” هوش “ ، این موضوع جذاب ، برای همه انسانها همیشه جای سوال و بحث بوده است.
اکثر افراد به ویژه والدین دوست دارند خودشان یا فرزندانشان را افراد باهوشی بدانند ، زیرا با داشتن هوش بالا ، احساس قدرت می کنند. به همین دلیل بسیار کنجکاو هستند بدانند که با بروز چه ویژگیهای ذهنی یا رفتاری می توانند پی به این ببرند که هوش فرزندشان نسبت به افراد دیر بالاتر است یا جزء افراد سرآمد به لحاظ هوش دسته بندی می شوند.
با اینکه برآورد بهره هوشی و برچسب زدن هایی مانند باهوش یا هوش متوسط یا پائین مستلزم ارزیابی های دقیق توسط متخصصین است ؛ ولی ما می توانیم با مشاهده برخی از رفتارها از کودکان یا افراد بزرگسال به این موضوع پی ببریم که آن فرد دارای هوش بالاتر از متوسط افراد است یا در حد متوسط دیگران می باشد.
یعنی می توانیم یک برآورد کلی و نه دقیق از توانایی هوشی و ذهنی آن فرد داشته باشیم. همین برآورد کلی می تواند برای ما بسیار مفید باشد. چرا که می توانیم با مشاهده این رفتارها ، عکس العمل های مناسب و به موقعی را نشان دهیم و توانایی های هوشی و ذهنی خود یا فرزندمان را به سمت و سوی مناسب تری سوق دهیم. در این مقاله به مولفه ها یا زمینه هایی که توانایی هوش یک فرد در آنها معمولاً بروز پیدا می کند و می توانیم تفاوت یا شباهت او با دیگران را حدس زده و برآورد کنیم اشاره خواهیم کرد.
یک) قدرت حافظه و نگهداری اطلاعات
یکی از زمینه هایی که به خوبی به ما نشان می دهد که یک فرد تا چه حد از توانایی ذهنی و هوشی برخوردار است ، میزان نگهداری ذهنی یا حجم اطلاعاتی است که می تواند در حافظه خود نگهداری کند.همه افراد در طول زندگی و کار خود ، اطلاعات و تجربه هایی را دریافت می کنند.
