بسته به اینکه در کدام ایالت زندگی می کنید، ممکن است یکی از گجت ها و تجهیزات الکترونیکی شما از کار بیفتد و احیانا یکی از مقصرها نیز موجودی باشد بنام مورچه های دیوانه!
چنین اتفاقی (چه باور داشته باشید و چه نداشته باشید) ، در ایالتهای جنوبی امریکا در حال رخ دادن است! که در آنجا نوعی مورچه Raspberry Crazy Ants در حال گسترش وجود دارد که وسایل الکترونیکی و بوردهای کامپیوتری را مورد حمله قرار می دهند.
برای اولین بار این مورچه در سال 2002 در تگزاس دیده شد و از آن زمان خود را در ایالتها و مناطق مجاور مانند می سی سی پی، لوئیزیانا و فلوریدا توسعه داده و خسارات زیادی به تجهیزات الکترونیکی و بورد کامپیوتری و لپ تاپ و ... وارد آورد.
این نوع مورچه کوچک بوده و کمتر از یک اینچ (یک و هشت دهم یک اینچ هستند) بوده و لذا می توانند وارد سیستم های کامپیوتری و حتی موبایل هم شوند.
برخی گزارشها در دهه 1990s در فلوریدا از Nylanderia fulva که هم خانواده مورچه N.Pubens است، نام برده شده است.
نام "دیوانه" را روی این نوع مورچه بدلیل تخریبی که انجام می دهد، گذاشته اند که سعی می کند همه چیز را بخورد و در خوردن تجهیزات الکترونیکی منحصر بفرد است. مورچه دیوانه تقریبا هر چیزی را که لمس می کند، می بلعد و به همین خاطر در وسایل کامپیوتری، تجهیزات الکترونیکی به وفور دیده شده است.
مورچه دیوانه در حال حاضر در 21 شهرستان تگزاس و 20 شهرستان فلوریدا در جاهایی که توسط انسان تسخیر شده، زندگی می کند و در حالی که نیش اش علیه انسان ها مطرح نیست، هر ابزاری را مانند تلفن و موبایل و لپ تاپ و بورد الکترونیکی و حتی وسایل نقلیه تفریحی را مورد حمله قرار می دهد.
لبرون؛ مطالعات وسیعی در این زمینه انجام داده که در آوریل 2013 منتشر شد.{لینک : link.springer.com/article/10.1007%2Fs10530-013-0463-6}
لبرون می گوید مردم در مقایسه با "مورچه های دیوانه "راضی به بازگشت مورچه های آتشین Fire Ants هستند چرا که مورچه های آتشین در باغچه زندگی کرده و مهربان تر بوده و اگر شما سر راه آنها ظاهر شده و راهشان را سد کنید، در برابرتان موضع می گیرند. مورچه های دیوانه در حال گسترش بوده و جنبه تهاجمی خیلی بیشتری نسبت به مورچه آتشین دارند و به همه چیز و همه جا حمله می کنند.
طبق تحقیقات لبرون، در اواخر 1800 میلادی مورچه ها از آرژانتین و از طریق بندر نئو اورلئان وارد امریکا شدند. در سال 1918 در آلاباما دیده شدند و در دهه 1930 مورچه سیاه آتشین آرژانتینی امریکا را فرا گرفت.
به گفته وی یحتمل مورچه دیوانه بومی آرژانتین و برزیل بوده که وارد امریکا شده است.
نکته دیگر قابل توجه اینکه کشتن مورچه های دیوانه در مقایسه با سایر مورچه ها بسیار سخت تر است و اگر با سم بتوان جلوی گسترش مورچه ها را گرفت، مورچه دیوانه متفاوت بوده و بدلیل پراکندگی اجتماعی شان، قابل کنترل بوسیله فریب با سم نیستند. بدتر اینکه منطقه پاک شده ممکن است دوباره محل تجمع مورچه دیوانه شود.
وقتی یک مورچه دیوانه روی بورد الکترونیکی سطح داغی را لمس می کند هم خود را نابود می کند و هم با انتشار فرومون Pheromones سایرین را صدا می کند. مورچه های بعدی نیز همین اتفاق برایشان افتاده و با تصور اینکه تعداد زیادی هم زمان وارد بورد شده در نهایت منجر به این می شود که دستگاه الکترونیکی مورد نظراز مدار خارج می شود.
لبرون توصیه می کند تا مردم به صورت دستی، وسایل و چمدان های خود را قبل و بعد از سفر چک کنند تا از گسترش مورچه های دیوانه جلوگیری شود.
مورچه دیوانه نمی تواند پرواز کند و سالانه فقط 650 فوت مسافرت می کند و بنابراین با آگاهی انسانی بیشتر می توان رشد آنها را کم کرد.
