شعر و شیدایی

                        

جامی دگر، کامی دگر، شامی دگر پیشم بمان
روح منی، جان منی، عشق منی ای مهربان
فردا که دیده در جهان! امشب برس فریاد من
ای نوش داروی دلم؛ از داغ سهراب الامان

امشب بنوشانم شراب از آن لب پر التهاب
ساقی مکن ما را جواب ، ای دلبر ابرو کمان
غیر از خدا ماییم و بس، کم عشوه آ با من برقص
ای قد و بالایت هوس، بر آتشم آبی فشان

گیسوی تو، چشمان تو، مژگان تو رنگ شبان
بنگر مرا کز عشق تو ، دیگر ندارم هیچ امان

حضرت مولانا

فال می‌گیرم ولی چون دل بریدی از دلم
جای "حافظ" من تفال را به "بیدل" می‌زنم

رضا قربانی

صائب امشب نوبت افسانه مژگان اوست
چشم اگر داری به فکر گریه مستانه باش

صائب_تبريزى

لحنِ گیراےِ صدایت ، زود عاشق میکند

جانِ من!! تا مےشود ، با هیچ کس صحبت نکن....!

به دیدارم بیا هر شب
در این تنهایی تنها و تاریکِ خدا مانند

دلم تنگ است
بیا ای روشن، ای روشنتر از لبخند

#مهدی_اخوان_ثالث

ای ابرِ دل گرفته ی بی آسمان ، بیا
بارانِ بی ملاحظه‌ی ناگهان ، بیا

چشمت بلای جان و تو از جان عزیزتر
ای جان فدای چشم تو با قصدِجان بیا

#فاضل_نظری

هر چه گوئی آخٖری دارد به غیر از حرف عشق

كین همه گفتند و آخر نیست این افسانه را

#وحشی_بافقی

تار و پود هستي ام بر باد رفت،اما نرفت

عاشقي ها از دلم،ديوانگي ها از سرم

#رهي معيري

ای کاش سحر ناید و خورشید نزاید

کـ ـامـشـب قــــمــــر ایــن جــا

قــــمــــر ایــن جــا

قــــمــــر ایـنجـاســت ...


#شهریار

دلگیرم و دلتنگم و دل سرد و دل آشوب
فرمانده ی شرمنده ی یک لشگر مغلوب

فرعون به گل مانده ی افسانه ی نیلم
هر بار شود گوشه ی چشمان تو مرطوب

شیرینی خرما ، عسل و شهد زیاد است
اما نه به اندازه ی لبخند تو مطلوب

چشمان تو فیروزه و لبهات عقیق است
احسنت به دستی که تراشیده تورا خوب

#امیر_سهرابی

خیره ام در چشمِ خیست حسرتم را درک کن
قبله ام باش عاشقانه ، نیتم را درک کن

ای که رویایت دلیلِ گُنگِ عصیانم شده ست
شعرهایم ،گریه هایم ، خلوتم را درک کن

عشق را بر شانه ی اسطوره ها باریده ام
ردِّ اشکِ نیمه شب بر صورتم را درک کن

غرقِ آغوشت شدم، عریانی ام تسلیم توست
تا ابد می خواهمت این حالتم را درک کن

روزهای بودنم باتو علامت خورده است !
توی تقویمم بمان وُ عادتم را درک کن

گرچه نقشِ منفی ام را خوب ایفا کرده ام
در غزل ها جنبه های مثبتم را درک کن

از قرارم با تو یک عمر است که آواره ام !
لا اقل دلشوره های ساعتم را درک کن

زندگی را چه علاجی که کنارم نیستی
همه را دارم و اما تو که یارم نیستی

سهم من بودن تو در نظرِ هر روزم
چه کنم با دلِ سنگٓت، پیِ کارم نیستی

آسمان دلِ من با رخِ تو روشن بود
حالی، مهتابِ دلم، در شبِ تارم نیستی

عشق تو حبس نموده دلِ من در قفسی
من ولی پای طنابم، دمِ دارم نیستی

من دیوانه به عشقت دل و دینم دادم
آه و حسرت که به فکرِ دلِ زارم نیستی

گزیدم از میان مرگ ها

اینگونه مردن را...

تو را چون جان فشردن در بر، آنگه

جان سپردن را...

#حسین_منزوی

ای دوست غم تو سر به سر سوخت مرا
چون شمع به بزم درد افروخت مرا

من گریه و سوز دل نمی‌دانستم
استاد تغافل تو آموخت مرا

#خاقانی

باهمین دست، به دستان تو عادت کردم
این گناه ست ولی جان تو عادت کردم
جا برای من گنجشک زیادست اما
به درختان خیابان تو عادت کردم
سالها سخت تر از باور من خط خوردند
تا به نه گفتن آسان تو عادت کردم
گرچه گلدان من از خشک شدن می ترسد
به ته خالی لیوان تو عادت کردم
دستم اندازه یک لمس بهاری سبز است
بس که بی پرده به دستان تو عادت کردم
مانده ام آخر این شعر چه باشد انگار
به ندانستن پایان تو عادت کردم

#علی_اکبررشیدی

آتشی است
در دلـم ..
کہ هیـچ ‌کس را
جرأت گذشتـن از آن نیست !

نتـرس ابراهیـمِ من !
بگـذر ،
آتشے کہ تـو از آن بگذرے
سرد مے ‌شـود . . .

امشب از بوی اقاقی ؛ سر خوشم ...
وز شراب چشم ساقی ؛ سرخوشم ...

من خراب چشم مستت ؛ ساقیا !!!
می بده ؛ قربان دستت ساقیا !!!

حیرتم ؛ آیینه دارم دلبر است ...
مستیم ؛ امشب ز جایی دیگر است !!!


مولانا

در
ساعت
صفر
00:00

❤️عاشقی❤️

خوشا به بختِ بلنـــــدم که در کنار مني
تو هم قرار مني هم تو بي‌قــــرار مني

“خوش است خلوت اگر يار يار من باشد”
خوش است چون که شب و روز در کنار مني

بمان که عشق به حالِ من و تو غبطه خورَد
بمان که يار تواَم، عشق کن که يار مني

من “ابتهـــــاج”‌ترين شاعــــر زمانِ تواَم
تو عاشقانه ترين شعـــــر روزگـــار مني

اندر طلب یار چو مردانه شدم
اول قدم از وجود بیگانه شدم

او علم نمی‌شنید لب بر بستم
او عقل نمی‌خرید دیوانه شدم

#مولانا

از مست نپرسید به میخانه چرا هست
ترسم که بگوید که به آن خانه خدا هست

قاضی بزند هم سر وهم دست و زبانش
بر دار بگوید که به خمخانه شفا هست

جاهل نرود در پی آن خانه ی عشّاق
زیرا پدرش گفته که در مکه صفا هست

او نیز چو آن عابد بی دین بگردد
بیچاره نداند که در آن خانه دوا هست

آن کس که کند سجده به دلدار خیالی
دیوانه نداند که در این کار خطا هست

من نیز شدم عاشق و در میکده رفتم
دیدم که بجز یار خداهست و بقا هست

از باده بنوشیدم و گفتم که رضایم
زیرا که به میخانه ی عشاّق خدا هست

حضرت مولانا