من شما را به چالش دعوت میکنم!

درود و سلام بر همه  دوستان و همراهان 

من اينجا يه صفحه چالش ايجاد كردم تا دوستان رو به چالش هاي مختلف دعوت كنيم،تا هر روز برگ جديدي از پتانسيل هاي نهفته خود را رو كنيم و حس طنز و شوخ طبعي هميشگي دوستان گسترش پيدا كنه 

فقط چند مورد :

1- سعي كنيم چالش ها در حد عرف باشه و كسي معذب نشه براي انجام دادنش.

2- هر كسي رو كه دوست داشتيد مي تونيد به اين چالش ها دعوت كنيد.

3- سعي كنيم چالش ها ابتكاري و خلاق باشه تا لذت بيشتري ببريم.

فرک (Ferak) : 

هلما : 

سلام فرک جونم .

 من اینجام زیر سایه شما . این چند روز حالم خوب نبودش . شما عفو بفرمایید 

راستی شرح وظایف میدی عزیزم؟؟

خوشحالم که الان حالت خوبه هلما جون. ببین از عنوانت قشنگ پیداست چیکار باید بکنی. رسیدگی به امور کافه، سرزدن منظم، گذاشتن تصاویر مناسب کافه و کلا رسیدگی به دوستایی که به کافه میان و کلا شاد و مفید نگه داشتن فضای کافه گفت و گو

ممنونم آذر جونم . واقعا داشتن دوست خوب نعمتیه . خدایا شکرت . باشه عزیزم امیدوارم بتونم به نحو احسن وظایفمو انجام بدم .

بهزاد لابی : 
کچل خانم چی شد پس؟!
یکیو انتخاب کن یا خودت چالش رو بگو زودتر

نوشان عزیز شما عایا آمادگی دارید که چالش رو انتخاب کنید ؟

خواهشن جواب بدهید

Dimound  : 
اوخ ابلیس؟!

دیاموند یه کم بیشتر خیال پردازی کن فقط میترسی؟ بعدش چی میشه؟

بهزاد لابی : 
برمی‌گردم اطرافم رو نگاه میکنم، به یکی از همکارام میگم این چیه روی صندلی من؟
میگه روی صندلیت که چیزی نیست.
ابلیس میزنه زیر خنده. سعی میکنم بشینم اما واقعا بهش برخورد میکنم.
به همکارم میگم یه لحظه میای اینجا ...

بهزااااد بعدش چی میشه جالب شد.

مثل هر روز صبح کلید رو توی قفل می چرخونم، در اتاق باز می شه و بی معطلی کلید چراغ رو می زنم. به محض روشن تر شدن اتاق می بینم خودم روی صندلی پشت میزم نشستم. انگار زودتر از خودم اومدم و مشغول به کار شدم. ناخودآگاه در اتاق رو می بیندم تا همکارام متوجه گفتگوی من با خودم نشن. بعد از اینکه چند بار مسیر نگاهم رو عوض می کنم و محکم پلک میزنم ، دوباره نگاهم روی صورت خودم متوقف میشه. آروم و زیر لب در حالیکه اخمهامو توی هم کشیدم می گم: تو کی هستی.
خودم از اون ور میز با لبخندی که درست شبیه لبخند خودمه میگه: من ابلیسم.
یک صندلی دیگه پشت میز کارم هست اونو به سمت ابلیس می کشم و کنارش می شینم، در حالیکه با دقت دارم توی مانیتور کامپیوتر نگاه می کنم تا بفهمم وقتی من نبودم چه کارهایی انجام داده. ایمیلم بازه، دستش رو از روی موس کنار میزنم و ایمیلهای ارسال شده ام رو با سرعت چک می کنم. هنوز چیزی رو ارسال نکرده اما بعد از خوندن متن نامه ای که نوشته دلم هری فرو می ریزه. از روی صندلی بلند میشه و بازوم رو می گیره و با اینکارش ازم میخواد روی صندلی خودم بشینم. انگار که اختیاری از خودم نداشته باشم طبق خواسته اون روی صندلی پشت کامپیوتر می شینم. خودش هم روی صندلی کنارم جایی که قبلا خودم نشسته بودم می شینه. با نگاه آشنایی بهم خیره میشه و بعد از یه مکث طولانی میگه ارسالش کن. جوری بهم نگاه می کنه که احساس می کنم جسارت انجام کاری که می خواد رو دارم. دکمه ارسال رو فشار میدم. به سرعت از جاش بلند میشه و به سمت در میره منم با همون سرعت دنبالش میرم. (ادامه دارد)

بهزاد لابی : 
برمی‌گردم اطرافم رو نگاه میکنم، به یکی از همکارام میگم این چیه روی صندلی من؟
میگه روی صندلیت که چیزی نیست.
ابلیس میزنه زیر خنده. سعی میکنم بشینم اما واقعا بهش برخورد میکنم.
به همکارم میگم یه لحظه میای اینجا ...
جوابی نمیاد. برمیگردم نگاش میکنم، میبینم داره صندلی اونیکی همکارم رو چک میکنه و با تلفن حرف میزنه : نه بابا میگم روی صندلیت چیزی نیست. روی میزم گشتم نیست. لابد بردی خونه ...

ابلیس از جاش پاشد و نشست روی همون صندلی که همکارم روی اون رو میگشت. من با عصبانیت رفتم بالای سرش و گردنش رو گرفتم و رو به همکارم فریاد زدم : این کیه؟
همکارم اما بی توجه به من به مکالمه تلفنی ش ادامه داد.
پایان

چقدر جالب که ابلیس واسه تو اینقد موجود ترسناکی بود . من وقتی تصور کردم اون دقیقا شبیه خودمه قبل از اینکه کارای شیطانی پیشنهاد بده ازش نمی ترسیدم. 

کلا داستانت باحال بود.

فرک (Ferak) : جالب که ابلیس واسه تو اینقد موجود ترسناکی بود . من وقتی تصور کردم اون دقیقا شبیه خودمه قبل از اینکه کارای شیطانی پیشنهاد بده ازش نمی ترسیدم. 

کلا داستانت باحال بود.

آره فرک خیلی باحال بود که متفاوت دیده بودیم ابلیس رو.

داستان تو هم خیلی جالب بود

Dimound  : 

نظر تو چیه دیاموند ابلیس و ببینی چی کار میکنی؟