شعر و شیدایی

                        

گل من با که نشستی که مرا یادت رفت ؟؟

از نگاهم چه سبب فرصت دیدارت رفت ؟؟

چه کسی بود در اندیشه ات ای مونس جان ؟؟

که سحرگاه چنین خفته و بیدارت رفت ؟؟

به کجا بود تو را زمزمه ای خوشتر از عشق ؟؟

کاین چنین ساده تو را خاطر دلدارت رفت ؟؟

از غمت سینه کجا چاک نموده ست کسی ؟؟

تا که این دلشده از دیده ی بیمارت رفت ؟؟

گرمی دست که دلگرمی شبهایت گشت ؟؟

تب عشق چه کسی بر رخ تبدارت رفت ؟؟

هوس روی که بوده ست که دلخواهت کرد ؟؟

اشک هجران که بر دیده خونبارت رفت ؟؟

‏ من شکایت دارم از روزی که دنیاآمدم

بیخبر بی میل خود تنها به اینجاآمدم

بی خبر زندانی دنیا شدم

من مگرگفتم خدا میخواهم این ویرانه را؟

یاکه این ویرانه کم داشت منه دیوانه را

بیماری من شد سبب پرسش معشوق


می میرم از این غم که چرا بهترم امشب؟



#صائب_تبریزی

بخوان
از چشم های لال من،
امروز شعرم را …
که فردا
از منِ دیوانه،
دیوانی نمی ماند







#حسین_زحمتکش

عمریست دلم چو صید دربند شده ...

ای دوست مگر قیمت دل چند شده ؟..

سنگین شده سایه ات کجایی نکند ...

یارانهٔ عشق هم هدفمند شده ؟

در" نقاشی هایم" تنهاییم را پنهان می کنم..
در "دلم" دلتنگی ام را ....
در "سکوتم" حرفهای نگفته ام را...
در" لبخندم" غصه هایم را...
دل من...
چه خردسااااال است
ساده می نگرد!!!
ساده می خندد!!
ساده می پوشد!!
دل من....
از تبار دیوارهای کاهگلی است!!
ساده می افتد!!
ساده می شکند!!
ساده می میرد!!
ساده

برای بدست آوردن دل‌ کسی که دوستش داری...
آنطور که هستی‌ باش!
صداقت مؤثرترین تیری است که به قلب هدف می‌‌نشیند...
هدفت را با نقشه‌های جوراجور آلوده مکن‌...
خودت باش...
نه آنطور که فکر میکنی او میخواد...
کوشا باش...نه مصر...
افتاده باش...نه‌ ذلیل...
شوخ باش...نه‌ مسخره...
آزاده باش...نه سرکش...
مطمئن باش...نه‌ ساده...
از خود، راضی باش...نه‌ از خود راضی...
صبور باش...نه‌ در کمین...
آنوقت خواهی دید که کلید دلش را در دست خود خواهی داشت...

چشمت که مردد بشود میمیرم
این فاصله ممتد بشود میمیرم

جز من کسی از کوچه ی چشمت حتی
در خواب اگر رد بشود میمیرم

ی دو چشم مست تو در این حوالی بی نظیر
خسته ام ، تنهاترینم ، دست هایم را بگیر

قطره قطره آب شد، دل درغمت بی تاب شد
زیر خورشید فروزان نگاهت ناگزیر

آه اگر صد سال بنشینم تماشایت کنم
من نخواهم شد زچشمان تو هرگز سیر سیر

با امید با تو ماندن ، ازتو گفتن زنده ام
بی تو من می میرم ای بالا بلند سر به زیر

بس که دنبال تو راه افتاده ام دیوانه وار
رد پایم مانده بر شن های گرم این کویر

ای دلیل ماندن من در کویرستان درد
سایه عشق خودت را از سر من برمگیر...

نه هوا سرد نیست…
سرمای کلامت دیوانه ام میکند…

بی رحــــم! شوق نگاهم را ندیدی؟

تمام من به شوق دیدنت پر میکشید…

ولی همان نگاه بی تفاوتت
برای زمین گیر شدنم کافی بـــــــود

به زندگي فکر کن! ولي براي زندگي غصه نخور. ديدن حقيقت است ، ولي درست ديدن ، فضليت.
ادب خرجي ندارد .ولي همه چيز را ميخرد.
با شروع هر صبح فکر کن تازه بدنيا آمدي .مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش. شايد فردايي نباشد. شايد فردايي باشد اما عزيزي نباشد...
یادمان باشد..... با شکستن پای دیگران ما بهتر راه نخواهیم رفت!
یادمان باشد.... با شکستن دل دیگران ما خوشبخت تر نمی شویم!
کاش ..............بدانیم اگر دلیل اشک کسی شویم دیگر با او طرف نیستیم ;باخدای او طرف هستیم...

ارزش یک ساعت را، از عاشقانی بپرس که در انتظار زمان قرار ملاقات هستند
ارزش يک دقيقه را، از کسی بپرس که به قطار، اتوبوس يا هواپيما نرسيده است
ارزش يک ثانيه را، از کسی بپرس که از حادثه ای جان سالم به در برده است
ارزش يک ميلی ثانيه را، از کسی بپرس که در مسابقات المپيک، مدال نقره برده است
زمان برای هيچکس صبر نمیکند
قدر هر لحظه خود را بدانيید!

مگر تو حواس من بودي!
از وقتي كه رفتي .
همه سراغت را مي گيرند.
هي مي پرسند،
حواست كجاست

وقتی که دلت پیش کسی گیر کند
باران بزند ، باغچه را سیر کند .....

دلتنگ شوی ،کوچه به کوچه بروی
او عشوه کند ،ناز کند ،دیر کند ..!!

در چشم بهم زدن شبی خواهی دید
در آينه ، این عشق تو را پیر کند .

به کجا می نگری!؟ زندگی ثانیه ایست! وسعت ثانیه را می فهمی!؟ هیچکس تنها نیست…! ما خدا را داریم…
می شود با یادش همچو نسیم،
بال در بال پرستو،
بوسه بر قلب شقایق ها زد و زیبا زیست…!!.

گوشــــتو تیز نکن ،
دلی که شکست صـــــدا نداره ،
درد دارد … درد …
اگر می خوای صدای دلِ شــــــــــکسته امو بشنوی ،
چشمـــــــاتو باز کن ،
اونایــــــــی که از چشَم می ریزه ،
صدای شــــــکسته شدنِ دلـــــــــمه ،
می شنــــــوی …؟!!

ﺟﺮﻡ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﺪﺍﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻭﺍﻟﻪ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﻧﻤﺎﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ

ﺟﺮﻡ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﮐﻠﺒﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮﯾﺶ
ﺯﺍﻫﺪ ﮔﻮﺷﻪ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ

ﺁﺧﺮ ﺍﯼ ﺍﺧﺘﺮ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺳﭙﻬﺮ
ﺟﺮﻡ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﺍﯼ ﺯﻣﺎﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ

ﺁﻣﺪﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﮔﻠﯿﻢ ﺩﻝ ﻣﻦ
ﺟﺮﻡ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻧﻮﺍﺯﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﻮﺭﺟﻮﺍﻧﯽ ﺧﻮﺩﺕ ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ
ﺳﺎﻏﺮﯼ ﻧﻮﺵ ﮐﻪ ﺳﺎﻗﯽ ﺷﺮﺍﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ

ﺁﻣﺪﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﻭ ﭼﻮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺭﻓﺘﯽ
ﻫﯿﭻ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺧﺮﺍﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ

تو را در دلبری دستی تمام است

تمام است و تمام است و تمام است

بجز با روی خوبت عشقبازی

حرام است و حرام است وحرام است
مولانا

شاعر شده‌ام با غزل ناب نگاهش


لاحول و لا قوة الا به نــگـاهش!