فرک (Ferak) :
بزرگترین ویژگی امسال برای من فشار اقتصادی و شروع مطالعات جدی برای خودشناسی عمقی بود. خب یعنی بدترین و بهترین ویژگی سال ۹۷.
سالی بود که من خیلی از لحاظ ارتباطات با دوستام قدم مثبتی برداشتم و با همه روتینها و بایدهای زندگی ماشینی بیشتر با دوستام وقت گذروندم و از این بابت خوشحالم.
یکی از بهترین دوستام که همسرش بهترین دوست همسرم بود مهاجرت کرد و به جمع کلکسیون دوستان مهاجرت کرده من پیوست و اینکه توی یه رفاقت و دوستی عمق زیادی به وجود بیاد و بعد اون فضا رو از دست بدی و این اتفاق چندین بار تکرار بشه تجربه خاصیه، احساس تنهایی دلتنگی قسمت بدشه و از سمت دیگه وارد شدن به روابط جدید موهبتش بود که آدم رو با تجربه تر می کنه.
امسال سفر کم رفتم که با توجه به اینکه یکی از منابع اساسی بازیابی انرژی در من سفر هست یکی از فقدانهای امسال بود
بهترین اتفاق امسال این بود که من بارها کتابهای شاگردان یونگ (پدر علم روانشناسی نوین)مواجه شدم و به علت علاقه خونده بودم و با مضامین روانشناسی یونگی کمی آشنا بودم، از سمت دیگه مطالعاتی در عرفان داشتم که احساس کردم به هرفان بیشتر از روان شناسی علاقه دارم، در کتابهای عرفانی خیلی با مفهوم اینکه ما انسانها خیلی رفتارمون مکانیکی یا اتوماتیک هست مواجه میشدم و آموزه هایی که چطور از حالت مکانیکی و از پیش تعیین شده(عادت وار) به سمت من برتر و آگاه باید حرکت کرد. امسال دوباره با آموزشهای یونگ مواجه شدم و با کمک علم روان شناسی یا شناختن ناخوداگاه(همون مکانیک) درک بهتری نسبت به مضامین عرفانی پیدا کردم. همچنان در حال مطالعه و یادگیری هستم. یاد یک جمله از حضرت علی افتادم که هر کس خود را بشناسد ، خدایش را خواهد شناخت. این جمله رو وقتی مدرسه می رفتم شنیده بودم اما امسال شروع به درک کردنش کردم.
دیگه همین. این بود انشای من در مورد اینکه سال ۹۷ را چطور گذراندید.
منم تازگیا دارم درباره مکتب یونگ و خودشناسی و ... یکم مطالعه میکنم . قبلا خیلی مخصوصا تو زمینه ی روانشناسی مطالعه میکردم اما یه چند سالی متاسفانه این عادتم کمرنگ شد مخصوصا امسال . ولی تازگیا رفتم تو طاقچه و همین تحریکم میکنه که بیشتر مطالعه کنم مخصوصا تو اینجور زمینه های عرفانی که کم کم داره میشه دغدغه م . ولی خب راستشو بخوای بیشتر ترجیح میدم عرفان رو از کسی که مسلمونه و به ویژه شیعه س یاد بگیرم چون یه بار که پای صحبت یه عالمی نشسته بودم یه سری از قوانین روانشناسی و عرفانی که تو اکثر کتابهای خارجی هست رو توضیح داد و گفت که یه قسمتهایی از حرفهاشون خیلی خوبه اما یه قسمتهاییش با دینِ ما هماهنگ نیست . دلایلش رو هم توضیح داد همراه با اینکه حالا دینِ ما درباره ی فلان موضوعی که تو کتابهای خارجی اینجوری توضیح داده شده چی میگه و چرا و ... و از نظرِ من حرفاش قانع کننده بود برای همین از اون به بعد سعی میکنم زیاد به کتابهای خارجی اعتماد نکنم و برای خودم مرجع قرارشون ندم . شاید بعضیا بگن مهم نیست که با دینمون سازگار نیست خیلیا از این روشها جواب گرفتن و ... اما من به شخصه ترجیح میدم راهی رو برم و کسی رو مرجع خودم قرار بدم که اطمینان بیشتری بهش دارم و میدونم که منو از راهِ درست به خدا میرسونه ( مثل کتابهایی که چند صد ساله نسل به نسل بین شیعیان گشته و از نظر علمای ( واقعی ) مورد استفاده و تایید قرار گرفته ) وگرنه اگه فقط به نتیجه گرفتن تو این دنیا باشه همه میدونن که اگه کسی به اینکه یه برگ میتونه شفاش بده واقعا ایمان داشته باشه اون برگ واقعا شفاش میده .
