هنگامی که کسی به دروغ بر پیشامدی می گرید و اندوه ناراستین آشکار میسازد این زبانزد را به کار میبریم ولی داستان چیست؟ و چرا می گوییم : « اشکِ تمساح»
داستان این است که: تمساح شکار خود را نمی جَود بلکه آن را قورت می دهد و پیش می آید که شکار نگون بختی که بلعیده شده است غده های اشکریز تمساح را که برای شست و شوی چشم اوست در هنگام بلعیده شدن فشار میدهد و چشم تمساح اشک میریزد و به نظر می رسد که تمساح بر شکار خود میگرید این در میان مردم زبانزد(ضرب المثل)شده است چون کُشنده و گرینده بر کُشته یکی است و آن تمساح است...
