همفکری در حوزه کارآفرینی و کسب درآمد

دوستای خوبم سلام

ازونجایی که خیلی از ما دوست داریم ایده هامون رو بکار بگیریم و کسب و کاری نو راه بندازیم... تصمیم گرفتم تاپیکی ایجاد کنم تا با هم راجع به کارآفرینی، خلاقیت، کسب و کارهای نو، روشهای کسب درآمد در منزل و موضوعات مرتبط صحبت کنیم.

پس بشتابید . .

البته تا شما بشتابید . . من چند داستان موفقیت کارآفرینی را درج میکنم . .تا موتورمون روشن بشه

می خواهم در شروع از یک کسب و کار خونگی در افغانستان شروع کنم.
ببینید یک بانوی افغانی چطور با ترشی درست کردن ب هیک کارخونه رسیده:
مثل ترشی عمه لیلا و چند مورد مشابه دیگه:
کار و باری که از آشپزخانه شروع شد


شرکت تولیدی پودر سوپ «فرح فرحت فیضی» که مسوول آن خانم دستگیرزاده است، در بخش تولید مربا، ترشی و پودر سوپ کار می‌کند. خانم دستگیرزاده مدعی است که اولین شرکت تولید پودر سوپ در افغانستان و مواد لازمه‌ی آن از تولیدات زراعتی افغانستان است و مقوی‌ترین سوپ برای جوانان و اطفال است.
خانم دستگیرزاده می‌گوید: «به‌تازگی می‌خواهم با قوای مسلح افغانستان یک قرارداد ببندم که تمام عساکر وطن از سوپ ما مستفید شوند. یک سرباز می‌تواند با یک گیلاس سوپ مقوی شب را بگذراند.» او افزود که اگر به توافق برسیم در قدم نخست به صد خانم کار فراهم می‌شود.
این شرکت در سال ۲۰۱۲ با ساختن ترشی و مربا کارش را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ نظر به ضرورت بازار غذایی شروع به تهیه‌ی پودر سوپ کرد. او سوپ پروسس‌ شده‌اش را از سبزیجات و حبوبات وطنی تهیه می‌کند.
خانم دستگیرزاده در مورد کسب و کارش گفت: «باکیفیت خوب و قیمت کم تولید می‌کنم و در ماه حدود ۸صد کیلوگرام به فروش می‌رسد.» او افزود که ما تلاش کرده‌ایم تا مواد باکیفیت و بهداشتی تولید کنیم و این مواد چندبار لابراتوار شده و جایی برای نگرانی از نظر بهداشتی ندارد.
دستگیرزاده با پنجاه‌هزار افغانی تجارتش را شروع کرد و حالا درآمد خوبی دارد. او می‌گوید که یک زن افغان زندگی‌اش از آشپزخانه شروع شده و درس‌ هم همین‌جا می‌خواند: «من از آشپزخانه‌ی خودم شروع کردم و بعد رفتم کارخانه و تولید کردم.»
اما تنها چالشی که زنان و تولیدکنندگان مواد غذایی با آن روبه‌رو اند، نبود رشته‌های تحصیلی مطابق با آن است و حتا اندک‌توجهی نیز در این زمینه در کشور نشده است.
دستگیرزاده می‌گوید با وجود علاقه‌ام به تولید مواد غذایی، در اول جرات نمی‌کردم فراتر از آشپزخانه کار کنم؛ چون مواد غذایی مهم و حیاتی است و مربوط زندگی هم‌وطنان ما می‌شود. به این لحاظ با حساسیت و جدیت خاصی شروع کردم تا بالاخره راجستر شدیم. حالا هیچ نگرانی ندارم و می‌خواهیم در بسته‌بندی‌های بعدی نتیجه‌ی لابراتوار آن را نیز در پشت قوطی‌ها بزنیم.


کمپنی تولیدی پودر سوپ «فرح فرحت فیضی» که مسوول آن خانم دستگیرزاده است، در بخش تولید مربا، ترشی و پودر سوپ کار می‌کند. خانم دستگیرزاده مدعی است که اولین شرکت تولید پودر سوپ در افغانستان و مواد لازمه‌ی آن از تولیدات زراعتی افغانستان است و مقوی‌ترین سوپ برای جوانان و اطفال است.
خانم دستگیرزاده می‌گوید: «به‌تازگی می‌خواهم با قوای مسلح افغانستان یک قرارداد ببندم که تمام عساکر وطن از سوپ ما مستفید شوند. یک سرباز می‌تواند با یک گیلاس سوپ مقوی شب را بگذراند.» او افزود که اگر به توافق برسیم در قدم نخست به صد خانم کار فراهم می‌شود.
این کمپانی در سال ۲۰۱۲ با ساختن ترشی و مربا کارش را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ نظر به ضرورت بازار غذایی شروع به تهیه‌ی پودر سوپ کرد. او سوپ پروسس‌ شده‌اش را از سبزیجات و حبوبات وطنی تهیه می‌کند.
خانم دستگیرزاده در مورد کسب و کارش گفت: «باکیفیت خوب و قیمت کم تولید می‌کنم و در ماه حدود ۸صد کیلوگرام به فروش می‌رسد.» او افزود که ما تلاش کرده‌ایم تا مواد باکیفیت و بهداشتی تولید کنیم و این مواد چندبار لابراتوار شده و جایی برای نگرانی از نظر بهداشتی ندارد.
دستگیرزاده با پنجاه‌هزار افغانی تجارتش را شروع کرد و حالا درآمد خوبی دارد. او می‌گوید که یک زن افغان زندگی‌اش از آشپزخانه شروع شده و درس‌ هم همین‌جا می‌خواند: «من از آشپزخانه‌ی خودم شروع کردم و بعد رفتم کارخانه و تولید کردم.»
اما تنها چالشی که زنان و تولیدکنندگان مواد غذایی با آن روبه‌رو اند، نبود رشته‌های تحصیلی مطابق با آن است و حتا اندک‌توجهی نیز در این زمینه در کشور نشده است.
دستگیرزاده می‌گوید با وجود علاقه‌ام به تولید مواد غذایی، در اول جرات نمی‌کردم فراتر از آشپزخانه کار کنم؛ چون مواد غذایی مهم و حیاتی است و مربوط زندگی هم‌وطنان ما می‌شود. به این لحاظ با حساسیت و جدیت خاصی شروع کردم تا بالاخره راجستر شدیم. حالا هیچ نگرانی ندارم و می‌خواهیم در بسته‌بندی‌های بعدی نتیجه‌ی لابراتوار آن را نیز در پشت قوطی‌ها بزنیم.
او می‌گوید مشتری‌ها از مزه و کیفیت و بهداشت تولیدات ما راضی هستند و این رضایت به ما قوت داده تا به کارمان ادامه بدهیم. وی علاوه کرد که برای فعلاً یک نوع سوپ تهیه می‌کنیم، اما در آینده‌ی نزدیک فرمول چند نوع سوپ دیگر و موادغذایی خاص برای کودکان را نیز تهیه خواهیم کرد.
اما خانم دستگیرزاده می‌گوید که «در بخش تولید مربا و ترشی ما با چالشی جدی روبه‌رو هستیم و آن این‌که بوتل‌های شیشه‌یی دست اول وجود ندارد و شرکتی هم در بخش تولید بطری شیشه‌یی نیست. نمی‌شود در بطریهای پلاستکی کنسرو کرد. بنابراین تولیدات ترشی و مربای ما فصلی است.»

شما چه ایده ای دارید؟
شما از موفقیت و شکستهایتان بنویسید . .

راه اندازی کسب و کار در شرایط نامساعد

اکثرا می گویند الان وقت ایجاد یک کسب و کار نیست. شرایط خوب نیست، وضعیت پیچیده و غیر قابل پیش بینی هست.
من می گویم، همیشه ما در شرایط خاص بودیم . . در 40 سال گذشته، مدام از شرایط سخت به شخت تر رفتیم، اونهایی برنده شدند که روی کار و فعلایت خودشان تمرکز کردند، مشکلات را مدیریت کردند و پیش رفتند.
امروز ه مسعی میکنم داستان موفقیت برایتان نقل کنم.

مطلبی که در ادامه خواهید خواند، با همین عنوان یعنی زنان استارتاپی… در هفته نامه شنبه به تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۹۶ چاپ شده است. در این مطلب با برخی از بانوان بنیانگذار کسب و کارهای موفق اینترنتی مصاحبه شده است، از جمله خانم آرزو خسروی یکی از بنیانگذاران وب سایت فرش آنلاین که اولین و بزرگترین وب سایت فروش فرش در کشور و خانم لظیفی بنیانگذاز مامان پز می باشد.

میزگردی با حضور تبسم لطیفی بنیانگذار مامان‌پز، آرزو خسروی بنیانگذار فرش‌آنلاین، فرناز ولوی هم‌بنیانگذار ایزی‌پز و نرگس شایق بنیانگذار آرانیک.

 چرا تعداد زنان در اکوسیستم استارت‌آپی ایران اندک است؟ اگر این فرض را بپذیریم که بدنه مدیریتی جامعه جایگاه چندانی برای زنان در نظر نمی‌گیرد، چرا در حوزه استارت‌آپی که زنان می‌توانند افسار همه‌جانبه کار را در اختیار داشته باشند، حضورشان همچنان کمرنگ است؟

لطیفی: بستگی دارد از چه زاویه‌ای نگاه کنیم. به لحاظ تعداد بنیانگذاران، تعداد خانم‌ها کمتر است اما کارمندان اکوسیستم اغلب زنان هستند. تعداد کم زنان بنیانگذار هم من فکر می‌کنم به دلیل کمتر‌ریسک‌پذیربودن زنان است.

خسروی: ساختارهای ذهنی زنان به این صورت شکل گرفته و خانواده و جامعه در آن نقش مهمی ایفا می‌کنند. در خانواده‌های ایرانی دختران را برای خلاق‌بودن و کارآفرین‌شدن تربیت نمی‌کنند. من خودم ۲۰ ساله بودم که به دفتر سازمان ملل رفتم و این تجربه برای من خیلی بزرگ بود. در آنجا اگر به جای یک نقطه، ویرگول بگذارید‌، جریمه‌ سنگینی می‌شوید چون تیم ویژن دارد. همین تجارب را الان به کارمندان فرش‌آنلاین هم منتقل می‌کنم.

ولوی: البته ما وقتی می‌خواهیم تجارب خودمان را به کارمندان‌مان منتقل کنیم اغلب با جبهه‌گیری‌شان مواجه شویم و ما را متهم می‌کنند که اشتباه می‌کنیم و روش‌مان غلط است؛ یعنی جامعه به نوعی رفتار کرده که زنان را در محیطی به زعم خودشان امن قرار دهد.

به نظر می‌رسد‌ که رسانه‌های جمعی هم چنین زنانی را ترویج می‌کنند. زنان‌ کمتر خطرپذیر، زنان متمایل به کارمندبودن؛ به‌طور کلی کارآفرینی تنها در سال‌های اخیر است که بین خانم‌ها کمی جاافتاده و پیش رفته است.

خسروی: بله رسانه‌های صوتی و تصویری زن کارآفرین را ترویج نمی‌کنند اما هر شرایط سیاسی و اجتماعی که بر جامعه حاکم باشد، باز هم زنان رفته‌رفته راه خود را باز می‌کنند. یعنی نسل‌های آینده شاید اصلا چاره‌ای جز کارآفرین بودن نداشته باشند. افرادی مانند ما هم که در همین شرایط وارد حوزه کارآفرینی شده‌ایم، می‌دانستیم چه شرایطی وجود دارد. با این حال وارد حوزه کارآفرینی شده‌ایم و سختی‌هایش را هم به جان خریده‌ایم و البته به نظر من مهم است که ما زنان نقش حمایتی از حضور زنان در حوزه کارآفرینی داشته باشیم و به تعبیری زنجیره کارآفرینی تشکیل دهیم.

بحث‌مان را می‌توانیم با مهم‌ترین دغدغه‌های امروز هر یک از شما به عنوان بنیانگذاران استارت‌آپ‌ ادامه بدهیم.

صحبت دیگری که مطرح می‌شود این است که کارمندان شرکت‌های استارت‌آپی نمی‌توانند به شغل‌شان به‌عنوان یک شغل پایدار نگاه کنند و مثلا اغلب بیمه نمی‌شوند. چقدر این صحبت‌ها را قبول دارید؟

لطیفی: ما یک سال و نیم اول اصلا بیمه نداشتیم، چون اصلا شرکتی نداشتیم. بچه‌هایی که در ابتدا با خود ما کار می‌کردند، بیشتر از روی مرام و معرفت همکاری می‌کردند و اصولا ماهیت استارت‌آپ ایجاد می‌کند که بعد از گذشت چندین ماه و حتی یک سال، سر و شکل می‌گیرد و بعد از آن می‌تواند برای پرداخت بیمه و مالیات اقدام کند. اینکه ما در بدو شروع یک کسب‌وکار به دست چند جوان، از آنها چنین انتظاراتی داشته باشیم، بیشتر ایجاد مانع برای کارآفرینی است و هیچ کمکی به این حوزه نمی‌کند بلکه بیشتر افراد را دلسرد می‌کند. الان ما به دنبال دریافت کد اقتصادی هستیم که بتوانیم مالیات پرداخت کنیم، اما گرفتن همین هم پروسه‌ای زمان‌بر است و به‌راحتی دریافت نمی‌شود و با هزار زحمت همراه است. از طرفی استارت‌آپ‌ها را متهم می‌کنند که چرا مالیات نمی‌پردازید. در مورد ارزش افزوده هم همین داستان دقیقا برای مامان‌پز اتفاق افتاد. چون تا مدت‌ها گواهی را نمی‌دادند اما ما مشمول بودیم. یعنی ما از ۱/۱/۹۵ مشمول پرداخت مالیات بودیم اما گواهی نداشتیم ولی به ما می‌گفتند که باید مالیات را از مشتری بگیرید. از مشتری هم که می‌خواستیم مالیات بدهد، می‌گفت شما که گواهی ندارید. حق هم با مشتری بود. به همین دلیل ما دو ماه مالیات را از جیب خودمان پرداخت کردیم.

خسروی: مالیات برای فرش آنلاین هم از جمله مشکلات بوده. ما از کارخانجات فرش، کالا می‌گیریم و به صورت اتوماتیک ۹درصد مالیات می‌پردازیم اما سازمان امور مالیاتی خواهان این است که ۹درصد مالیات اضافه هم از مشتری بگیریم. با این اوضاع نرخ کالا برای مصرف‌کننده بالا می‌رود و قدرت خریدش کاهش می‌یابد و مهم‌تر اینکه قدرت رقابت در بازار از فرش آنلاین گرفته می‌شود. در حالی که باید ما را هم مانند یک فروشگاه فیزیکی حساب کنند. چرا ما باید دوبار برای یک کالا مالیات بپردازیم؟!

ممنون تاپیک خوبی بود
شاید منم بتونم توش کمک کنم.

ممنونم از توجه شما

منتظر نوشته های ارسالی شما در این تاپیک هستم

۱۰ ویژگی برجسته کارآفرینان نوشته علی آب نار
درک و شناخت درست ویژگی‌های کارآفرینان گام مهمی در سفر کارآفرینی شما است.
چرا که ، کارآفرین بودن مستلزم داشتن ویژگیهای فردی بخصوصی است که اغلب قبل از شروع این مسیر به درستی در موردش فکر نمی‌شود.
تا همین چند سال اخیر، هرگز کارآفرینان به طور دقیق مورد مطالعه قرار نگرفته بودند و کمبود اطلاعات و دانش در مورد ویژگیهای شخصیتی آنها وجود داشت. یکی از مطالعات پیشرو در مورد آناتومی شخصیتی کارآفرینها توسط بنیاد کارآفرینی کافمن در سال ۲۰۰۹ انجام و منتشر شد.
اگر چه هیچ یک از مطالعات تابحال مشخصات کامل یک کارآفرینی را پیدا نکرده است اما ویژگی های مشترک بسیاری وجود دارد که بارها در تحقیقات گوناگون نشان داده شده است. بر اساس این ویژگی های یافته شده، کارآفرینان اکنون می‌توانند برای بررسی وجود یا عدم وجود ویژگیهای کارآفرین بودن، یک ارزیابی از شخصیت خود انجام دهند.
در ادامه برخی خصوصیات کارآفرینان که در مطالعات مختلف ذکر شده و مورد قبول بسیاری از محققین است را با یکدیگر مرور می‌کنیم.

سلامت جسمانی
تعدادی مصاحبه با کارآفرینان برجسته انجام شد و از آنها خواسته شد که ویژگی‌هایی که از نظر آنها برای موفقیت به عنوان یک کارآفرین ضروری است را نام ببرند. سلامت جسمانی مشخصه‌ای بود که همگی آنها بر روی آن اتفاق نظر داشتند.

کارآفرینان از لحاظ جسمی مقاوم هستند و در شرایط مناسبی از لحاظ سلامت جسمانی به سر می‌برند. آنها می توانند برای مدت زمان طولانی کار کنند و در زمانی که در حال گسترش و توسعه کسب و کار خود هستند، به هیچ عنوان حاضر نیستند بیمار شوند.
در کسب و کارهای کوچک، که در آن تیم کامل و سلسله مراتب مدیریتی وجود ندارد، رهبر (شخص کارآفرین) باید همیشه در آنجا حضور داشته باشد. زیرا ممکن است نتوانید از یک تیم کامل نیروی انسانی برای پوشش و انجام همه امور و کارها استفاده کنید و بنابراین شما باید ساعت ها کار کنید.
همه ما می‌دانیم کارمندان در طول سال از مرخصی استعلاجی خود استفاده می‌کنند، حتی اگر بیمار نباشند. اما کارآفرینان جزو این گروه نیستند. در پایان روز و پس از هشت ساعت کار، زمانی که همه برای رفتن به خانه آماده می‌شوند، کارآفرینان اغلب به کار خود ادامه می‌دهند و روی ایده‌های جدید خود کار می‌کنند.

خود کنترلی
کارآفرینان در سازمان‌های ساختاریافته و سلسله‌مراتبی به خوبی کار نمی‌کنند و دوست ندارند کسی که بر آنها تسلط و قدرت داشته باشد. اکثر آنها معتقدند که می‌توانند کارها را بهتر از هر کس دیگری انجام دهند و برای داشتن حداکثر میزان مسئولیت و پاسخگویی تلاش می‌کنند. آنها از خلق و توسعه استراتژی‌های تجاری لذت می‌برند و در راه دستیابی به اهداف خود بسیار تلاش می‌کنند. هنگامی که آنها به یک هدف خود دست یافتند، به سرعت یک هدف بزرگتر را جایگزین می کنند. آنها تلاش می‌کنند تا بر رویدادهای آینده کنترل و تسلط داشته باشند.
در سازمان‌های بزرگ و سازمان یافته، کارآفرینان به راحتی از طریق اظهاراتشان قابل تشخیص هستند:
“اگر آنها می‌خواهند کارها درست انجام شود، باید آن را به من بسپارند.”
یکی از ویژگی های غالب کارآفرینان این است که معتقدند از همتایان و حتی مافوقهای خود در سازمان دقیقتر و باهوشترند. آنها نیاز دارند که کارها را به شیوه خودشان انجام دهند. آنها به آزادی نیاز دارند تا انتخاب کنند و براساس تشخیص خودشان کارهایی که فکر می‌کنند منجر به موفقیت می‌شود را انجام دهند.

اعتماد به نفس
کارآفرینان اعتماد به نفس خود را زمانی که به تنهایی کار می‌کنند نشان می‌دهند. آنها بلافاصله و با اعتماد به نفس با مشکلات مواجه می‌شوند و در راه دستیابی به اهداف خود، متعهد و پایبند هستند. اکثر آنها در مواجهه با ناسازگاریها و معضلات، بهترین خود را بروز می‌دهند ، زیرا با تکیه بر اعتماد به نفس خود تلاش می‌کنند.

تاپیک جالبیه. من فکر می کنم وقتی یک خانم بخواد کارآفرین باشه و برای خودش کسب درآمد کنه با یه سری مشکلات مواجه هست که فکر کردن به این مشکلات میتونه اونو در ابتدای راه کلا از پا گذاشتن توی مسیر منصرف کنه.
مثلا یک خانم خانه دار رو در نظر بگیرید، این خانم مهارت خیلی خوبی در شیرینی و کیک پزی داره، خب پس استعداد هست و ایده هم هست. ایده چیه؟ بیا یه کارگاه کوچیک شیرینی پزی راه بنداز...حالا نوبت تصور کردن مشکلات پیش راه هست.
1- آیا باید شیرینی ها رو بپزم و به روشی ارائه بدم و بعد منتظر اومدن مشتری احتمالی باشم؟ یا باید یه جوری تبلیغ کنم و وقتی سفارش گرفتم شیرینی ها رو بپزم؟
2-چه قیمتی روی شیرینی بذارم که هم سود مناسبی داشته باشم هم مشتری رو به خرید تشویق کنم؟
3- شیرینی و کیک رو توی چه بسته بندی قرار بدم؟
4- چه جوری مشتری هامو پیدا کنم؟ تبلیغ کنم؟ کجا تبلیغ کنم؟ اگه مشتری پیدا نشد یا سالی یکی پیدا شد چی؟
5- .....
من خانم های خیلی با سلیقه ای رو می شناسم که یک غذای خونگی خوشمزه درست می کردن و میفروختن...توی چند تا شرکت تبلیغ کرده بودن و مشتری جذب کرده بودن..مواد درجه یک استفاده می کردن و همه چیز خوب بود....تا تعداد مشتریها زیاد شد...همسایه ها از بوی هر روزه غذا که از صبح تا شب توی راهروها می پیچید شاکی شدن...می خواستن بدونن که باید یه دستگاه تهریه قوی بخرن یا یه آشپزخونه کوچیک اجاره کنن؟ برادر یکی از خانم ها اهل حساب و کتاب بود و با محاسباتی که کرد گفت هیچکدوم از این کارها درست نیست و درواقع با حفظ قیمت ثابت اگه این هزینه اضافه بشه در حالیکه کلی زحمت می کشن در واقع دارن ضرر می کنن.
قضیه منتفی شد
چرا؟ چون خیلی سوال بود که اونا تخصصش رو نداشتن که بخوان بهش جواب بدن چون اونا زنهای خانه دار بودن. اگر یک شرکت مشاور بود که با هزینه کم می تونست به اینجور کارآفرین ها راهنمایی های درست بده شاید اونا موفق می شدن و کم کم میتونستن حسابدار یا مشاور بازرگانی خوبی استخدام کنن.
حرف من اینه راه حل برای شروع یک کار و مواجه شدن با اولین مشکلات چیه؟ چیکار کنیم که وقتی با مشکلات مواجه می شیم بتونیم اونا رو از طریق راههای معتبر و کم هزینه و به صرفه برطرف کنیم.
چجوری میشه حساب همه جا رو کرد؟

احساس ضرورت (Sense of Urgency)
کارآفرینان همیشه این ضرورت را حس می‌کنند که باید ایده‌های تازه خود را عملی کنند و آنها را توسعه دهند. عدم فعالیت آنها را بیحوصله، ناراحت و عصبی می‌کند. آنها همیشه دوست دارند فعال باشند و فعالیت را بر استراحت ترجیح می‌دهند.
کارآفرینان ورزش‌های فردی مانند گلف، اسکی و یا تنیس را به ورزشهای تیمی ترجیح می‌دهند. آنها بازیهایی را دوست دارند که در آن مغز و نیروی عضلانیشان به طور مستقیم بر نتیجه و سرعت بازی تاثیر گذارد. سطح انرژی در آنها بسیار بالا است، دستاورد محور هستند و در دستیابی به اهدافشان خستگی ناپذیرند.

آگاهی و ادراک جامع
کارآفرینان موفق می‌توانند وضعیتهای پیچیده‌ای را که نیاز به برنامه ریزی، تصمیم گیری های استراتژیک و کار همزمان بر روی ایده‌های مختلف کسب و کار دارند، درک کنند. آنها به همه چیز نگاهی دقیق دارند و از جزئیات مهم آگاه هستند و به طور مداوم همه امکانات موجود را برای رسیدن به اهداف تجاری خود در نظر می گیرند و همه انرژی خود را برای تکمیل وظایفشان به کار می‌گیرند.
اهمیت گزارش های حسابداری برای آنها، این ویژگی را به خوبی نشان می‌دهد. حسابداران ساعت ها زمان خود را صرف همتراز کردن حساب ها و بستن آنها می‌کنند. دستاورد برای آنها به معنی داشتن دفاتر حسابداری همتراز است. کارآفرین تنها می‌خواهد مقادیر عدد و اهمیت آنها را برای ادامه اقدامات و عملیات کسب و کار بداند و بدین وسیله به این ادراک و بینش جامع برسد.

واقع گرایی
کارآفرینان چیزها را همانطور که هستند می‌پذیرند و با آنها برخورد می‌کنند. آنها ممکن است آرمان‌‌طلب یا ایده‌آل گرا باشند یا نباشند، اما به ندرت پیش می‌آید که واقع‌گرا نباشند. آنها زمانی که متوجه می‌شوند تغییراتی برای دستیابی به اهداف خود لازم دارند، سریعا جهت خود را تغییر می‌دهند. آنها می‌خواهند همواره در جریان مسائلی که اتفاق می‌افتد باشند.
اگر اخبار به روز و واقعی باشد و به آنها اطلاعات مورد نیازشان را بدهد، برایشان جالب است. آنها قبل از استفاده از اطلاعات دریافتی در فرایند تصمیم‌گیریشان، حتما از صحت و سقم آنها مطمئن می‌شوند. کارآفرینان آنچه که واقعا در ذهنشان می‌گذرد را بر زبان می‌آورند ، با صداقت رفتار می‌کنند و فرض را بر این می‌گذارند که دیگران هم همین کار را میکنند. آنها دوست دارند قابل اعتماد باشند و در روابط تجاری و شغلی با دیگران مشکوک نباشند.

توانایی مفهومی یا ادراکی (Conceptual Ability)
کارآفرینان توانایی تشخیص و شناخت سریع روابط در شرایط پیچیده را دارند. آنها مشکلات را شناسایی کزده و راه حل خود را سریعتر از دیگران ارائه می‌دهند. آنها با ابهام و عدم اطمینان مشکل ندارند؛ زیرا به حل مشکلات عادت دارند. کارآفرینان رهبران ذاتی هستند و معمولا اولین کسانی هستند که مشکلات را شناسایی و رفع می‌کنند.. اگر به آنها گفته شود که راه حل آنها برای یک مشکل مناسب نیست و دلایل منطقی برای این مساله به آنها ارائه شود، آنها به سرعت رویکرد حل مساله را تغییر خواهند داد.

کارآفرینان الزامات شرایط را تشخیص می دهند
کارآفرینان رضایت خاطر را در نمادهای موفقیتی پیدا می‌کنند که در خارج از وجود خودشان است. آنها دوست دارند که کسب و کارهایی را که ساخته اند تحسین شود و اغلب از تقدیر و ستایش‌هایی که از شخص آنها انجام می‌شود، خجالت می‌کشند. اعتماد به نفس یا عزت نفس آنها مانع از گرفتن حقایق، داده ها و راهنمایی از دیگران نمی‌شود. هنگامی که آنها به کمک نیاز دارند، به خصوص در مواردی که خارج از تخصصشان هستند، حتما درخواست کمک می‌کنند. در طول دوره های سخت و دشوار کسب و کارشان، آنها منابع و انرژی خود را بر عملیات ضروری و لازم برای کسب و کار متمرکز خواهند کرد. آنها می خواهند دقیقا در جایی که نیازمند اقدام و عمل است حضور فعال داشته باشند کنند و همه وقت خود را در دفتر خود سپری نکنند.
آنها با نمادهای موفقیت مانند جایگاه شغلی ارتباط کمی دارند . کارآفرینان موفق، رضایت خود را از عملکرد کسب و کار خود می‌گیرند، نه اینکه فقط ظواهر موفقیت را به اطرافیان نشان دهند. آنها داشتن ظواهری مانند خودرو لوکس را تا زماني که مطمئن باشند کسب و کارشان با ثبات است به تعویق می‌اندازند.

روابط بین فردی
کارآفرینان بیشتر متوجه و نگران دستاوردهای مردم هستند تا احساساتشان. آنها عموما درگیری نزدیک و شخصی با افراد اجتناب می‌کنند و روابطی را که می‌تواند مانع پیشرفت کسب و کار آنها شود، متوقف می‌کنند. در طول دوره توسعه کسب و کارشان، زمانی که منابع کم هستند، آنها به ندرت وقت خود را به برخورد با احساسات دیگران اختصاص می‌دهند و ترجیح می‌دهند همه زمان خود را برای دستیابی به اهدافشان صرف کنند.
عدم حساسیت آنها به احساسات مردم می تواند باعث ایجاد آشفتگی و بازدهی در سازمان شود. کارآفرینان صبور نیستند و مدام خودشان و دیگران را برای انجام کارها هل می‌دهند. آنها برای تشکیل و عضویت در یک تیم، تحمل یا همدلی لازم ندارند، مگر اینکه تیم خودشان باشد، و به آنها اختیارات کمی برای گرفتن تصمیمات کلیدی را میدهد.
همانطور که کسب و کار رشد می کند و ساختار سازمانی پیدا میکند، کارآفرینان به سراغ بحران مدیریتی سنتی می روند. بسیاری از آنها، کنترلگرا هستند و همین امر باعث می شود که آنها به عنوان یک سازمان ساختار یافته نتوانند تقسیم قدرت و وظایف را به راحتی بپذیرند. آنها همیشه ترجیح می‌دهند اطلاعات و داده‌ها را به طور مستقیم از منبع اصلی بگیرند و زنجیره سلسله مراتبی سازمان را نادیده می‌گیرند.
مهارت های میان فردی آنها، که در مراحل ابتدایی کافی بود، موجب بروز مشکلاتی می‌شود و آنها سعی می‌کنند با ساختار سازمانی جدید سازگار شوند. کارآفرینان با مهارت های بین فردی خوب قادر هستند خود را با شرایط جدید وفق دهند و از این مرحله به راحتی عبور کنند اما کسانی که این مهارت را ندارند در این راه شکست می‌خورند.