شوند. یک سرباز میتواند با یک گیلاس سوپ مقوی شب را بگذراند.» او افزود که اگر به توافق برسیم در قدم نخست به صد خانم کار فراهم میشود.
این شرکت در سال ۲۰۱۲ با ساختن ترشی و مربا کارش را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ نظر به ضرورت بازار غذایی شروع به تهیهی پودر سوپ کرد. او سوپ پروسس شدهاش را از سبزیجات و حبوبات وطنی تهیه میکند.
خانم دستگیرزاده در مورد کسب و کارش گفت: «باکیفیت خوب و قیمت کم تولید میکنم و در ماه حدود ۸صد کیلوگرام به فروش میرسد.» او افزود که ما تلاش کردهایم تا مواد باکیفیت و بهداشتی تولید کنیم و این مواد چندبار لابراتوار شده و جایی برای نگرانی از نظر بهداشتی ندارد.
دستگیرزاده با پنجاههزار افغانی تجارتش را شروع کرد و حالا درآمد خوبی دارد. او میگوید که یک زن افغان زندگیاش از آشپزخانه شروع شده و درس هم همینجا میخواند: «من از آشپزخانهی خودم شروع کردم و بعد رفتم کارخانه و تولید کردم.»
اما تنها چالشی که زنان و تولیدکنندگان مواد غذایی با آن روبهرو اند، نبود رشتههای تحصیلی مطابق با آن است و حتا اندکتوجهی نیز در این زمینه در کشور نشده است.
دستگیرزاده میگوید با وجود علاقهام به تولید مواد غذایی، در اول جرات نمیکردم فراتر از آشپزخانه کار کنم؛ چون مواد غذایی مهم و حیاتی است و مربوط زندگی هموطنان ما میشود. به این لحاظ با حساسیت و جدیت خاصی شروع کردم تا بالاخره راجستر شدیم. حالا هیچ نگرانی ندارم و میخواهیم در بستهبندیهای بعدی نتیجهی لابراتوار آن را نیز در پشت قوطیها بزنیم.
کمپنی تولیدی پودر سوپ «فرح فرحت فیضی» که مسوول آن خانم دستگیرزاده است، در بخش تولید مربا، ترشی و پودر سوپ کار میکند. خانم دستگیرزاده مدعی است که اولین شرکت تولید پودر سوپ در افغانستان و مواد لازمهی آن از تولیدات زراعتی افغانستان است و مقویترین سوپ برای جوانان و اطفال است.
خانم دستگیرزاده میگوید: «بهتازگی میخواهم با قوای مسلح افغانستان یک قرارداد ببندم که تمام عساکر وطن از سوپ ما مستفید شوند. یک سرباز میتواند با یک گیلاس سوپ مقوی شب را بگذراند.» او افزود که اگر به توافق برسیم در قدم نخست به صد خانم کار فراهم میشود.
این کمپانی در سال ۲۰۱۲ با ساختن ترشی و مربا کارش را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ نظر به ضرورت بازار غذایی شروع به تهیهی پودر سوپ کرد. او سوپ پروسس شدهاش را از سبزیجات و حبوبات وطنی تهیه میکند.
خانم دستگیرزاده در مورد کسب و کارش گفت: «باکیفیت خوب و قیمت کم تولید میکنم و در ماه حدود ۸صد کیلوگرام به فروش میرسد.» او افزود که ما تلاش کردهایم تا مواد باکیفیت و بهداشتی تولید کنیم و این مواد چندبار لابراتوار شده و جایی برای نگرانی از نظر بهداشتی ندارد.
دستگیرزاده با پنجاههزار افغانی تجارتش را شروع کرد و حالا درآمد خوبی دارد. او میگوید که یک زن افغان زندگیاش از آشپزخانه شروع شده و درس هم همینجا میخواند: «من از آشپزخانهی خودم شروع کردم و بعد رفتم کارخانه و تولید کردم.»
اما تنها چالشی که زنان و تولیدکنندگان مواد غذایی با آن روبهرو اند، نبود رشتههای تحصیلی مطابق با آن است و حتا اندکتوجهی نیز در این زمینه در کشور نشده است.
دستگیرزاده میگوید با وجود علاقهام به تولید مواد غذایی، در اول جرات نمیکردم فراتر از آشپزخانه کار کنم؛ چون مواد غذایی مهم و حیاتی است و مربوط زندگی هموطنان ما میشود. به این لحاظ با حساسیت و جدیت خاصی شروع کردم تا بالاخره راجستر شدیم. حالا هیچ نگرانی ندارم و میخواهیم در بستهبندیهای بعدی نتیجهی لابراتوار آن را نیز در پشت قوطیها بزنیم.
او میگوید مشتریها از مزه و کیفیت و بهداشت تولیدات ما راضی هستند و این رضایت به ما قوت داده تا به کارمان ادامه بدهیم. وی علاوه کرد که برای فعلاً یک نوع سوپ تهیه میکنیم، اما در آیندهی نزدیک فرمول چند نوع سوپ دیگر و موادغذایی خاص برای کودکان را نیز تهیه خواهیم کرد.
اما خانم دستگیرزاده میگوید که «در بخش تولید مربا و ترشی ما با چالشی جدی روبهرو هستیم و آن اینکه بوتلهای شیشهیی دست اول وجود ندارد و شرکتی هم در بخش تولید بطری شیشهیی نیست. نمیشود در بطریهای پلاستکی کنسرو کرد. بنابراین تولیدات ترشی و مربای ما فصلی است.»