۱۱:۲۱ ۱۳۹۸/۲/۲۲
ولوی: البته ما وقتی می‌خواهیم تجارب خودمان را به کارمندان‌مان منتقل کنیم اغلب با جبهه‌گیری‌شان مواجه شویم و ما را متهم می‌کنند که اشتباه می‌کنیم و روش‌مان غلط است؛ یعنی جامعه به نوعی رفتار کرده که زنان را در محیطی به زعم خودشان امن قرار دهد.
به نظر می‌رسد که رسانه‌های جمعی هم چنین زنانی را ترویج می‌کنند. زنان کمتر خطرپذیر، زنان متمایل به کارمندبودن؛ به‌طور کلی کارآفرینی تنها در سال‌های اخیر است که بین خانم‌ها کمی جاافتاده و پیش رفته است.
خسروی: بله رسانه‌های صوتی و تصویری زن کارآفرین را ترویج نمی‌کنند اما هر شرایط سیاسی و اجتماعی که بر جامعه حاکم باشد، باز هم زنان رفته‌رفته راه خود را باز می‌کنند. یعنی نسل‌های آینده شاید اصلا چاره‌ای جز کارآفرین بودن نداشته باشند. افرادی مانند ما هم که در همین شرایط وارد حوزه کارآفرینی شده‌ایم، می‌دانستیم چه شرایطی وجود دارد. با این حال وارد حوزه کارآفرینی شده‌ایم و سختی‌هایش را هم به جان خریده‌ایم و البته به نظر من مهم است که ما زنان نقش حمایتی از حضور زنان در حوزه کارآفرینی داشته باشیم و به تعبیری زنجیره کارآفرینی تشکیل دهیم.
بحث‌مان را می‌توانیم با مهم‌ترین دغدغه‌های امروز هر یک از شما به عنوان بنیانگذاران استارت‌آپ ادامه بدهیم.
صحبت دیگری که مطرح می‌شود این است که کارمندان شرکت‌های استارت‌آپی نمی‌توانند به شغل‌شان به‌عنوان یک شغل پایدار نگاه کنند و مثلا اغلب بیمه نمی‌شوند. چقدر این صحبت‌ها را قبول دارید؟
لطیفی: ما یک سال و نیم اول اصلا بیمه نداشتیم، چون اصلا شرکتی نداشتیم. بچه‌هایی که در ابتدا با خود ما کار می‌کردند، بیشتر از روی مرام و معرفت همکاری می‌کردند و اصولا ماهیت استارت‌آپ ایجاد می‌کند که بعد از گذشت چندین ماه و حتی یک سال، سر و شکل می‌گیرد و بعد از آن می‌تواند برای پرداخت بیمه و مالیات اقدام کند. اینکه ما در بدو شروع یک کسب‌وکار به دست چند جوان، از آنها چنین انتظاراتی داشته باشیم، بیشتر ایجاد مانع برای کارآفرینی است و هیچ کمکی به این حوزه نمی‌کند بلکه بیشتر افراد را دلسرد می‌کند. الان ما به دنبال دریافت کد اقتصادی هستیم که بتوانیم مالیات پرداخت کنیم، اما گرفتن همین هم پروسه‌ای زمان‌بر است و به‌راحتی دریافت نمی‌شود و با هزار زحمت همراه است. از طرفی استارت‌آپ‌ها را متهم می‌کنند که چرا مالیات نمی‌پردازید. در مورد ارزش افزوده هم همین داستان دقیقا برای مامان‌پز اتفاق افتاد. چون تا مدت‌ها گواهی را نمی‌دادند اما ما مشمول بودیم. یعنی ما از ۱/۱/۹۵ مشمول پرداخت مالیات بودیم اما گواهی نداشتیم ولی به ما می‌گفتند که باید مالیات را از مشتری بگیرید. از مشتری هم که می‌خواستیم مالیات بدهد، می‌گفت شما که گواهی ندارید. حق هم با مشتری بود. به همین دلیل ما دو ماه مالیات را از جیب خودمان پرداخت کردیم.
خسروی: مالیات برای فرش آنلاین هم از جمله مشکلات بوده. ما از کارخانجات فرش، کالا می‌گیریم و به صورت اتوماتیک ۹درصد مالیات می‌پردازیم اما سازمان امور مالیاتی خواهان این است که ۹درصد مالیات اضافه هم از مشتری بگیریم. با این اوضاع نرخ کالا برای مصرف‌کننده بالا می‌رود و قدرت خریدش کاهش می‌یابد و مهم‌تر اینکه قدرت رقابت در بازار از فرش آنلاین گرفته می‌شود. در حالی که باید ما را هم مانند یک فروشگاه فیزیکی حساب کنند. چرا ما باید دوبار برای یک کالا مالیات بپردازیم؟!
