وقتی از چیزی ناراحت هستید و از احساس
کردن آن اجتناب می کنید ، بر وخامت شرایط می افزایید . گاهی نیز لازم است
رنجش و آزردگی را احساس کنید . التیام زمانی شروع می شود که بر حقیقت تألم
خود صحه بگذارید و تا این کار را نکنید ، ناراحت باقی می مانید .
غم و اندوه
قبل از هر چیزی بپذیرید که
ناراحت شده اید . ساده نیست . ممکن است احساس کنید به اندازه کافی مورد
توجه قرار نگرفته اید ، ضعیف هستید و یا به قدری که فکر می کردید خوب
نیستید .باید در هر شرایط با حقیقت روبه رو شوید . هر چه زودتر به حقیقت پی
ببرید بهتر است .
بیشترین رنجش ها نه از ناحیه
دشمنان ، بلکه از ناحیه دوستان ایجاد می شوند ، رنجش شما را کسانی ایجاد می
کنند که از هر کس به شما نزدیکترند ؛ کسانی که شما را دوست دارند ؛ ممکن
است از سادگی ، صفا و صداقت شما سوء استفاده کرده باشند .
نمی گویم که برای اجتناب از این
موقعیت حالت تدافعی بگیرید . در واقع کسانی که تحت تأثیر رنجش و دلخوری
سرد می شوند و فاصله می گیرند ، بیش از سایرین به خودشان لطمه می زنند . چه
بهتر که انعطاف پذیر و باز باشید و رنجش خود را بلافاصله ابراز کنید . این
گونه می توانید از خودتان دفاع کنید . می توانید دوست بدارید و اعتماد
کنید ، می توانید به دور از داوری های مبهم و مخدوش اعتماد کنید و فعالیت
نمایید .
به ندرت رنجشی از این شدیدتر
است که به حقیقتی درباره خود که علاقه ای به دانستنش ندارید پی ببرید . خود
را بی دست و پا یافتن ، خود را کمتر از آنچه می خواستید دیدن دردناک است ؛
همانطور که خود را نامهربان ، لجوج ، خودخواه ، حریص و طماع و بی ملاحظه
دیدن ناراحت کننده است . هر آینه این صفات را در خود یافتید ، با حالت باز
با آنها برخورد کنید .
بدانید که شما هم مثل همه ی
سایرین با این نقطه ضعفها روبه رو هستید . اطلاع از نقاط ضعف خویشتن است که
به انسان نیرو می دهد . بی جهت نخواهید که در همه ی زمینه ها خود را قوی و
قدرتمند معرفی کنید . در واقع وقتی نقاب بر چهره می گذارید و "خود حقیقی "
خود را پنهان می کنید ، بیش از هر زمان حرمت نفس تان را از دست می دهید و
این رنجشی است که شما شخصا برای خود ایجاد می کنید.
روش های درمانی
** وقتی از کسی ناراحت می شوید ، ناراحتی تان را هر چه سریعتر بروز دهید .
** با درک کردن شرایط ، رنجش را از خود دور کنید .
** او را که شما را رنجانیده ، ببخشایید و بگویید که ناراحتی را فراموش کرده اید .
**وقتی کسی تحت تأثیر رنجش های
کهنه ی گذشته به عمد شما را ناراحت می کند ، به رنجش او توجه داشته باشید و
همانطور که می خواهید دیگران به سخن شما گوش دهند ، شما هم به درد دل های
آن ها توجه کنید .
** ممکن است مخاطب شما فراموش
کند که شما را رنجانیده است . این به معنای شریر بودن او نیست. شما هم بی
آنکه بدانید و متوجه باشید بارها دیگران را رنجانیده اید .
** اگر شما به راحتی رنجش به دل
می گیرید ، ممکن است در نظر دیگران به قدری شکننده ظاهر شوید که آنها
نتوانند احساساتشان را به سادگی با شما در میان بگذارند . اشخاصی که تحت
تأثیر جزیی ترین موارد، رنجش به دل می گیرند ، دیگران را ناراحت می کنند .
** از ناراحتی خود به عنوان یک سلاح استفاده نکنید .
به نکات زیر توجه کنید :
** سئوال کنید . اگر احساس می کنید مخاطب
شما به عمد شما را ناراحت کرده بگویید که احساس خوبی ندارید . بگویید که
دلخور شده اید . به جواب او گوش فرا دهید نیازی نیست که واکنش نشان دهید ،
همین قدر که گوش می کنید کافیست .
** تحت تأثیر ناراحتی تسلیم نشوید .
** موجز و خلاصه حرف بزنید .
** دستهایتان را بیش از اندازه تکان ندهید .
** رنجش خود را نشان دهید ، اما برای مجازات دیگران سر و صدا نکنید .
** صریح و مستقیم حرف بزنید .
** شجاع باشید .
** رنجش خود را در همان لحظه ای که آن را احساس می کنید نشان دهید .
** حقیقت را بگویید .
** همین حالا حرفتان را بزنید .
