شعر و شیدایی

                        

بگذار تا مقابل روي تو بگذريم
دزديده در شمايل خوب تو بنگريم

شوقست در جدايي و جورست در نظر
هم جور به که طاقت شوقت نياوريم

از دشمنان شكايت برند به دوستان
چون دوست دشمن است شكايت كجا بريم؟

سعدي

شوقی به جهانم نیست،دیدی که چه ِهاکردی
حرفی به زبانم نیست،عمرم به فَـنا کـردی

رسوای جهان گشتم،سو سوی نگاهم رفت
روزی که مرا با غــم،تنها تو رَها کـردی

رفتی و نگاه من، پشت سر تو مانـده
ای رفته ز دست من،بسیارجفا کـردی

ای کاش تو را هرگز،محتـاج نبینم من
با اینکه مرا عمری، محتاج عَصـا کردی

در حسرت و با اندوه،دستم به دعـا باشـد
روزی شوی آگاه از،ظلمی که به ما کردی

گنجشک ها گرسنه اند

دید میزنند ایوان خانه را…

باشد سفره ای تکانده شود…

دید می زنم

ایوان چشـــــم هایت را

شاید نگاهی بتکانی….




مرگ هم دزدانه با ما عشقبازی می کند
گرچه گاهی زندگی ، لطفی مجازی می کند
سال ها بر دوش خود ، بردیم تابوت تهی
شعر هم ، دل را اسیر بی نیازی می کند
هیچ رازی نیست شاید ، در هبوط سیب سرخ
رود ، با تنهایی خود گریه بازی می کند
عشق حتی فرصت یک سجده را از ما ربود
دل که پرخون شد ، هوای بی نمازی می کند
آه ، ای فرزانگان ناگزیر از عشق و مرگ !
پس چرا عقل ، این همه روده درازی می کند ؟
راه ها از هفت سو بسته ست ، اما شک نکن
مرگ ، روزی شوق ما را چاره سازی می کند

☑️ دلم رو شکستی


همه شب دست به دامان خدا تا سحرم
که خدا از تو خبر دارد و من بی خبرم

رفتی و هیچ نگفتی که چه در سر داری
رفتی و هیچ ندیدی که چه آمد به سرم

گرمی طبعم از آن است که دل سوخته ام
سرخی رویم از این است که خونین جگرم

کار عشق است نماز من اگر کامل نیست
آخر آنگاه که در یاد توام در سفرم

این چه کرده ست که هر روز تو را می بیند
من از آیینه به دیدار تو شایسته ترم

عهد بستم که تحمل کنم این دوری را
عهد بستم ولی از عهد خودم می گذرم

مثل ابری شده ام در به در و شهر به شهر
وای از آن دم که به شهرتو بیفتد گذرم

در این جــــا ردپایی از صـــداقــت نیست، جز باران
نـشـــــانــی از مــرام و از مــروت نیست، جز باران

خــدا را دیــــــده ام، دیری ست با اشراف می گردد
جــوانمـــردی رفیقِ این رعیــــت نیست، جز باران

جهانی ممـلـــو از خشــم و دروغ و کـینــه و نفــرت
در ایـــن دنیــا نویـدی از عطوفت نیست، جز باران

دلـــــم پــر بــــود؛ بــاران آمد و خالــی شـــدم؛ آری
کســی این روزهــا مشتاقِ صحبت نیست، جز باران

و شایــــد همدمــی، هم صحبتـــی پیــــدا شــــود اما
دلــم با هیچ کس اینگونــه راحــت نیست، جز باران

مـنِ غمگـیـــــــن و کُنـــج یک اتــاقِ خالــی و یادش
کسی دیگر در این غمخانه دعوت نیست، جز باران

از لبت يك كام ميگيرم اگر اسراف نيست...
بي تو ميميرم بدان اين جمله ي من لاف نيست!

اين دل از روز ازل تا آخرش وقف شماست...
پس نگو قلب شما در وادي اوقاف نيست

از نبودت عشق من، ديوانه شد اين دل ولي
با دلم كاري نداري... گرچه اين انصاف نيست...

از زبان هاي جهان يك چيز را فهميده ام!
بهترين حرف جهان جز عشق نيست...

چشم داري بر همه جز من خودت اين را بگو...
نازنين، رفتار تو با چشم من اجهاف نيست؟!

نام من عشق است آیا می‌‏شناسیدم؟
زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌‏شناسیدم؟

با شما طی‌‏کرده‌‏ام راه درازی را
خسته هستم -خسته- آیا می‌‏شناسیدم؟

راه ششصدساله‌‏ای از دفتر حافظ
تا غزل‌‏های شما، ها، می‌‏شناسیدم؟

این زمانم گرچه ابر تیره پوشیده‌است
من همان خورشیدم اما، می‌‏شناسیدم

پای رهوارش شکسته سنگلاخ دهر
اینک این افتاده از پا، می‌‏شناسیدم؟

می‌‏شناسد چشم‌‏هایم چهره‌‏هاتان را
همچنانی که شماها می‌‏شناسیدم

اینچنین بیگانه از من رو مگردانید
در مبندیدم به حاشا، می‌‏شناسیدم!

من همان دریایتان ای رهروان عشق
رودهای رو به دریا! می‌شناسیدم

اصل من بودم، بهانه بود و فرعی بود
عشق قیس و حسن لیلا می‌‏شناسیدم؟

در کف فرهاد تیشه من نهادم، من!
من بریدم بیستون را می‌شناسیدم

مسخ کرده چهره‌‏ام را گرچه این ایام
با همین دیوار حتی می‌‏شناسیدم

من همانم مهربان سال‌‏های دور
رفته‌‏ام از یادتان؟ یا می‌‏شناسیدم ?

#حسین_منزوی

وسیع باش...
دلتنگ که شدی
منتظر نباش کسی دل گرفته ات را باز کند
بلند شو و قدمی بردار
دل کسی را شاد کن
دلت خود به خود باز می شود
قوی باش...
و پیش از آنکه کسی را دوست داشته باشی
خودت را دوست داشته باش
تا همچنان باشی
در لحظه هایی که کسی برای تو نیست
صبور باش...
زمان خیلی چیزها را حل خواهد کرد.

هیچکس دلش نمیخواهد ازغم بنویسد..!!
امامگر کم است
چشمانی خیس از اشک..
جامانده از یک حادثه تلخ..
بازیچه شده با هوس..دروغ..
وعده..فریب..
جدایی..اشک..
غم..درد..افسوس..
خاطره
خاطره.
خاطره..... و.....
شاید ....
سنگسار حق کسی است ...
کسی ک وقتی عاشق میکند
عاشقی نمیکند!!!!!ـ

کاش بیدارم کنی تا خواب شیرینت شوم
دردهایت را بگو بگذار تسکینت شوم

عمر دست اوست اما جان تو جان من است
با تو پیمانی که بستم ذوق پنهان من است

عصر پاییز تو را،صبح بهاری می کنم
زندگی را باز در جان تو جاری می کنم

کاش بیدارم کنی تا خواب شیرینت شوم
دردهایت را بگو بگذار تسکینت شوم
..

در دلت یک غم زیباست ، دلم می گوید
خسته از شاید و اما ست، دلم می گوید

دل تو مثل غزل مثل خدا مثل سکوت
مثل یک کوچه تنهاست، دلم می گوید

دل سودایی من ،ساده و سرشار و بزرگ
یک نفر مثل تو میخواست ،دلم می گوید

من عقیده به غزل های تو دارم شاعر
غم اشعار تو زیباست ،دلم می گوید

درنگاه تو پر از بخشش مروارید است
چشم تو پاسخ دریاست، دلم می گوید

ای خلاصه شده در چشم تو تندیس سکوت
پشت چشمان تو غوغاست ،دلم می گوید

مثل یک سیب که از شاخه فرو می افتد
عشق هم حادثه ماست دلم می گوید

لبخند تو را چند صباحی ست ندیدم


یک بار دگر خانه ات آباد... بگو: سیب!

بقول خسرو شکیبایی

بعضی وقت ها یکی طوری می سوزونتت

که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن

بعضی وقت ها هم یکی طوری خاموشت میکنه

که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن


زمانه ایست که خیلی چیزها آنطوری که بود یا باید باشد ديگر نیست

❣❣❤️

[Forwarded from 💫ƒคｲɨოค💫]
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺗــﺎﺳـﻒ، ....
ﺑـﺮﺍﯼ ﺗﻤـﺎﻡ ﮐﺴﺎﻧــﯽ ﮐـﻪ.....
ﺑـﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﯿـﮑﻨﻨــﺪ .....
ﺣـﺲ ﻧﻤﯿـــﮑﻨﻨـــﺪ.....
ﻧﻤـﯽ ﺷﻨﻮﻧــــﺪ.....
نمیچشــــند ......
ﻓﻘـﻂ ﻣﯿﺒﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﺘﻬـﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨــﺪ!
خدایـــا به آدم هایت بیاموز......
تــــو خدایــــی نه آن ها ......
دســـت از خدایی کردنشان بردارن

❣❣❣
نکند فاش شود راز میان منو تو
فاصله حکم دهد باز میان من و تو

نکند کوچه بفهمد که دل تنگ همیم
راه باطل بکشد باز میان من و تو

نکند وعده دیدار به تاخیر افتد
لج کند ساعت دیوار میان من و تو

نکند خانه ی آباد........ شود ویرانه
جغد شومی دهد اواز میان من و تو

نکند پاک شود خاطرم از خاطر تو
مهر باطل بخورد عشق میان من وتو

نکند هردو فراموش کنیم وقت قرار
جاده هم چشم براه مانده میان من وتو

نازنین درد فراقت چه بگویم کم نیست
حسرتم مات نشسته ست میان من و تو

نکند سنگ صبور دل ز صبوری بکند
بپرد کفتر مهر باز ز بام من و تو

❣❣❤️

ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﻠﯿﻄﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺑﮕﯿﺮﯼ
... ؟
ﻣﻘﺼﺪ ﺭﺍ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺁﻣﺪﻡ . .
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩﺵ
ﺷﺪﻡ
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﺩﺭﺏ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺷﺖ ...
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ
ﺍﺯ ﭘﺮﻭﮊﮐﺘﻮﺭﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ،
ﺍﺯ ﺳﮑﺎﻧﺲ ﻫﺎﯼ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ،
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ !
_________ _______

ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻏﻢ ، ﻏﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻋﻘﻞ ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ، ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭼﻮ ﺩﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ ، ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ ﺩﻝ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ !!!..

عشوه هایت مست مستم می کند
خـــــنده هایت بت پرستم می کند

حرف هایت بوی باران می دهد
آرزوهای مرا جـــــــــان می دهد

چــشم هایت جام لبریز از شراب
می برد از دل قرار و صبر و تاب

برق چشمت شعله فانوس عشق
آه تـو طوفان اقیانوس عــــشـــق

با تو هر شب غرق رویا می شوم
هـــمچو قطره محو دریا می شوم

در نــــگاهت حـــرف های صـد کتاب
شوق وصلت می برد از دیده خواب